والدین راه خوش گذراندن با فرزندانشان را یاد بگیرند

مصطفی رحماندوست ـ شاعر و نویسنده پیشکسوت ادبیات کودک و نوجوان

برخی به اشتباه گمان می‌کنند که پیشنهاد خواندن کتاب تنها مربوط به اوقات فراغت است. نباید گمان کرد که چون تابستان و کروناست، چون پدرها و مادرها تنها شده‌اند و چون بچه‌ها تفریح خاصی ندارند باید مردم را به خواندن کتاب توصیه کرد، این تصور قدیمی شده است و چنین تحلیل‌هایی مربوط به زمانی بود که پدربزرگ و مادربزرگ بازنشسته و بیکار دور کرسی می‌نشستند و برای نوه‌هایشان قصه می‌گفتند. امروز کتابخوانی و قصه‌گویی جشنواره‌های بین‌المللی دارد و دیگر نمی‌توان چنین نگاه‌های کلیشه‌ای را به قصه‌گویی و خواندن کتاب داشت. بنابراین من در این تابستان توصیه به کتاب‌خواندن می‌کنم اما نه آن کتاب‌خواندنی که چند سطر بالاتر ذکرش رفت. مشکل عمده‌ بچه‌ها این است که دیده نمی‌شوند، پدر و مادرها آن‌قدر سرشان شلوغ است که کار خاصی برای فرزندانشان انجام نمی‌دهند و اگر هم این نقد را به والدین منتقل کنیم، آنها سریع به دفاع از خود می‌پردازند و می‌گویند که در این گرانی‌ها و سختی‌‌ها نباید بیش از این از ما (والدین) توقع داشت. درواقع پدر و مادرهای امروز جامعه ما سختی‌های بسیاری را تحمل می‌کنند تا فرزندانشان بهترین لباس‌ها و غذاها را در اختیار داشته باشند اما با فرزندانشان بازی نمی‌کنند.
بازی بهترین وسیله و راه ارتباط گروهی افراد با یکدیگر، به‌خصوص افراد خانواده است. بازی‌هایی مانند شطرنج، گل یا پوچ و دیگر بازی‌های قدیمی می‌توانند در لیست برنامه‌های سرگرمی تابستانی خانواده‌ها قرار بگیرند. خانواده‌ها می‌توانند کتاب‌بازی را در کنار هم تجربه کنند، با هم کتاب بخوانند و در مورد کتاب حرف بزنند یا فیلم ببینند و در رابطه با جزئیات فیلم، ژانر آن و مسائل مختلف صحبت کنند. شاید پدر و مادرها فکر کنند که این ایده‌ها یعنی وظیفه دیگری را به گردنشان گذاشتن اما من زمانی که از لفظ کتاب‌بازی و فیلم‌بازی استفاده می‌کنم، منظورم این است که با هم از این کارها لذت ببرند. اگر پدر و مادرها لذت وقت‌گذاشتن و بازی‌کردن با بچه‌ها را تجربه کنند، بدون شک حس و حالشان بهتر از زمانی است که به‌تنهایی فوتبال تماشا کنند و فرزندانشان نیز مشغول بازی با گوشی هوشمند باشند. بهتر است که والدین در این تابستان راه خوش‌گذراندن با بچه‌ها را فرا بگیرند تا هم به‌خودشان خوش بگذرد و هم به بچه‌ها.