فناوری
پرنده‌ای با بال ثابت در خانواده تاکسی‌های هوایی
هواپیمای ولوکانکت شرکت ولوکوپتر، نسبت به سایرین بزرگ‌تر و قابلیت‌های بیشتری دارد و می‌خواهد نقش مهمی در حمل‌ونقل هوایی داشته باشد
ساسان شادمان‌منفرد- خبرنگار
شرکت ولوکوپتر، نسخه «بال ثابت» خود را برای انتقال افراد بیشتر در مسافت‌های طولانی‌تر به مجموعه تاکسی‌های هوایی آینده‌اش اضافه کرده است. به گزارش وب‌سایت نیواطلس، «ولوکانکت» که به‌تازگی رونمایی شده است، برای سوار کردن افراد در مراکز شلوغ شهر و رفتن به حومه و به‌منظور تکمیل ناوگان تاکسی‌های هوایی موجود این شرکت طراحی شده است. از زمان ورود به صحنه حمل‌ونقل هوایی در سال2013، شرکت ولوکوپتر چند نسخه مختلف از هواپیمای کاملا برقی خود را معرفی و به‌تدریج طراحی آنها را تکمیل و اصلاح کرده است تا آیرودینامیک‌تر، پایدارتر و قدرتمندتر شوند. در این میان هواپیمای eVTOL (نمونه برقی برخاست و فرود عمودی) آن موسوم به ولوسیتی برای حمل 2نفر بین ایستگاه‌هایی معروف به ولوپورتس با فاصله 30کیلومتر ساخته شده است. این پرنده، سیستم ناوبری مستقلی دارد که کل پرواز را انجام می‌دهند. این شرکت همچنین یک پهپاد بالابر سنگین را برای حمل محموله‌هایی به وزن 200کیلوگرم طراحی کرده و حتی یک پهپاد اسپری‌کننده مطابق با نیازهای شرکت کشاورزی «جان دیر» هم ساخته است. با این حال باید بگوییم که ولوکانکت کمی از طراحی این هواپیماهای قبلی دور است، خصوصا از طریق سیستم ترکیبی «بالا رفتن و فشار» که برای سفر هوایی مورد‌استفاده قرار‌می‌گیرد. در جایی که هواپیماهای دیگر شرکت ولوکوپتر اساسا به‌عنوان یک هواپیمای بدون سرنشین غول‌پیکر عمل کرده‌اند، ولوکانکت با استفاده از روتورهای افقی، خود را از زمین بلند و سپس ارتفاعش را تنظیم می‌کند و بعد از آن، یک جفت پروانه پیشرانه با چرخش خود، هواپیما را به جلو حرکت می‌دهند. ولوکانکت چهارنفره می‌تواند با هر بار شارژ کامل باتری‌های خود تا حدود 100کیلومتر را طی کند و با توجه به ارابه‌های فرود جمع‌شونده‌اش، قادر خواهد بود حداکثر سرعت کروز 250کیلومتر در ساعت را داشته باشد. شرکت درباره محصول جدید خود می‌گوید که این هواپیما حدود 2سال است که کار می‌کند و نمونه‌های اولیه آن را بارها مورد آزمایش قرار داده و به سرعت در حال پیشرفت به سمت آزمایش نسخه‌های کامل‌تر آن است. این طرح همچنین با آنچه تعدادی از شرکت‌های مشهور مانند لیلیوم و جوبی آوییشن در حوزه تاکسی‌های پرنده ارائه می‌دهند و از مکانیزم‌های مورب برای جابه‌جایی بین حالت‌های پرواز عمودی و افقی استفاده می‌کنند، کمی متفاوت است. این هواپیما به‌عنوان یک هواپیما با کنترل جهت رانش شناخته می‌شود و عملکرد بیشتر و بهتری را نوید می‌دهد. البته مایک هیرشبرگ، مدیر اجرایی انجمن پرواز عمودی توضیح می‌دهد که این مدل هواپیماها به‌احتمال فراوان مسیر پیچیده‌تری برای دریافت گواهینامه پرواز خواهند داشت. او به وب‌سایت نیواطلس در این‌باره می‌گوید: «نیروی رانش پیچیده‌ترین و بالاترین عملکرد است. پیچیدگی برابر با عملکرد بیشتر هزینه و خطرپذیری کل برنامه است، اما بازده بالاتر.» ولوکانکت شباهت بیشتری به eVTOL Archer Aviation دارد که از روتورهای جداگانه‌ای برای حرکت عمودی و حرکت رو‌به‌جلو استفاده می‌کند که البته در همان دامنه است. فلوریان رویتر، مدیرعامل شرکت ولوکوپتر نیز در این خصوص می‌گوید: «ما اطمینان داریم که این خانواده از هواپیماها و سال‌ها تجربه و نوآوری که در آنها شکل گرفته است، خدمات UAM الکتریکی(تحرک هوایی شهری) را برای راه‌اندازی تجاری و بین‌المللی به پیش خواهد برد و در این صنعت یک پیشرو خواهد بود.» این شرکت همچنین انتظار دارد که ظرف مدت 5سال مجوز مخصوص ولوکوپتر را به‌دست آورد.
