عبور از خیابان با نویسنده رؤیای شیفتگان
فاطمه عباسی
تصویر احسان نراقی، پژوهشگر فقید حوزه فلسفه و جامعهشناسی را میتوانید روی بنرهایی در جاده شمال به سمت گیلان ببینید که دست یک جوان را گرفته و دارد از خیابان عبور میکند. احتمالا به این فکر میکنید که این بنر برای اطلاعرسانی درباره مراسم بزرگداشت یا سالگرد آن مرحوم یا معرفی کتابهایش مثل «رؤیای شیفتگان: چگونگی تحولات سیاسی اجتماعی در جهان معاصر»، «پایان یک رؤیا: در نقد مارکسیسم» یا مثلا برگزیده مقالات «ما و جهان امروز» نصب شده باشد، اما سخت در اشتباهید. این بنر تبلیغاتی را پلیس راه گیلان در جاده نصب کرده تا به شما بگوید مراقب عابرین سالمند باشید و موقع ردکردن این عزیزان اول به چپ نگاه کنید، بعد به راست و اگر ماشین نیامد آنها را از خیابان عبور دهید. بله، درست حدس زدید، عکس احسان نراقی بهعنوان یک سالمند که دارند از خیابان ردش میکنند و نیازمند مراقبت است به اشتباه روی بنر چاپ شده و هیچکدام از مسئولان پلیس راه گیلان هم متوجه چنین اشتباه فاحشی نشدهاند؛ نمونه این سوتیهای عجیب را پیش از این هم در بنرها و بیلبوردهای تبلیغاتی در شهرها زیاد دیدهایم؛ مانند بیلبوردی که برای فرهنگسازی استفاده از کمربند ایمنی طراحی شده بود و عاقبت نبستن کمربند در خودرو را مصادف با مُردن دانسته و از تصویر یک خواننده برای درس عبرت بهعنوان شخص فوت شده، استفاده کرده بودند. یا روی یک بنر تبلیغاتی برای فرهنگ حجاب، عکس بازیگری کار شده بود که از ایران رفته و نامناسبترین عکس برای این بنر بود. البته روی بیلبوردهای تبلیغاتی فقط عکس اشتباه چاپ نمیشود و غلط های املایی و نوشتاری هم در آنها زیاد است، اما سؤال اینجاست که بخش روابط عمومی که اصلا برای جلوگیری از همین اشتباهات در سازمانها ایجاد شده، چرا کارش را به درستی انجام نمیدهد؟ اگر در انتخاب مسئول برای این بخش مهم در هر سازمانی سختگیری بیشتری شود و کسانی که مطلع و باسواد هستند برگزیده شوند، احتمالا دیگر کمتر شاهد چنین سوتیهایی باشیم.