سبز المپیکی

فاطمه عباسی

بین کشورهایی که تاکنون موفق به برگزاری المپیک شده‌اند، این تنها ژاپن بود که از فرصت المپیک استفاده کرد تا پیامی درباره‌ پایداری و حفاظت از محیط‌زیست بدهد. ایده‌ آنها خیلی ساده بود؛ برنامه‌ریزان المپیک به‌ جای اینکه از شرکت‌های معدن‌کاری بخواهند که فلزات ارزشمند و گرانبها را برای المپیک توکیو اهدا کنند، کمپینی راه‌اندازی کردند و از شهروندان خواستند وسایل الکترونیکی مانند گوشی موبایل، دوربین‌های دیجیتال، کنسول و لپ‌تاپ‌ها را به کمیته المپیک اهدا کنند. آنها معتقد بودند که می‌توان به اندازه‌ کافی، طلا، نقره و مس را از بازیافت وسایل الکترونیکی تهیه کرد و همین اتفاق هم افتاد. در مدت ۱۸ماه، این کمپین توانست 47هزارو488تن تجهیزات و همچنین بیش از ۵میلیون گوشی موبایل به دست آورد و در نهایت هم از این مواد بازیافتی 32کیلوگرم طلا، 3.5تن نقره و 2.2تن برنز استخراج کردند. این کشور، بازیافت وسایل الکترونیکی را به‌عنوان روشی معرفی می‌کند که به شهروندان عادی اجازه می‌دهد در بازی‌ها نقش داشته باشند. البته ماجرای استفاده ژاپنی‌های باهوش از مواد بازیافتی به همین مدال‌ها ختم نمی‌شود؛ مشعل المپیک، سکوهای اهدای مدال، تختخواب‌های اتاق‌های ورزشکاران و حتی میدان اصلی یا پلازای دهکده المپیک هم از مواد بازیافتی ساخته شده است. مشعل المپیک از آلومینیوم به‌کار رفته در خانه‌های پیش‌ساخته در زمان سونامی ساخته شده، تختخواب‌ها را از مقوا ساخته‌اند تا بعد از اتمام المپیک بازیافت شود و سکوی اهدای مدال و جوایز هم از زباله‌های جمع‌آوری شده در اقیانوس تدارک دیده شده است. شهرداری‌های 63شهر از سراسر ژاپن، چوب ناشی از هرس انواع درختانی که در شهرها کاشته می‌شوند را به کمیته المپیک اهدا کردند تا سازه میدان اصلی المپیک ساخته شود و قرار است بعد از مسابقات باز شده و از آنها مبلمان شهری بسازند.
شاید استفاده چشم‌بادامی‌ها از مواد بازیافتی آن هم در این سطح گسترده و در بااهمیت‌ترین مسابقات دنیا که حتی کشورهای پیشرفته اروپایی و آمریکایی هم هنوز نتوانسته‌اند به گرد پایش برسند، بتواند حواس جهانیان را بیشتر جمع کند و امیدوار باشیم که اگر نمی‌توانیم تولید زباله را کاهش دهیم، لااقل با بازیافت پسماندها به محیط‌زیست کمک کنیم. حتما شما هم می‌دانید که شهرها زیر انبوهی از زباله‌ها در حال دفن‌شدن هستند.