بیست‌ویکم سپتامبر هر سال (چنین روزی)یعنی دقیقا همزمان با آخرین روز تابستان روزی است که دنیا آن را به صلح اختصاص داده است. یعنی یک روز از 365روز سال. این تعبیر پر بیراه هم نیست چون سالی که در آن یک روز بدون جنگ و خونریزی باشد در تقویم جنگ سال خوبی است. تنها کارکرد این روز این است که گاهی اتفاق افتاده 2 طرف جنگ به بهانه آن یک روز سلاح خود را زمین گذاشته‌اند و برای خونریزی بیشتر در فردای آن روی نقشه سر خم کرده‌اند. روز جهانی صلح نخستین‌بار در 1982میلادی اعلام شد. نشانه آن کبوتری سفید است و آنهایی که به صلح باور دارند به احترام آن طرحی از این پرنده زیبا را روی لباس خود دوخته یا نصب می‌کنند. در کشور‌های گوناگون جهان رسم و رسوم‌های متفاوتی برای گرامیداشت آن وجود دارد. برخی کبوتر آزاد می‌کنند برخی به بازماندگان جنگ نشان و مدال اعطا می‌کنند و در برخی کشور‌ها به احترام صلح یک دقیقه سکوت می‌کنند. اما تاریخ نشان داده صلح با سکوت تامین نمی‌شود. تمام آنهایی که به صلح واقعی باور داشته‌اند از مهاتما گاندی گرفته تا نلسون ماندلا فریاد ضد‌جنگ‌شان گوش فلک را کر کرده و در عمل نشان داده‌اند انسان قوی به جز در دفاع از خشونت علیه خود و ناموس و وطنش نیازی به خشونت ندارد. بنابراین به پیروی از بزرگان قلمرو صلح به احترام آن هیچ‌گاه سکوت نکنیم. آواز کبوتر صلح باشیم.
جهان‌روز/ یک روز صلح 364روز جنگ
در همینه زمینه :
