بحران کاهش موالید درکمین 27 استان ایران

وضعیت رشد جمعیت ایران نامطلوب است و نرخ باروری و فرزندآوری هم پایین آمده و در این وضعیت شیوع ویروس کرونا هم مزید بر علت شده و به‌گفته مرکز آمار ایران، کاهش تمایل به فرزندآوری و به‌دنبال آن کاهش میزان باروری می‌تواند پیامدهای جدی بر رشد اقتصادی داشته باشد. تازه‌ترین پژوهش این نهاد آماری از وضعیت باروری در ایران به‌ویژه طی سال‌های 96تا 99تأکید دارد: کاهش تعداد موالید در چند سال آینده می‌تواند باعث کاهش جمعیت واقع در سن کار در دهه‌های آینده شود، از سوی دیگر نیروی کار امروز به سن بازنشستگی می‌رسد، به همین دلیل پیشنهاد شده برای اطمینان از سلامت و طول عمر جوامع، ضروری است که سیاستگذاران در برنامه‌ریزی‌ها و وضع قوانین در حوزه‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی این روندها را درنظر بگیرند.
این گزارش می‌افزاید: میزان باروری کل ایران که تا دهه ششم قرن حاضر در سطح بالایی بود، از دهه 1370رو به کاهش گذاشته و این کاهش پاسخی به تغییر سیاست‌های جمعیتی کشور در دهه‌های اخیر بوده است. هرچند که بعد از گذشت 2دهه به‌طور مقطعی میزان باروری کل ایران در سال 1395اندکی افزایش یافت که از مهم‌ترین دلایل آن تأخیر در سن فرزندآوری و تغییرات ساختمان سنی جمعیت بود اما شواهد حاکی از آن است که مجدداً میزان باروری از سال 1396به بعد رو به کاهش گذاشته است.
جمعیت و ساختار سنی زنان واقع در سن باروری هم نشان از آن دارد که تعداد زنان واقع در سن باروری از سال 1395تا 1398بالغ‌بر 185هزار نفر افزایش یافته که رقم ناچیزی است. به‌گفته مرکز آمار ایران، هرچند که ارقام از افزایش جمعیت زنان واقع در سن باروری حکایت دارد اما ساختار سنی زنان واقع در سن باروری نیز مهم است زیرا به‌طور طبیعی میزان باروری در گروه‌های سنی مختلف متفاوت و میانگین سن زنان واقع در باروری رو به افزایش است. به‌ویژه اینکه اغلب آنها متولدین دهه1360 هستند که مشابه یک موج روی ساختمان سنی جمعیت به سمت سنین بزرگسالی می‌روند و اکثر زنان تعداد فرزند دلخواه را در اواسط دهه‌های 20 و اوایل 30سالگی به دنیا می‌آورند؛ بنابراین به‌نظر می‌رسد بخشی از کاهش تعداد موالید در سال‌های اخیر تحت‌تأثیر تغییرات ساختمان سنی جمعیت باشد.

کاهش تعداد تازه به دنیا‌آمده‌ها
بررسی روند تعداد تازه به دنیا‌آمده‌ها در فاصله سال‌های 95تا 99 نشان از کاهش آنها دارد و براساس اطلاعات سازمان ثبت‌احوال کشور، تعداد کل موالید ثبت‌شده با شیب ملایم تا سال 1397و شیب به نسبت تندتر تا سال 1399مواجه شده به‌گونه‌ای که از سال 95تا 99، معادل 25درصد از تعداد بچه‌های به دنیا‌آمده طی این مدت، یعنی معادل 374هزار ولادت، کاهش‌یافته است. این گزارش می‌افزاید: افزون بر سازمان ثبت‌احوال کشور، وزارت بهداشت و درمان با توجه به وظایف قانونی و فعالیت‌های خود موالیدی را که در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی کشور متولد می‌شوند ثبت می‌کند که این دو آمار باهم متفاوت است؛ از یک سو تعداد موالید غیرایرانی که در مراکز درمانی کشور متولد می‌شوند، فقط در آمار موالید وزارت بهداشت ثبت می‌شوند. دوم اینکه ممکن است هنوز در برخی مناطق مواردی یافت شود که ولادت‌ها در مراکز درمانی اتفاق نیفتد اما برای دریافت مدرک قانونی و شناسنامه این افراد به ثبت‌احوال مراجعه کنند، به‌ویژه آنکه برخورداری از مزایای طرح هدفمندی یارانه‌ها انگیزه مثبتی برای دریافت شناسنامه محسوب می‌شود. با این حال مرکز آمار می‌گوید: آمار ولادت‌های ثبت‌احوال در مورد جمعیت ایرانی از پوشش بیشتری در مقایسه با آمار موالید وزارت بهداشت برخوردار است.

تغییر الگوی سنی باروری
الگوی سنی باروری در ایران هم نشان‌دهنده کاهش میزان باروری در همه سنین ازجمله گروه‌های سنی 24-20و 29-25و 34-30ساله از سال 1396تا 1399است. این تغییر بیانگر کاهش باروری به‌ویژه در میان گروه سنی جوان است که به‌نوبه‌خود سهم بسزایی در کاهش میزان باروری کشور داشته و لازم است بیش ‌از پیش در سیاستگذاری و برنامه‌ریزی‌های جمعیتی موردتوجه قرار گیرد. مرکز آمار ایران تأیید می‌کند در چند سال اخیر میزان باروری کل در همه استان‌های کشور کاهش‌یافته و در سال‌های 1396و 1397میزان باروری کل در 17استان بالاتر از میانگین باروری کل کشور بوده اما در سال‌های 1398و 1399تعداد 16استان باروری بالاتر از میانگین کشوری قرار داشته‌اند اما نکته اینجاست که با توجه به اینکه درصد جمعیت در استان‌های با باروری پایین کمتر از جمعیت استان‌های با باروری بالا بوده، تأثیر باروری این استان‌ها بر باروری کل کشور کمتر بوده است؛ به‌عنوان‌مثال، استان‌های سیستان‌و‌بلوچستان و خراسان‌جنوبی که از لحاظ توسعه‌یافتگی در سطح پایینی قرار داشته‌اند، به‌مراتب باروری بالاتری نسبت به استان‌های گیلان، مازندران، تهران، البرز و... نشان داده‌اند.
بر اساس این محاسبات، حداقل میزان باروری کل طی سال‌های 96تا 99مربوط به استان گیلان و بیشترین هم مربوط به استان سیستان‌و‌بلوچستان بوده که نشان از الگوی باروری متفاوت در سطح استان‌ها نسبت به سطح توسعه‌یافتگی آنها دارد. در سال 1399درمجموع 9استان، باروری پایین (کمتر از 1.5) و بسیار پایین(کمتر از 1.3) را در سال 1399تجربه کرده‌اند و 58درصد معادل 18استان هم باروری کمتر از سطح جانشینی یعنی 1.09تا 1.5فرزند داشته‌اند. به‌این‌ترتیب اکثریت قریب‌به‌اتفاق استان‌ها در سال 1399باروری کمتر از سطح جانشینی را تجربه کردند و فقط استان‌های یزد، خوزستان، خراسان‌جنوبی و سیستان‌و‌بلوچستان باروری بالاتر از سطح جانشینی داشتند. یافته‌های یک تحقیق مرکز آمار ایران نشان می‌دهد که تمام استان‌های کشور کاهش میزان باروری کل را در سال‌های اخیر تجربه کرده‌اند و کاهش میزان باروری کل در اقصی نقاط ایران پدیدهای فراگیر بوده است. این کاهش در سال‌های 1398و 1399به‌مراتب بیشتر از سال‌های 1396و 1397بوده است. دلایل مختلف اجتماعی و اقتصادی متعددی در کاهش میزان باروری کل ایران دخیل هستند.