آقا نجف ساکن خیابان ارمغان
مرتضی کاردر- روزنامه‌نگار
نجف دریابندری در زمان حیات خود قدر ندید، نه اینکه در میان عموم کتابخوانان فارسی‌زبان قدر ندیده باشد یا در ذهن کتابخوانان حرفه‌ای زبان فارسی به عنوان یکی از قله‌های ترجمه فارسی جای نگرفته باشد؛ بلکه نهادهای رسمی هیچ‌گاه آن‌سان که شایسته است، حق نجف دریابندری را ادا نکردند. بعضی روزنامه‌ها که ید طولایی در آزردن مفاخر فرهنگی امروز دارند، در طول سال‌های حیات او جز به طعنه و تعریض از نجف سخن نگفتند. نجف دریابندری یک بار به‌طور رسمی به همراه همسرش فهیمه راستکار به صدا‌و‌سیما آمد نه به خاطر انبوه ترجمه‌هایی که انجام داده و شاهکارهایی که به زبان فارسی خلق کرده است، بلکه به خاطر کتاب مستطاب آشپزی. قدر و منزلت کتاب مستطاب آشپزی در فرهنگ عامه یگانه است و جایگاه نثر درخشان کتاب در میان دوستداران نثر فارسی محفوظ است، اما چرا نجف دریابندری نباید به عنوان یکی از نویسندگان و مترجمان صاحب سبک امروز به صدا‌و‌سیما بیاید و کتاب مستطاب آشپزی باید او را تنها یک‌بار به تلویزیون بکشاند؟
چرا باید زمانی به تلویزیون بیاید که بخشی از هوشیاری‌اش را پس از چند سکته از دست داده است؟ چرا نباید مترجمی در مقام و مرتبه او که آنچه به فارسی خلق کرده از نقطه‌های کمال نثر امروز است، جایی در فرهنگستان زبان و ادب فارسی داشته باشد؟ چرا نباید نمونه ترجمه‌ها و نثر او در کتاب‌های درسی بیاید؟ اما تقویم‌ها می‌گذرند و صاحبان تاریخ باقی می‌مانند و آنکه می‌ماند نجف دریابندری است و انبوه ترجمه‌هایی که بر تارک زبان فارسی امروز می‌درخشند و شخصیتی که هر‌چه پیش‌تر می‌آییم، قدر بیشتری می‌یابد. شورای شهر تهران در سیصدو‌سومین جلسه خود نام شماری از شخصیت‌های نامدار فرهنگی را بر خیابان‌های تهران گذاشت و قرار شد خیابان ارمغان غربی به نام نجف دریابندری و خیابان ارمغان شرقی به نام همسر او فهیمه راستکار بازیگر و صداپیشه‌ای که صدای جاودانه‌اش به بسیاری از شخصیت‌های سینمایی و تلویزیونی هویت دوباره داده، درآید. چند روزی است که نام نجف دریابندری و فهیمه راستکار بر خیابان ارمغان غربی و شرقی نشسته است. خانه نجف دریابندری و فهیمه راستکار در خیابان ارمغان محل حضور بسیاری از شخصیت‌های فرهنگ و ادبیات و هنر معاصر بوده است؛ خانه‌ای که فراتر از یک خانه است؛ جایی که می‌تواند دیر یا زود به موزه نجف دریابندری یا خانه ترجمه فارسی تبدیل شود. اگر راه کسانی که نام خیابان ارمغان را تغییر داده‌اند، ادامه داشته باشد و تغییر نام خیابان‌ها و معابر تهران به اسم شخصیت‌های بزرگ امروز متوقف نشود.
در همینه زمینه :
