هویت و خاطره‌های جمعی با تندیس‌ها حفظ می‌شود

یکی از بدیهی‌ترین تأثیرات ورود هنرهای تجسمی به فضاهای شهری، حفظ و تقویت هویت تاریخی و اجتماعی است. «مهدی امانی»، کارشناس ارشد شهرسازی، با بیان این مطلب می‌گوید: «یک شهر و یا یک محله را بدون المان‌های زیبا شناسانه‌ و هنری مانند تندیس‌ها و مجسمه‌ها در نظر بگیرید. در چنین شهر و محله‌ای، خبری از زیبایی و بازگویی هنری هویت نیست و به مرور زمان، ساکنانش از حس تعلق خاطر و روحیه جمعی خالی می‌شوند. حسی که یکی از ارکان مهم در نگهداشت شهر و محله به شمار می‌آید.» امانی ادامه می‌دهد: «هنر تندیسگری و مجسمه‌سازی در قالب حجمی، موضوعی، پیکر انسانی و فرم‌های هندسی و انتزاعی، همگی برای تأثیرگذاری بیشتر به عواملی مانند ضریب بالای شبیه‌سازی، مکان‌یابی مناسب و کیفیت استاندارد نیاز دارند. درباره سردیس بدرالزمان قریب نیز می‌توان گفت که این تندیس جزو نخستین مجسمه‌های بانوان در شهر تهران با فرم و محتوای، یک شخصیت فاخر ادبی فرهنگی است.»