کنایه‌های بی‌پایان وزنه‌برداری به کشتی

محسن محمودصفری

  علی مرادی، رئیس فدراسیون وزنه‌برداری با فاصله زمانی 3ماه برای دومین‌بار از فدراسیون کشتی انتقاد کرد. او این‌بار حسن یزدانی و علیرضا دبیر را هدف گرفته است. رئیس فدراسیون وزنه‌برداری این بار پاداش‌های مدال‌آوران المپیک را سوژه کرده و با مقایسه پاداش حسن یزدانی با علی داوودی، می‌گوید: «بابت مدال نقره داوودی 110میلیون ما پرداخت کردیم و وزیر ورزش پیشین هم ۲۰۰میلیون تومان داد. اما آقای داوودی نکته بسیار خوبی می‌گوید مبنی بر اینکه من دوم شدم اما به کشتی‌گیری که دوم شد ۱۰هزار یورو داده شد، به من ۵هزار یورو. به‌نظرم این مسئله نیاز به شفاف‌سازی دارد و باید در مسیری برویم که همه‌‌چیز رعایت شود.» منظور علی مرادی پاداش حسن یزدانی است که پس از شکست در مقابل تیلور، کمیته ملی المپیک پاداش پای سکوی یزدانی را معادل طلا محاسبه کرد. علی مرادی در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفته: «اگر با جار و جنجال و داد و بیداد چیزی را بخواهیم، زیبنده رئیس فدراسیون و ورزشکارش نیست.» به‌نظر این کنایه به علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی است که در روز افتتاحیه کمپ تیم ملی خطاب به وزیر ورزش گفته بود: «آنقدر از حق کشتی و کشتی‌گیران می‌گویم تا من را بردارید!» البته این نخستین‌بار نیست که علی مرادی به فدراسیون کشتی حمله می‌کند. پیش‌تر هم مرادی از نوسازی فدراسیون کشتی و احداث کمپ تمرینی انتقاد کرده و گفته بود آنقدر پول دارند که کار بازسازی می‌کنند. درحالی‌که بارها فدراسیون کشتی اعلام کرده هزینه بازسازی از اسپانسر خصوصی تامین شده و بودجه‌ای که وزارت ورزش برای کشتی درنظر گرفته کفاف سفرهای تیم ملی را هم نمی‌دهد. فدراسیون کشتی و فدراسیون وزنه‌برداری چند متر با یکدیگر فاصله دارند ولی از نظر نوسازی و شکیل‌بودن حالا کیلومترها با هم فاصله پیدا کرده‌اند. این در حالی است که دبیر 2سال است سکان هدایت فدراسیون کشتی  را در دست گرفته و در مقابل علی مرادی 6سال است که به‌صورت پیوسته رئیس فدراسیون وزنه‌برداری است.

  تفاوت در مدیریت ستاره‌ها
در حاشیه انتقادات تند علی مرادی، بد نیست ستاره‌های وزنه‌برداری و کشتی را با یکدیگر مقایسه کنیم و ببینیم کدام ستاره‌ها بهتر مدیریت شده‌اند. کیانوش رستمی به پشتوانه مدال نقره لندن پیش از المپیک ریو، قید حضور در اردوی تیم ملی را زد و اعلام کرد شخصا تمرین می‌کند. از همان زمان حاشیه‌ها و افت رستمی شروع شد تا اینکه در المپیک توکیو نه خبری از سهراب مرادی بود نه از کیانوش رستمی. سهراب مرادی بعد از طلای ریو برای درمان مصدومیت راهی آلمان شد ولی این درمان با مصدومیت‌های پی‌درپی همراه بود و در نهایت سهراب توکیو را از دست داد. فدراسیون وزنه‌برداری هم هیچ‌گاه راجع به هزینه‌ها و دلایل عدم‌بازگشت سهراب پاسخگو نبود. در کشتی اما پای حسن یزدانی با پیگیری فدراسیون در تهران جراحی شد و مدالش را هم از توکیو گرفت. ستاره‌های کشتی حتی اگر مدال جهانی و المپیک هم داشته باشند، با تبعیت از کادر فنی در اردوی تیم ملی حاضرند و درصورت بی‌انضباطی مثل سعید عبدولی کنار گذاشته می‌شوند. صحبت‌های حسن یزدانی درباره تغییر سرمربی تیم ملی هم باید برای علی مرادی جالب باشد که گفته: «من سرباز تیم ملی هستم و باید در اختیار تیم باشم.» فاصله ساختمان 2 فدراسیون وزنه‌برداری و کشتی فقط چند متر است اما فاصله عملکرد 2 فدراسیون لااقل در مدیریت ستاره‌های مدال‌آورشان کیلومترهاست.