وقتى جنگ شاعر را ربود

  ترجمه‌ی شیما حسینی

«جویس کیلمر» (1886-1918 میلادی) از شاعران نام‌دار آمریکاست که با انتشار شعر «درخت‌ها‌» به شهرت رسید. برخی منتقدان محبوبیت سریع و ادامه‌دار او را به‌خاطر ترکیب احساسات و فلسفه‌ای ساده دانسته‌اند. معتقدند آثارش در ستایش زیبایی‌های بکر طبیعت و پیوند آن با ایمان ونگاهی مذهبی است و در این جریان از شاعران ایرلندی و «ویلیام باتلر» تأثیر گرفته است. 
جویس کیلمر، نوشتن را از دوران مدرسه آغاز کرد. از همان سال‌ها همواره در انجمن‌های ادبی فعالیت می‌کرد و موفقیت‌هایی هم به دست می‌آورد. در این مسیر، تحصیلاتش را در دانشگاه‌های راتگرز و کلمبیا در زمینه‌ی زبان و ادبیات و الهیات تکمیل کرد و کمی پس از فارغ‌التحصیلی و ازدواج با شاعری جوان به تدریس زبان لاتین روی آورد. 
در کنار تدریس، مقالات و شعرها و نقدهای ادبی‌اش را در نشریات معتبری چون «نیویورک‌تایمز» به‌چاپ می‌رساند. تا این‌که در سال 1909 میلادی تصمیم گرفت تدریس را کنار بگذارد وتنها روی نوشتن تمرکز کند. سه‌سال برای تولید فرهنگ لغت مرجع فانک و واگنال در استخدام انتشارات بود و در سال 1911 میلادی، اولین کتاب شعرش را به‌نام «تابستان عشق» منتشر کرد.
در سال 1912 میلادی در مجله‌ی نیویورک‌تایمز، «نویسنده‌ی ویژه» شناخته شد و از آن به بعد همواره درگیر سخنرانی و گفت‌وگو بود. در سال 1913 میلادی با انتشار شعر «درخت‌ها» در مجله‌ی شعر در سراسر آمریکا، به‌ویژه‌ نزد کاتولیک‌ها محبوبیت پیدا کرد و در ادامه، بیش از پیش پرکار شد.
در سال 1915 میلادی نیز در نقش سردبیر و سرویراستار با مجلاتی مشهور همکاری کرد و کتاب‌های دیگری را به‌چاپ رساند. اما این شاعر جوان و خوش‌نام عمر کوتاهی داشت و در 32سالگی با شرکت در جنگ‌جهانی اول کشته شد.