همسانسازی بازنشستگان و دیگر هیچ
پای درد‌دل و گلایه بازنشستگان تأمین‌اجتماعی از حقوق و همسانسازی
فتانه احدی ـ روزنامه‌نگار
«خانم! برای چه می‌خواهی بدانی که من با مستمری‌بگیری چگونه روزگار می‌گذرانم؟ مگر نمی‌دانی که وضعیت اقتصادی چگونه است؟ می‌خواهی نمک بر زخم‌ام بریزی؟» حوصله نداشت سؤال‌های تکراری بشنود و جواب‌های تکراری بدهد. با کلافگی زیاد در مقابل نگاه بهت‌زده‌ام، با صدایی که از شدت خشم می‌لرزید اینها را گفت و رفت. من ماندم و شرمندگی صدای لرزانش. مستمری بازنشستگان دیگر کفاف هزینه‌های زندگی آنها را نمی‌دهد. رسیدن خط فقر در کشور برای تامین هزینه‌های زندگی و معیشت خانواده‌ها به بیش از ۱۰ میلیون تومان و پرداخت مستمری ۲میلیون‌و۳۰۰ یا ۸۰۰هزار تومانی بازنشستگان تأمین‌اجتماعی به هیچ عنوان پاسخگوی نیازهای اساسی معیشتی مستمریبگیران این سازمان نیست. طرح متناسب‌سازی حقوق مستمریبگیران تأمین‌اجتماعی برای از بین بردن همین فاصله میان دریافتی و هزینه‌های زندگی اجرا شد که البته در عمل آنطورکه باید عادلانه صورت نگرفته‌است. علی دهقان‌کیا، رئیس کانون بازنشستگان تأمین‌اجتماعی تهران می‌گوید: «اجرای کامل آن به‌علت نبود منابع مالی ادامه نیافت، زیرا اجرای کامل آن نیازمند بیش از ۱۰۰هزار میلیارد تومان منابع مالی است. اگر دولت ۹۰هزار میلیارد از بدهی خود را سال آینده به سازمان تأمین‌اجتماعی پرداخت کند در این صورت می‌توانیم مرحله دوم این طرح را در سطح بازنشستگان تأمین‌اجتماعی عملیاتی کنیم». بازنشستگان، مستمریبگیران، از کارافتادگان و بازماندگان تأمین‌اجتماعی در تجمع‌ها و جلسات با مسئولان دولت، نمایندگان مجلس و سازمان تامین‌اجتماعی، اعتراضات خود را مطرح کرده‌اند. البته سازمان تامین‌اجتماعی هم با اشاره به مشکلات قانونی و بودجه‌ای، وعده‌هایی برای انجام متناسب‌سازی داده است. مسئله دیگری که نیاز به بررسی دارد تبعیض در همسانسازی بین بازنشستگان تأمین‌اجتماعی و بازنشستگان کشوری و لشکری است که مسئولان باید این مهم را مورد‌بررسی قرار‌دهند.
نباید شرمنده بچه‌هایم باشم
آقای احمدی پای به دوران سالمندی گذاشته و با حقوق بازنشستگی خرج زندگی را می‌دهد اما حقوقش کفاف نمی‌دهد. عروس و داماد و نوه دارد و معتقد است نباید شرمنده بچه‌ها شد. او می‌گوید: «بیش از ۳۲ سال کارکرده‌ام، حقوق بازنشستگی‌ام حدود 2میلیون‌و۸۰۰ هزارتومان است و این فقط ۱۰ روز از هزینه‌های زندگی خانواده ما را تامین می‌کند. امیدوارم تأمین‌اجتماعی با متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان خود به حداقل بگیران جامعه کمک کند».
شک به راهی که رفته‌ام
می توان رد گچ و تخته‌سیاه را در موهای جوگندمی آقای دلاوری دید؛ پیرمردی که سال‌ها برای باسواد کردن فرزندان این مرز و بوم زحمت کشیده است. خیلی از شاگردانش برای خود کاره‌ای شده‌اند و می‌گوید که همین برایش کافی است. «اما زمانه این‌چیزها سرش نمی‌شود.» این‌جمله را با دلخوری می‌گوید و اضافه می‌کند: «30سال تمام درس دادم، خاک تخته‌سیاه خوردم و ورقه تصحیح کردم. زمانی با علاقه این شغل را انتخاب و با عشق کار کردم و سعی داشتم در کلاس‌هایم درس زندگی بدهم، از این‌رو به پرورش بیشتر اهمیت می‌دادم. اما اکنون که یک بازنشسته فرهنگی هستم و فشار اقتصادی امانم را بریده است، با خود فکر می‌کنم نکند در انتخابم اشتباه کردهام و به‌خود و خانواده‌ام ظلم کردهام. به حقوقم یک‌میلیون‌و600هزار تومان اضافه شده و نمی‌دانم که آیا از نتایج طرح همسانسازی است یا همان روند معمول افزایش حقوق صورت گرفته است. هر چه بوده من که راضی نیستم، چون با این شندرقاز حقوق نمی‌شود روزگار گذراند».
عدالتی که رعایت نمی‌شود
بازنشسته شبکه بهداشت است و 30سال کار کرده. در راه سلامت کشور تلاش‌های زیادی کرده است. اکنون اما عدالتی در پرداخت حقوق و حتی همسانسازی نمی‌بیند و این مسئله سرخورده‌اش کرده است. آقای امیری می‌گوید: «سال گذشته در طرح همسانسازی حدود یک‌میلیون‌و500هزار تومان به حقوقم اضافه شد، اما به حقوق باجناقم که ارتشی بوده 3میلیون تومان اضافه شده است. آیا این عدالت است؟ امسال هم در پایان اردیبهشت مشخص می‌شود که قرار است چه میزان افزایش داشته باشم». از اینکه بین سایر بازنشستگان و لشکری و کشوری تفاوت قائل می‌شوند گلایه دارد و معتقد است عدالت رعایت نشده است.
وضعیت وخیم
مستمری‌بگیر است و با سابقه ۱۰سال پرداخت بیمه هم‌اکنون حدود ۶۰۰هزار تومان مستمری می‌گیرد و می‌گوید برای امرار‌معاش لنگ می‌ماند. بیمار است و نمی‌تواند جایی مشغول به‌کار شود. مجبور است با همین حقوق ناچیز سر کند. برای تامین هزینه داروهایش دیگران کمکش می‌کنند. آقای اصلانی می‌گوید: «وضعیت وخیمی دارم. این مبلغ بسیار ناچیز است و باید مسئولان این سازمان به فکر ترمیم وضعیت حداقل‌بگیران باشند. در این گرانی و وضعیت بد اقتصادی با این 600هزارتومان چند روز می‌شود دوام آورد؟».
پخچال خالی
سال‌ها کارگری کرده است. همه سال‌ها تلاش کرده تا گلیمش را از آب بیرون بکشد اما همیشه تورم از او و حقوقش جلو زده است. سال‌ها مسافرت نرفته است و به قول خودش در 4فصل سال کار کرده و بعد از بازنشستگی نیز کمر درد و پادرد امانش نداده است. آقاکریم با انتقاد از وضعیت معیشت و هزینه‌های زندگی مستمریبگیران می‌گوید: «سال گذشته حدود 2میلیون‌و800هزار تومان حقوق می‌گرفتم که یک‌میلیون‌و300هزارتومان به حقوقم اضافه شده است. با وجود تورم، مشکلات اقتصادی و افزایش هر روز اقلام مصرفی، دولت باید به فکر کارگران بازنشسته و مستمریبگیران باشد. حرف‌های تکراری مسئولان تاکنون به جایی نرسیده است. یخچال خالی و اجاق‌گاز بدون قابلمه نشان از وضعیت مالی خانواده ماست».
صدایمان را بشنوید
خانم احمدی یکی دیگر از بازنشستگان تأمین‌اجتماعی است. از اجرای طرح همسانسازی حقوق بازنشستگان گله دارد و می‌گوید: «تاکنون وضعیت بسیاری از بازنشستگان تأمین‌اجتماعی روشن نشده است. همه اعتراض‌ها برای این است که مسئولان و نمایندگان مجلس صدای ما را بشنوند. ما سخت دنبال حق و حقومان هستیم و امیدواریم وضعیتمان تغییر کند».
گرانی‌های هر‌روزه ما را شگفت‌زده می‌کند
زنان پا به سن گذاشته و تنها با مستمری‌هایی که می‌گیرند چرخ زندگی را می‌چرخانند. خانم‌علیخانی یکی از آنهاست. او می‌گوید: « ۲میلیون‌و۸۰۰هزار تومان و با کسر کسورات دیگر ۲میلیون‌و۴۰۰هزار تومان حقوق دریافت می‌کنم. ما زنان بی‌سرپرست باید از کجا امرار‌معاش کنیم؛ حقوق 2میلیون‌و۴۰۰هزار تومانی تامین‌اجتماعی دیگر کفاف زندگی ما را نمی‌دهد، فکری هم به حال ما بکنید. هر کدام از ما بازنشستگان تامین‌اجتماعی و مستمریبگیران قصه پرغصه‌ای داریم که برای مسئولان خوشایند نیست. گوش‌شان پر شده از این قصه‌ها اما امیدوارم که فکری به حال ما کنند تا بتوانیم کمی بهتر زندگی کنیم. هر چند که دیگر نمی‌گویم از گرانی در بازار، نمی‌گویم از گرانی‌های هر روزه که هر روز ما را شگفت‌زده می‌کند».
توان و رمقی برای زندگی‌کردن نیست
آقای اسدی یکی دیگر از بازنشسته‌هایی است که طاقتشان طاق شده است؛ در انتظار وعده‌های مسئولان نشسته‌اند اما دیگر نمی‌توانند سکوت کنند و این اعتراضات را حق مسلم بازنشستگان می‌دانند. می‌گوید: «دیگر توان و رمقی برای زندگی کردن نداریم، مسئولان باید هر چه سریع‌تر مسئله همسانسازی حقوق بازنشستگان تأمین‌اجتماعی را عملی کنند. مدت‌هاست همه مسئولان دارند از لفظ متناسب‌سازی استفاده می‌کنند، سال ۹۹ هم همین بلا را سر بازنشستگان تأمین‌اجتماعی آوردند. درحالی‌که حقوق بازنشستگان کشوری را به‌طور کامل همسانسازی کردند به ۴میلیون‌و۵۰۰ هزار تومان رسید ولی برای بازنشستگان تأمین‌اجتماعی، اندکی متناسب‌سازی انجام دادند. حداقل حقوق ما بازنشستگان تأمین‌اجتماعی به زور به 2میلیون‌و۳۰۰هزار تومان می‌رسد. خواسته ما بازنشستگان تأمین‌اجتماعی این است که در سال ۱۴۰۰ همسانسازی حقوق ما مانند پایه بازنشستگان کشوری و لشکری شود».
