وقتی از دو حرف می‌زنیم/ گام‌هایی که برای تو برمی‌دارم
آزاده بهشتی
1.روزگار به همه‌مان سخت گرفته و برای بعضی‌ها بیشتر، روزهای همه‌مان سخت است و روزهای بعضی‌هامان سخت‌تر و چه چیزی در میانه سختی به اندازه همراهی می‌تواند تاب و توان ادامه دادن و عبور از فوج‌فوج رنج را برایمان فراهم کند؟ درست است که می‌گویند زندگی همزیستی مسالمت‌آمیز با رنج است و باید بتوانی بار خودت را به دوش بکشی اما قطعا نمی‌توانیم یکدیگر را تنها رها کنیم و برویم پی رنج‌هایمان. باید گاهی کوله رنج آن یکی را کمی به دوش بکشی تا نفس‌‌اش چاق شود و بتواند ادامه دهد؛ هرکس به روش خودش و به اندازه توانش باید مراقب محیط و آدم‌های اطرافش باشد. حالا فکر کن بتوانی با هر قدمی که برمی‌داری رقمی هرچند کم به نفع آدمی که نیاز به کمک دارد، پس‌انداز کنی؛ زیبا نیست؟
2.برای من دویدن همیشه راهی برای تاب‌آوری و مواجهه با سختی‌های زندگی بوده. یک‌بار هم نوشتم که دویدن رابطه مستقیمی با رنج‌هایم دارد؛ روزهایی که رنجورم بیشتر می‌دوم. قلبم که مچاله است بهتر می‌زند. انگار با هر ضربه جا برای دردها باز می‌شود و توانم بالاتر می‌رود. فشار دردی که روی روان است را می‌اندازم توی پاهایم و آنقدر می‌دوم که نفسم به شماره بیفتد؛ مثل اسبی افسار‌گسیخته که مقصد برایش نامعلوم است و فقط می‌تازد تا ناکجاآباد. نه اینکه با دویدن رنج به ته برسد، نه اینکه فراموش کنم چه روز بدی داشته‌ام، چه هفته سختی را پشت سر گذاشته‌ام، نه؛ فقط از یک مسافتی به بعد ذهنم از همه‌‌چیز خالی می‌شود، افکار منفی پوچ می‌شوند و نشخوارهای ذهنی در یک خلسه خودخواسته دود می‌شوند و می‌روند هوا؛ به هیچ‌چیز فکر نمی‌کنی؛ خاصیت دویدن همین است؛ فکرنکردن.
3.هروقت صحبت از کمک به آدم‌ها و محیط اطراف می‌شود نخستین چیزی که به ذهنم می‌رسد این است که چطور می‌توانم با دویدن به آنها کمک کنم؟ من بارها دویدم تا توانم برای روزهای سخت بیشتر شود و نخستین راه‌حل پیش‌رویم برای کمک به آدم‌ها هم، همین دویدن است. فراخوان‌هایی که در آنها بشود با دویدن به آدم‌ها کمک کرد برایم جذاب‌ترند. نه اینکه بخواهم خودنمایی کنم نه، خودم را به چالش می‌کشم که خب اگر بخواهی برای کمک به آدم دیگری بدوی همان اندازه مایه و توان را می‌گذاری؟ با دل و جان می‌دوی یا نه فقط گام برداشتن‌هایی از سر تکلیف است؟
4.دویدن برای دوندگان صحرا اسم چالشی است که فرصت چندانی هم برایش نمانده، نهایت تا انتهای شهریور. اما اینکه با هر قدمی که برمی‌داری می‌توانی پولی جمع کنی و پس‌انداز شود برای بچه‌ها، جذاب است؛ بچه‌هایی که رویایشان دویدن است و کفش و جایی برای دویدن ندارند، استعدادهای ورزشی که در مناطق محروم شناسایی شده‌اند و قرار است روزی برای این مرز و بوم بدوند و افتخارآفرین باشند و من به‌عنوان یک دونده می‌توانم ولو با یک کیلومتر یا یک روز یا یک هفته دویدنم برایشان پول پس‌انداز کنم و فرصت و لذت دویدن را به آنها بدهم، پس این‌بار گام‌ها را برای تو برمی‌دارم.
در همینه زمینه :
