هیاهوی شگفت‌انگیز

یکی از پرتکرارترین اسم‌هایی که در فصل نقل‌وانتقالات شنیدیم، رضا اسدی بود. هر سایت و صفحه‌ای را که باز می‌کردی، 4 تا خبر در مورد این بازیکن وجود داشت؛ اینکه قرار است به این تیم برود یا مقصدش آن یکی تیم است. خود اسدی هم مثل پارسال در پرزنت کردن خودش کم نگذاشت و در اظهارنظرهایش از یک انتخاب دقیق برای قهرمانی قطعی و این داستان‌ها سخن گفت. به‌طور کلی اعتمادبه‌نفس این بازیکن بیش از حد بالاست و روشن نیست او با کدام سابقه و دستاورد از چنین زاویه‌ای به دنیا نگاه می‌کند.
فارغ از اینکه اسدی نهایتا به کدام تیم پیوست (یا می‌پیوندد) این بازیکن بهترین مصداق برای سر و صدای کاذب و نامتناسب در فصل نقل‌وانتقالات است. او که ظاهرا دنبال دریافت رقم‌های بالا هم هست، در حالی به تیتر اول رسانه‌ها تبدیل شده که در 25سالگی سابقه ملی ندارد و خیلی از کسانی که در موردش پست و کامنت می‌گذارند، حتی یک تصویر واضح هم از توانایی‌های فنی این بازیکن در ذهن‌شان ندارند. البته شاید اسدی واقعا فوتبالیست خوب و بااستعدادی باشد، اما سروصدایی که پیرامون او ایجاد شده، طوری است که آدم یاد دوران اوج کریم باقری می‌افتد. انگار قرار است بهترین هافبک دفاعی بعد از انقلاب بین 2 غول فوتبال ایران ترانسفر شود! واقعا این همه هیاهو بابت کدام شاهکار حول اسدی شکل گرفته است؟
بازیکن پیشین سایپا و تراکتور، فصل گذشته در واکنش به پیشنهادهای لیگ برتری‌اش گفته بود: «به فوتبال ایران فکر هم نمی‌کنم. فقط به‌دنبال پیشرفت هستم. می‌خواهم تجربه جدیدی با حضور در فوتبال اروپا به‌دست بیاورم و به موفقیت‌های بیشتری برسم.» آخر همه این داستان‌ها اما شد حضور در تیم گمنام سنت‌پولتن در لیگ ضعیف اتریش. آنجا هم اسدی چنگی به دل نزد و الان روشن نیست با کدام فرم فنی و بدنی، این همه برای باشگاه‌های مختلف طاقچه‌بالا می‌گذارد. صد البته سهل‌انگاری و بزرگ‌نمایی رسانه‌ها هم در رقم خوردن چنین شرایطی بی‌تأثیر نیست. به هر حال منتظر خواهیم ماند تا در فصل جدید ببینیم جناب اسدی کیفیتی درخور این همه قیل‌وقال ارائه خواهد داد یا نه.