تاوان نیم‌میلیاردی برای آماتورها

 بهروز رسایلی

آرای کمیته انضباطی کنفدراسیون فوتبال آسیا در مورد مرحله گروهی لیگ قهرمانان منتشر شد و طبق معمول بخش قابل توجهی از مجازات‌ها شامل فوتبال ایران می‌شد. به‌طور کلی فوتبال ایران به یکی از منابع درآمدی AFC تبدیل شده و بعید است ما در مسابقه‌ای شرکت کنیم، بدون اینکه جریمه شویم! تا زمانی که تماشاگر در ورزشگاه‌ها حضور داشت، فوتبال ایران به‌خاطر پرتاب ترقه و لیزر انداختن و استعمال دخانیات جریمه می‌شد، اما این‌بار باشگاه‌های ما ثابت کردند حتی در صورت برگزاری مسابقات در ورزشگاه‌های خالی، در کشوری دیگر هم می‌توانند جیب کنفدراسیون را پر کنند! در هر صورت با صدور احکام دیروز مشخص شد باشگاه پرسپولیس 17هزار و 500دلار به‌خاطر انتشار یک پست اهانت‌آمیز در مورد میزبانی هندوستان روی صفحه رسمی این باشگاه جریمه شده است. این رقم به پول ما چیزی حدود 400میلیون تومان می‌شود. پرسپولیسی‌ها البته در نخستین میزبانی آسیایی هم از حضور تماشاگران محروم شده‌اند. این جریمه بعد از پایان دوران کرونا و در نخستین مرتبه‌ای که سرخپوشان میزبان یک تیم آسیایی باشند اعمال خواهد شد. غیر از اینکه چنین محرومیتی شانس پرسپولیس برای نتیجه‌گیری را کاهش می‌دهد، از نظر مالی هم به اندازه فروش بلیت به چندده هزار نفر به این باشگاه ضرر می‌زند.
بین پرسپولیسی‌ها مهدی ترابی هم به‌خاطر اینکه دیر به نشست خبری رفته 500دلار جریمه شده است. صابون AFC به تن استقلالی‌ها هم خورد؛ به‌طوری که فرهاد مجیدی 2500دلار و وریا غفوری 1250دلار جریمه شدند. مشکل مجیدی این بود که در یکی از نشست‌های خبری حاضر نشد، جریمه وریا غفوری هم به‌خاطر این است که بعد از پایان مسابقات با لحنی گزنده از فشردگی بازی‌ها شکایت کرد. البته هم ترابی و هم مجیدی و غفوری تا سه برابر پولی که باید بدهند جریمه شده‌اند، اما مابقی آن به‌مدت دو سال به حالت تعلیق درآمده است. با این همه، همین میزان جریمه نقدی قابل پرداخت هم بیش از 500میلیون تومان برآورد می‌شود؛ آن هم برای باشگاه‌هایی که به‌شدت مشکل مالی دارند. پرسپولیس که اصلا با اعلام شماره‌حساب، از هوادارانش کمک مالی مستقیم هم خواسته است.
راستش این است که وقتی به لیست تخلفات ایرانی‌ها در لیگ قهرمانان نگاه می‌کنیم، یادمان می‌افتد دوستان چقدر در داخل کشور رفتارهای بدتری داشته‌اند که هیچ مجازاتی برایشان به همراه نیاورده است. پرسپولیس به‌خاطر یک پست اینستاگرامی که هزاربار بعد از آن هم رسما عذرخواهی کرد، اینطور نقره‌داغ شده، اما شما ببینید که داخل کشور باشگاه‌های ما روی پیج‌های رسمی یا منتسب به‌ خودشان چه مطالب توهین‌آمیزی می‌گذارند و چطور به هم اتهام می‌زنند، بدون اینکه آب از آب تکان بخورد. فرهاد مجیدی یک نشست خبری نرفته و این همه جریمه شده، اینجا اما سرمربیان محترم چندماه چند‌ماه افتخار نمی‌دهند به نشست بیایند و افراد دست‌چندم نیمکت را مقابل خبرنگاران می‌نشانند. وریا غفوری یک جمله گفته «ما ربات نیستیم که این همه پشت سر هم بازی کنیم»، AFC هم به‌خاطر همین یک جمله او را نقره‌داغ کرده است. حالا مقایسه کنید با اتهامات عجیب و غریبی که آقایان بازیکن، مربی و مدیر در داخل کشور به هم نسبت می‌دهند و هیچ‌کس هم کاری با آنها ندارد. اینجا موتور نفرت‌پراکنی به‌صورت 24ساعته روشن و فعال است، اما انگار نه انگار.
حقیقت آن است که اهالی فوتبال ایران در اثر مدارای بیش از حد در داخل کشور، حسابی بدعادت شده‌اند و فکر می‌کنند همه دنیا همین شکلی است. درحالی‌که اینطور نیست و حتی AFC هم با ساختار کج و معوجش مو را از ماست بیرون می‌کشد. نه رفقا؛ آنجا، اینجا نیست که هرچه دوست داشتید بگویید، بنویسید و پست کنید، همه هم شما را متعصب و وفادار بشناسند. فوتبال حرفه‌ای با دنیایی که ما در ایران ساخته‌ایم فرسنگ‌ها فاصله دارد. بعضا آن که را ما «باغیرت» می‌دانیم، دنیا «متخلف» می‌داند.