کیمیا صادقی
از آخرین باری که دفترچه‌های بیمه را روی میز پذیرش درمانگاه روی هم می‌گذاشتیم تا مُهر شود، سال‌ها گذشته است. دیگر نه زیرورو شدن نوبت قرار‌گرفتن دفترچه‌ها برایمان گران تمام می‌شود و نه برگه‌های تمام‌شده دفترچه و پرداخت هزینه درمان آزاد، بلکه با الکترونیکی‌شدن خدمات دولت شاهد حضور مستمر دفترچه به دستان در مراکز درمانی و معاینه بدون نوبت، ازدحام در مراکز درمانی و ضایع‌شدن حقوق دیگر شهروندان هستیم. شهروندانی که در گستره بی‌مرز اینترنت، جهانی را متحول کرده و زندگی را آنلاین می‌گذرانند اما در مقابل، شهروندان میانسال جامعه دیگر توان یادگیری و ابزار استفاده از خدمات الکترونیک را نداشته و طبق روال گذشته صبح علی الطلوع، دفترچه‌هایشان را به دست گرفته تا نوبت اول پزشکان باشند. اما با نگاهی دوسویه در طرف دیگر ماجرا، در جامعه‌ای که بیشتر مراجعان مرکز درمان را سالمندان تشکیل می‌دهند در ابتدای اجرایی‌شدن طرح هوشمندسازی برخی از خدمات ازجمله «نوبت‌گیری آنلاین»، باید آموزش‌های لازم برای قشر سالمند را درنظر بگیرند. فرهنگ استفاده از خدمات الکترونیک در کشور جدی گرفته نشده و همین امر باعث نارضایتی مراجعه‌کنندگان مراکز درمانی، پزشکان و پرستاران شده است. در جوامع امروز که اینترنت سهم گسترده‌ای در زندگی مردم داشته و همه‌گیری ویروس کرونا بیشتر فعالیت‌های روزمره را آنلاین کرده، استفاده از سیستم‌های «نوبت‌گیری آنلاین» مراکز درمانی که مخاطبان گسترده و حساس‌تری را شامل می‌شود مسئله مهمی است که از سوی دولت و مردم باید جدی گرفته شود.
نوبت‌های آنلاین پشت صف
در همینه زمینه :
