پایان یک دوره تاریخی

لالیگا جای عجیبی است. باشگاه‌ها حق ندارند فونت مورد نظر خودشان را پشت پیراهن بازیکنان درج کنند، هر تیم از شماره یک‌تا24 باید بین بازیکنانش تقسیم کند و برای همین هیچ پیراهنی ازجمله پیراهن مسی یا رونالدو حق بایگانی‌شدن ندارند. در پرداخت دستمزدها هم سقفی وجود دارد که باشگاه‌ها نباید از آن تخطی کنند. بارسلونا برای نگه‌داشتن مسی هیچ راهی نداشت؛ برای همین پنجشنبه‌شب باشگاه خبر رفتن بهترین بازیکن تاریخش را رسانه‌ای کرد. 
هفته گذشته شنیده می‌شد که مسی با کاهش دستمزدش برای تمدید 5‌ساله قرارداد موافقت کرده اما قوانین به ‌گونه‌ای بود که به‌خاطر دستمزدهای نجومی بازیکنانی که در دوره مدیریت قبلی قرارداد بسته‌اند، ازجمله همین مسی که بیشترین حقوق تاریخ را دریافت می‌کرد، بارسا برای خرید بازیکنی با قیمت نازل 25میلیون یورو هم مجبور بود 100میلیون یورو از دستمزدها را کاهش دهد. ستاره آرژانتینی که یک‌بار در سال گذشته به‌خاطر وفاداری به باشگاه رقم 70میلیون یورو پاداش گرفته بود، حالا باید چند سال باقیمانده از فوتبالش را با پیراهنی غیر از آبی‌اناری بارسا که از 13سالگی به آن خو کرده بود، سپری کند. بلافاصله پاری‌سن‌ژرمن برای جلب نظر مسی تلاش خود را آغاز کرد. جدا از نیمار و دی‌ماریا بازیکنی که بیشترین تأثیر را در متقاعدکردن مسی به فکر روی پروژه پاری‌سن‌ژرمن کرده، هم‌تیمی‌اش در آرژانتین یعنی پاردس است. مسی غیر از قوانین سختگیرانه فیرپلی مالی، خواسته‌های دیگری هم از باشگاه داشت که به آن عمل نشد؛ ازجمله اینکه او اصرار داشت باشگاه با مدافع آرژانتینی آتالانتا که به تاتنهام رفته -اریک رومرو- قرارداد ببندد.
«لالیگا اجازه ثبت قرارداد مسی را به ما نداد و هرگونه توافق با لئو، زندگی را برای این باشگاه سخت می‌کرد. گاهی اوقات برای حفظ آینده، باید تصمیماتی بگیرید که اصلا آسان نیستند. حتی خود من 2روز پیش فهمیدم که امکان تمدید قرارداد نیست. این یک امر غیرمنتظره بود.» این توضیحی بود که ظهر دیروز لاپورتا درباره جدایی مسی به رسانه‌ها داد. هواداران امید داشتند در سخنان رئیس باشگاه اعلام شود که هنوز رفتن مسی قطعی نیست اما لاپورتا از دوران «پسامسی» حرف زد و گفت: «وارد دوران پسامسی شده‌ایم و باید احساسات را کنار بگذاریم. ابتدا می‌خواستیم این را به ۲یا ۵سال بعد موکول کنیم اما حالا راهی وجود ندارد. فیرپلی مالی لیگ اجازه نمی‌دهد نخستین قراردادی که با مسی توافق کردیم را اجرا کنیم. آرزوی مسی ادامه‌دادن در بارسا بود. ناراحتم، زیرا برای ماندن مسی هر کاری را انجام دادم. امیدوار بودم تا قوانین لیگ انعطاف‌پذیرتر باشد.» 
لاپورتا تأیید کرد که حقوق بازیکنان و مجموعه حقوق‌ها 110درصد درآمد باشگاه را می‌بلعد، حتی با رفتن مسی هم اوضاع خراب است. سقف حقوق‌ها بدون مسی ۹۵درصد است. برخی بازیکنان با کاهش دستمزد موافقت و بعضی مخالفت کرده‌اند. اگر بارسا پروژه اسپانسر جدید لالیگا را می‌پذیرفت می‌توانست با مسی تمدید کند اما این کار درآمد 50سال آینده باشگاه را به خطر می‌انداخت. مسی با هیچ بازیکنی خداحافظی نکرده و به‌دلیل کرونا حتی قرار نیست مراسمی برای تجلیل از او برگزار شود؛ همان اتفاقی که برای کریستیانو رونالدو در رئال‌مادرید افتاد. به‌هرحال بارسا نمی‌تواند مسی را نگه دارد و رئال هم 3سال است نمی‌تواند بازیکن بخرد اما پاری‌سن‌ژرمن و منچسترسیتی به‌عنوان سوگلی‌های یوفا هر بازیکنی را با هر قیمتی که بخواهند می‌خرند و هر چقدر دوست داشته باشند به آنها حقوق می‌دهند. با این اوصاف 2غول بزرگ فوتبال اسپانیا از این فصل در اروپا باید برای کسب عنوان بهترین تیم شهرستانی(!) اقدام کنند وگرنه مقابل پاریس و سیتی و چلسی بازیکنی برای رقابت ندارند. با جدایی مسی بلافاصله یک میلیون نفر از دنبال‌کننده‌های بارسلونا کم شد. بسیاری از افرادی که به‌خاطر مسی بارسایی شده بودند، از این به‌بعد یا به تیم قبلی‌شان برمی‌گردند یا پاریسی می‌شوند.
در سال‌های اخیر به‌جز یک‌سال، هرساله یک ستاره از بارسا جدا شده است؛ 2014پویول، 2015ژاوی، 2016دنی آلوز، 2017نیمار، 2018اینیستا، 2020سوارس و 2021مسی. همان اتفاقی که در رئال مادرید افتاده و این باشگاه هر سال ستاره‌هایی مثل راموس، رونالدو، ناواس، ژابی آلونسو، کاسیاس، رائول و... را از دست داده است.

اتحاد رئال و بارسا علیه لالیگا

ساعاتی پیش از اعلام رسمی جدایی مسی از بارسلونا مشخص شد که رئال مادرید با قرارداد اسپانسرینگ جدید لالیگا مخالف است. خیلی زود بارسلونا و اتلتیک بیلبائو هم در کنار رئال به صف مخالفان پیوستند. خاویر تباس، رئیس لالیگا که می‌دانست مسی رفتنی است برای عقد این قرارداد عجله داشت. او حالا رئیس لیگی است که مسی، رونالدو و راموس را ندارد. این دومین درگیری رئال و بارسا با لالیگا پس از پروژه سوپرلیگ اروپاست. 3 باشگاه مورد اشاره با ورود به صندوق سرمایه‌گذاری بین‌المللی CVC که با خاویر تباس به توافق رسیده بود مخالفت کردند و حاضر نشدند 11درصد از سود حاصل از تمام معاملات انجام شده توسط لالیگا را در زمینه حقوق ورزشی، تصاویر یا بازاریابی بگیرند. این صندوق قرار بود 7/2میلیارد یورو پول تزریق کند که 263هزار یوروی آن به رئال و 270 تا به بارسلونا می‌رسید که سهم هر باشگاه تقریبا 10‌درصد می‌شد. لالیگا هم در عوض پذیرفته که 11درصد تمام تبلیغات را به این صندوق واگذار کند. 
رئال در بیانیه‌ای رسمی با موضعی تند به این قرارداد واکنش نشان داد و نوشت: «این توافق بدون اطلاع و مشارکت ما انجام شد و امروز برای نخستین بار لالیگا به ما اجازه دسترسی محدود به شرایط قرارداد را داد. باشگاه‌ها حقوق دیداری و بصری را منحصراً تحت بازاریابی خود تحت یک سیستم رقابتی و به‌مدت 3سال اختصاص داده‌اند. این قرارداد با استفاده از یک سیستم فریبنده از باشگاه‌ها 95/10درصد از حقوق سمعی و بصری را برای مدت 50سال سلب می‌کند و این خلاف قانون است. این صندوق همان فرصت‌طلبی است که بدون موفقیت تلاش کرده قراردادهای مشابهی را با لیگ‌های ایتالیا و آلمان منعقد کند. رئال مادرید نمی‌تواند از توافقی که آینده 42باشگاه درجه اول و دوم و آینده باشگاه‌هایی را که در 50سال آینده واجد شرایط خواهند بود، در اختیار سرمایه‌گذاران قرار دهد.» 
لالیگا 10درصد از سهام خود را براساس این قرارداد به یک شرکت فروخته بود و در ازای آن حدود 11درصد از درآمدهایش در 50سال آینده را در اختیار این شرکت قرار داده بود. با مخالفت رئال و بارسا، این قرارداد را باید لغو شده دانست چرا که وقتی 2غول لالیگا با قراردادی مخالفت می‌کنند ادامه آن منطقی نیست. این قرارداد می‌توانست ماندن مسی را تضمین کند اما بارسا با آن مخالفت کرد چون معتقد بود این حق پخش تلویزیونی را برای 40سال به خطر می‌اندازد و همچنین به‌معنای کناره‌گیری از سوپرلیگ است.