کن بدون لژ خانوادگی

سامان رضایی

سال پیش در چنین روز‌هایی شیوع ویروسی که تا پیش از این فقط در فیلم‌های ژانر آخرالزمانی به جان آدم‌ها می‌افتاد، جلوی برگزاری جشنواره فیلم کن را در دنیای واقعی گرفت؛ اما امسال که مسئولان تصمیم گرفتند جشنواره را به هر قیمتی شده برگزار کنند چند حاشیه بر متن جشنواره نقش بست. برای نمونه فیلم‌های سال پیش هم پشت سالن‌های نمایش و داوری تلنبار شد و داور‌ها گویا کار و زندگی خود را رها کرده و تا به حال سر جمع 2هزار فیلم دیده‌اند(یعنی چیزی حدود بیش از دو برابر هر سال). سختی‌ها به اینجا ختم نمی‌شود و برای نمونه داور‌ها و شرکت‌ کننده‌های این مراسم همگی باید واکسن کرونا دریافت کرده‌ باشند و از تست پی سی آر هم سربلند بیرون بیایند. خلاصه که به‌نظر می‌رسد امسال کسی با کفش نمی‌تواند روی فرش قرمز برود و شرایط و پروتکل‌های بهداشتی جشنواره مصداق صاحبخانه‌ای است که تا کفش‌هایت را داخل جا کفشی نبیند درون خانه راهت نمی‌دهد. از هفت‌خان رستم ورودی جشنواره که بگذریم می‌رسیم به شرایط میزبانی که آن هم حواشی خاص خود را دارد؛ برای نمونه عوامل فیلم و دیگر مدعوین برای صرف شام دیگر نمی‌توانند کنار یکدیگر بنشینند و برای نمونه با بازیگر فیلم بعدی‌شان گپی بزنند یا برد پیت و جنیفر آنیستون درباره شروع مجدد زندگی مشترک، ایما و اشاره‌ای با هم داشته باشند؛ در غیراین صورت چند مأمور با شمایل گشت ارشاد خودمان البته با کت و شلوار و پاپیون و... ممکن است از آنها بپرسند با هم نسبتی دارند یا خیر. اگر از اعضای یک خانواده نباشند حتما آنها را برای پاره‌ای از مذاکرات به 2 میز و صندلی جدا و دور از هم دعوت می‌کنند. منوی غذا هم برای نخستین‌بار فقط یک رمز مربع شکل یا همان کیو‌آر‌کد است. مدعوین گوشی را در برابر آن گرفته و از منوی غذای به نمایش درآمده یکی را انتخاب می‌کنند. تیری فرمو، مدیر جشنواره کن 2021 هم در مصاحبه با ورایتی گفته است: امسال نمایش بیشتر فیلم‌ها در فضای باز انجام می‌شود. به‌گفته او قرار است فیلم‌های بخش غیررقابتی در سالن بزرگ و مجهز «دبوسی» به نمایش گذاشته شوند. شمار نمایش فیلم‌ها در ساحل کن هم افزایش چشمگیری دارد و این بدان معناست که جشنواره امسال کمتر متمرکز بر کاخ اصلی است و بیشتر با نمایش در فضای باز برگزار می‌شود. برای ما ایرانی‌ها اما فقط مهم این است که «قهرمان» اصغر‌ فرهادی نخل طلای امسال را در آغوش بکشد و بس.