معلولان موفق در جهان

در چند سال اخیر حامیان حقوق افراد دارای معلولیت تلاش کردند زمینه‌ای فراهم کنند تا همه افراد جامعه با هر میزان توانایی از فرصت حضور در اجتماع و شرکت در فعالیت‌های اجتماعی به یک اندازه برخوردار باشند. این تلاش‌ها البته بی‌ثمر نبوده و گرچه روند پیشرفت کند بوده اما امروزه شاهد بیشترشدن حضور و فعالیت معلولان در جامعه نسبت به گذشته هستیم. گرچه توانایی‌های این قشر گاهی حتی از سوی خود آنها دست‌کم گرفته می‌شود اما جالب است بدانید در میان سلبریتی‌ها و نوابغ دنیا افرادی بوده‌‌اند که توانسته‌‌اند به معلولیت خود غلبه و به موفقیت و شهرت دست پیدا کنند. در ادامه با تعدادی از این چهره‌ها آشنا خواهیم شد.

استیون هاوکینگ/ نه روحی ناتوان باشید و نه جسمی

استیون هاوکینگ، فیزیک‌دان نظری مشهور و مدیر تحقیقات مرکز کیهان‌شناسی نظری دانشگاه کمبریج، ۲۲ ساله بود که معلوم شد به نوع نادری از اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، یک بیماری نورون حرکتی، مبتلا است. هاوکینگ که از هرگونه تحرکی ناتوان شده بود ویلچرنشین شد و برای ارتباط با دنیا هم از یک صدای ساختگی استفاده می‌کرد. او که به‌دلیل ابتلا به این بیماری امکان تحرک نداشت، از سیستم جدیدی که با استفاده از هوش مصنوعی تولید شده بود، برای صحبت کردن استفاده می‌کرد. تکنولوژی هوش مصنوعی می‌دانست که پروفسور هاوکینگ چطور می‌اندیشد و بر این اساس واژه‌ای را پیشنهاد می‌داد که این دانشمند قصد استفاده از آن را داشت اما خود او تلاش‌ها برای آفریدن هوش مصنوعی را، تهدیدی برای وجود بشر می‌دانست. او در مصاحبه‌‌ای گفته بود: «توصیه من به سایر افراد ناتوان و از کار افتاده می‌تواند این باشد که روی چیزهایی تمرکز کنید که ناتوانی شما، مانع از خوب انجام‌دادن آن نمی‌شود و هرگز افسوس چیزهایی که مخل آن هستند را نخورید. ». او مارس ۲۰۱۸ درگذشت.

جان نش/ راوی ذهن زیبا

جان نش در دنیای ریاضی و حتی علم اقتصاد چهره‌ای شناخته‌شده است تا آنجا که حتی توانست جایزه نوبل اقتصاد را در سال۱۹۹۴ از آن خود کند و در سال۲۰۱۵ درگذشت. اما عمده شهرت نش به بیماری‌اش بر می‌گردد. او برای مدت‌های مدید به اسکیزوفرنی پارانوئید مبتلا بود و صداهایی را می‌شنید و کسانی را می‌دید که وجود خارجی نداشتند. نش با کمک همسر و روانپزشکان حاذق سعی در کنترل بیماری خود داشت که چون جنگی بی‌امان بود. او ۳۰‌سال با این بیماری مقابله کرد و درنهایت توانست آن را تا حدود زیادی تحت کنترل خود دربیاورد. تجربیات او از زندگی با این بیماری در فیلم تحسین‌شده «ذهن زیبا» به خوبی به تصویر کشیده شده. به‌گفته نش، با بالا‌رفتن سن و بدون مصرف دارو از شدت بیماری‌‌اش کاسته شده بود. او در مصاحبه‌‌ای گفته بود: «بالاخره از فکرهای بی‌معنی خلاص شدم، بدون هیچ دارویی، البته جز تغییرات هورمونی طبیعی ناشی از بالا رفتن سن».

آندریا بوچلی/ موسیقی برای امید

آندریا بوچلی، خواننده مشهور ایتالیایی به صدای زیبایش مشهور است، اما چیزی که شاید بسیاری ندانند این است که کمی بعد از تولدش معلوم شد او به آب سیاه مادرزادی مبتلا و
کم بیناست. بوچلی در سن ۱۲ سالگی بینایی خود را به‌طور کامل از دست داد. او در مصاحبه‌‌ای گفته بود: «از بچگی همیشه به من گفته‌‌اند که این کار و آن کار خیلی خطرناک است اما من اهمیتی نمی‌دهم. همه‌‌چیز خطرناک است. سوار ماشین‌شدن، بیرون‌رفتن و رانندگی در بزرگراه هم خیلی خطرناک است یا پرواز‌کردن با هلی‌کوپتر. اسب‌سواری را خیلی دوست دارم. فوتبال را دوست دارم، از بچگی هم به بوکس علاقه داشته‌‌ام گرچه احمقانه است که من بخواهم بوکس بازی کنم». ناگفته نماند او در زمان اوج شیوع ویروس کرونا در ایتالیا با حضور در کلیسای گوتیک میلان و با همراهی یک نوازنده ارگ، چهار آواز را اجرا کرد. اجرای زنده «موسیقی برای امید» در شب عید پاک یکی از پربازدیدترین اکران‌های آنلاین در جهان است.

دنیل رادکلیف/ اجازه ندهید متوقف‌تان کند

دنیل رادکلیف، ستاره مجموعه فیلم «هری پاتر» درباره تجربه ‌خود از زندگی با نوع خفیفی از اختلال دیسپراکسی یا کنش‌پذیری صراحتاً صحبت کرده است. او از یک اختلال عصبی که اغلب باعث اختلال در هماهنگی و گاهی اوقات برای درست اجراشدن کارکرد بدن دچار اشتباهی می‌شود، رنج می‌برد. با توجه به‌گفته‌هایش، وضعیت او بسیار خفیف است و در بدترین حالت ناتوانی خود، قادر به بستن کراوات و بند کفش خود نیست. او که از دوران کودکی به این بیماری مبتلا شده بود، برای یادگیری در مدرسه دچار مشکل می‌شد و همچنین به‌گفته خودش روزهای اولیه مدرسه، سخت‌ترین دوران برایش بود. او همچنین افزود: «من روزهای سختی را در مدرسه با وجود این مشکل می‌گذراندم که باعث شد در همه درس‌ها افتضاح باشم». رادکلیف گفته: «اجازه ندهید متوقف‌تان کند. هیچ وقت مانع کارم نشده و بعضی از باهوش‌ترین کسانی که می‌شناسم ناتوانی‌هایی در یادگیری دارند. چالشی‌بودن بعضی کارها فقط باعث مصمم‌تر‌شدن و سختکوش‌تر‌شدن شما می‌شود و ابتکارتان را برای پیداکردن راه‌حل بیشتر می‌کند».

میلی بابی براون/ هیچ‌کس نباید مانع‌تان شود

میلی بابی براون، بازیگر سریال محبوب «چیزهای عجیب‌تر» با یک نقص شنوایی خفیف به دنیا آمد. یک گوش او از دوران کودکی مشکل شنوایی داشته و به‌تدریج تمام شنوایی آن را از دست داده است. با این حال او اکنون بازیگر و تهیه‌کننده جوان انگلیسی است که طی سال‌های اخیر با بازی در چندین فیلم و سریال مشهور به شهرت رسیده است. جالب است بدانید که میلی بابی براون در سال ۲۰۱۸ در فهرست ۱۰۰ فرد تأثیرگذار دنیا به انتخاب مجله تایم قرار گرفت. او جوان‌ترین فرد این فهرست بود و در همان سال به‌عنوان یکی از ۳۰ ستاره برتر کمتر از ۱۸‌سال هالیوود شناخته شد. او در مصاحبه‌‌ای در مورد آنکه چرا اجازه نمی‌دهد این مسئله او را از بازیگری بازدارد، گفته: «من شروع کردم به آواز‌خواندن و برایم مهم نیست اگر بد به‌نظر برسم، چون کاری را انجام می‌دهم که دوست دارم. لازم نیست در خوانندگی خوب باشید. لازم نیست در رقصیدن یا بازیگری خوب باشید. اگر دوست دارید این کار را انجام دهید، اگر واقعاً از انجامش لذت می‌برید، پس انجامش دهید. هیچ‌کس نباید مانع‌تان شود».

کی‌را نایتلی/ حتی می‌توان ستاره هالیوود شد

خوانش‌پریشی نوعی اختلال در یادگیری و مشکلات خواندن به‌علت شناسایی دشوار صداهای گفتاری و درک چگونگی ارتباط آنها با حروف و کلمات است. خوانش‌پریشی که گاهی دیسلکسیا نیز نامیده می‌شود به ناتوانی یادگیری شایع در میان کودکان گفته می‌شود. شاید برخی تصور کنند این اختلال آینده کودکان را نابود کند اما جالب است بدانید کی‌را نایتلی، بازیگر محبوب و مشهور هالیوودی، شش‌ساله بود که پزشکان متوجه این اختلال در او شدند، اما او از علاقه‌‌اش به بازیگری برای غلبه بر مشکلش استفاده کرد. همانطور که می‌دانید بازیگران به‌خاطر کار خود مجبور به مطالعه متن‌های زیادی هستند و با توجه به این، بازیگری برای کسی که به اختلال دیسلکسی یا خوانش‌پریشی دچار باشد شاید کاری غیرممکن به‌نظر برسد. اما او موفق شد و در مصاحبه‌‌ای گفت: «دیسلکسی مثل یک دیوار می‌ماند...  سخت می‌شود آن طرفش را دید. من واقعاً خوش‌شانس بودم چون بازیگری می‌کردم...  مثل یک هویج بود که جلوی من گرفته باشند و تکانش دهند برای اینکه بتوانم بازی کنم باید می‌توانستم آن جمله‌ها را بخوانم».

فریدا کالو/ پناه‌بردن به دنیای هنر و نقاشی

فریدا کالو، نقاش مکزیکی و یکی از زنان نامدار تاریخ هنر معاصر، در سال ۱۹۰۷ میلادی متولد شد و  در سال ۱۹۵۴در سن ۴۷ سالگی از دنیا رفت. فریدا کالو، یکی از تأثیرگذارترین نقاشان عصر ما، در سن ۶ سالگی به بیماری فلج اطفال مبتلا شد. این مسئله باعث شد یکی از پاهای او باریک‌تر از دیگری شود. فریدا ۱۸ ساله بود که در یک تصادف شدید اتوبوس، دچار شکستگی ستون فقرات و لگن و پارگی شکم شد. کمی بعد از این اتفاق فریدا درحالی‌که بر اثر شدت جراحات از دنیای بیرون جدا افتاده و تمام بدنش در گچ و آتل بود برای ابراز خلاقیت خود به نقاشی‌کردن روی آورد. فریدا، بیشتر برای خودنگاره‌های هنرمندانه‌‌اش، مشهور است. البته وی تنها در پایان زندگی بود که اندکی به شهرت رسید اما سبک ویژه‌‌ای که در آثارش داشت و همچنین زندگی پرماجرا و شیدایی، او را به نامی‌ترین زن تاریخ هنر بدل کرد. از آنجا که پای راست او همیشه لاغرتر از پای دیگرش بود، باعث شد تا پایان عمر در همه جا با دامن‌های بلند حاضر شود.