سینما
رضا کیانیان: نوشتن‌کمک می‌کند از زندان غرایز جدا شوید
گشت و‌گذاری در سی‌و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر
پنجشنبه و جمعه 30و 31فروردین که نخستین روزهای برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر بود. پردیس چارسو و سینما فلسطین شلوغ و پر از جنب وجوش بودند. به گزارش همشهری، نمایش نخست فیلم‌های «درساژ» و «رضا»، «گرگ بازی»، «هندی و هرمز» و... با حضور عوامل برگزاری بخشی از کارگاه‌های دارالفنون و نشست‌های مطبوعاتی باعث گرمای این پردیس‌ها شد.
از شلوغ‌ترین کارگاه‌های جمعه 31فروردین کارگاه آموزش بازیگری رضا کیانیان بود.
رضا کیانیان در کارگاه خود بازیگران را به 3دسته تک‌نقش، چند نقش و همه نقش تقسیم کرد و درباره آنها توضیحاتی داد.
کیانیان در ابتدای کارگاه خود اشاره کرد که می‌داند اغلب شرکت‌کنندگان می‌خواهند کارگردان شوند و چند نفر به بازیگری علاقه دارند:« اگر شما بخواهید هر مطلبی در مورد کارگردانی و بازیگری را خوب بفهمید، حتی مسائل شخصی که در زندگی‌تان هست، ابتدا باید در موردش بنویسید و وقتی آن را نوشتید تازه متوجه می‌شوید که چقدر باید رویش کار کنید. همین موضوع باعث شده تا به امروز 5کتاب در مورد بازیگری بنویسم.»
کیانیان با تأکید براینکه بیشتر از منظر هدایت بازیگر توسط کارگردان صحبت می‌کند، بر زاویه نگاه تأکید کرد: «شما باید بدانید که چه مراحلی را طی کنید یا از چه زوایایی نگاه کنید تا بتوانید بازیگر مورد نظرتان را انتخاب کنید. قاعدتا بازیگر از طرف تهیه‌کننده و کارگردان انتخاب می‌شود. اما آیا این انتخاب شدن به معنی این است که بازیگر نباید کار دیگری انجام دهد؟ متأسفانه برخی از کارگردانان با بازیگرانشان شبیه عروسک برخورد می‌کنند. در نتیجه برای بازیگرشان بازی می‌کنند و منظورشان را به این شکل به او نشان می‌دهند. وقتی بدین شکل رفتار می‌کنند، قاعدتا بازیگری را به‌عنوان یک هنر مستقل نمی‌شناسند و فیلمشان بد می‌شود چون همه بازیگرها به یک شکل بازی خواهند کرد؛ شبیه کارگردانشان.»
بازیگر «خانه‌ای روی آب» با اشاره به روبر برسون کارگردان فرانسوی و عباس کیارستمی کارگردان ایرانی گفت: «برخی از کارگردانان همانند برسون و کیارستمی از بازیگران حرفه‌ای برای ساخت فیلم‌هایشان استفاده نمی‌کنند. آنها معمولا بازیگرانی را انتخاب می‌کنند که اصطلاحا «نابازیگر» خوانده می‌شوند و البته چندین‌ماه با آنها کار می‌کنند تا بتوانند فیلمشان را با حضور آنها بسازند. در واقع آنها به نوعی بازیگر را شکار می‌کنند.»
وی بازیگران را به 3دسته تک نقش، چند نقش و بازیگران همه نقش تقسیم کرد و توضیح داد: «بازیگران تک نقش بازیگرانی هستند که تنها می‌توانند یک نقش را خوب بازی کنند و سینمای تجاری بسیار به آنها نیاز دارد همانند بروس ویلیس، هریسون فورد، جکی چان و…. مثلا فورد همیشه نقش قهرمانی را بازی می‌کند که می‌خواهد بشریت را نجات دهد و به خانواده‌اش هم علاقه‌مند است. در واقع تماشاگران هم دوست دارند این بازیگران را در این نقش‌ها ببینند و به همین دلیل به تماشای فیلم‌های این نوع بازیگران می‌روند.»
او بازیگران چند نقش را آنهایی دانست که طیف محدودی از نقش‌های متفاوت را بازی کنند: «اما این نقش‌ها در جایی تمام می‌شوند و مرزی هست که آنها نمی‌توانند از آن عبور کنند. در واقع آنها در سینما برای خودشان پرسونایی می‌سازند مانند آل پاچینو، رابرت دنیرو و مارلون براندو.»
کیانیان اما بازیگرانی که از عهده همه نقشی برمی‌آیند را بسیار اندک دانست:« این بازیگران که تعدادشان بسیار کم است به ندرت به ستارگان سینما تبدیل می‌شوند، می‌توانند از خودشان، غرایز و احساسات‌شان جدا شوند و از بیرون به نقش نگاه کنند مانند تام هنکس، کوین اسپیسی، داستین هافمن، آنتونی هاپکینز و...»
کیانیان در پایان تأکید کرد: «نوشتن می‌تواند به شما کمک کند که از زندان غرایز و احساسات خودتان جدا شوید و از بیرون خودتان را ببینید و نقد کنید.»
اعضای شورای شهر و استاندار تهران در چارسو
چند تن از اعضای شورای شهر تهران ازجمله محمدجواد حق‌شناس و زهرا نژادبهرام در نخستین روز جشنواره جهانی فجر از پردیس چارسو بازدید کردند. نژادبهرام در این بازدید درباره اهمیت جشنواره عنوان کرد: «رویدادهای فرهنگی به‌ویژه رویدادهای بین‌المللی ازجمله جشنواره جهانی فیلم فجر امکان متفاوتی برای اهالی شهر ما و مهمانان به‌وجود می‌آورند تا بتوانند از نزدیک با هم ارتباط داشته باشند.»
همچنین استاندار تهران ضمن حضور در این جشنواره از بخش‌های مختلف نمایشگاه آن در محل پردیس سینمایی چارسو بازدید کرد.
نادر طالب‌زاده: جشنواره جهانی فجر دیپلماسی فرهنگی را تقویت می‌کند
نادر طالب‌زاده معتقد است: زبان سینما، زبان وحدت‌برانگیز است و رویدادی مانند جشنواره جهانی فیلم فجر دیپلماسی فرهنگی را تقویت می‌کند.
به گزارش ستاد خبری سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر، نادر طالب‌زاده نویسنده، تهیه‌کننده و کارگردان سینما و تلویزیون با حضور در سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر گفت: «جشنواره جهانی فیلم فجر نوعی نوآوری در دیپلماسی فرهنگی محسوب می‌شود و رضا میرکریمی دبیر آن با فلسفه‌ای مشخص آن را پیش می‌برد.»
وی در پاسخ به اینکه گردهمایی سینماگران از اقصی‌نقاط جهان در رویداد بین‌المللی سینمای ایران چقدر توجه سایر کشورها را به کشورمان جلب می‌کند، گفت: «زبان سینما، زبان وحدت انگیزی است و در همین راستا جشنواره جهانی فیلم فجر نتایج مثبت و مزایایی برای سینما و هنر دارد. کشورهای معاند با ایران همیشه عناد دارند، اما سایر کشورها که چنین نظری ندارند از جشنواره جهانی فیلم فجر استقبال کرده‌اند.»
یورن دانر: باید فعالیت زنان در سینما بیشتر شود
به گزارش همشهری، کنفرانس مطبوعاتی یورن دانر تهیه‌کننده فنلاندی صبح جمعه ۳۱ فروردین در محل گذر اجتماعات برگزار شد.
یورن دانر منتقد، تهیه‌کننده و بازیگر فنلاندی با اشاره به فعالیت‌هایش در حوزه سینما و ادبیات گفت:« به‌عنوان نویسنده‌ای که ۷۶ فیلم دارم، می‌گویم که کارگردانی کار سختی است.»
این تهیه‌کننده سینما با بیان اینکه سال‌ها با اینگمار برگمان آشنا بوده است درباره ساخت فیلم در فنلاند توضیح داد: «در این کشور مقداری از بودجه فیلم از طریق حمایت مالی مردم تأمین می‌شود و بخشی از طریق تلویزیون. اگر امید حمایت مالی وجود داشته باشد ما می‌توانیم فیلم بسازیم اما با وجود ۱۰ میلیون نفر جمعیت، امید به این حمایت مالی کمی دشوار است.»
دانر در ادامه به اهمیت حضور فیلمسازان زن اشاره کرد و گفت:« امروزه ۹۰ درصد فیلم‌ها توسط مردان ساخته می‌شوند و من معتقدم باید حجم فعالیت‌های زنان بیشتر شود و به همین دلیل خودم در مقام تهیه‌کننده با 3فیلمساز زن همکاری داشته‌ام.»
سینما فلسطین سانس فوق‌العاده می‌گذارد
مدیر باشگاه سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر اعلام کرد که به‌دلیل استقبال از برنامه نمایش فیلم‌ها در سینما فلسطین امکان ارائه سانس فوق‌العاده فراهم شد.
شادمهر راستین، مدیر باشگاه سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر با اشاره به استقبال هنرجویان و اعضای باشگاه از برنامه‌های جشنواره، خبر داد:« ما در طول برگزاری جشنواره اعضای فعال را شناسایی می‌کنیم و در پایان جشنواره اعضای فعال کارت عضویت یکساله باشگاه را دریافت می‌کنند و می‌توانند در نمایش‌های ویژه‌ای که بعدا مشخص می‌شود، با ارائه این کارت حضور داشته باشند.»
وی در پاسخ به اینکه چه تعداد از اعضا می‌توانند کارت یکساله عضویت را دریافت کنند، افزود:« تمایل ما این است که همه اعضای این باشگاه از تمامی برنامه‌های جشنواره استفاده کنند و عضو ثابت باشند اما براساس سیاستگذاری دبیر جشنواره می‌توانیم مدل ارائه تسهیلات به اعضا را مشخص و این ظرفیت را تعیین کنیم.»
راستین با اشاره به رشد کمی اعضای باشگاه جشنواره نسبت به دوره قبل ادامه داد: ثبت نام‌ها در دوره سی و ششم آنقدر زیاد بود که ناچار شدیم از ۲۵فروردین روند عضوگیری را متوقف کنیم.در این دوره تأکید بر ثبت نام از میان دانشجویان رشته‌ها و مراکز سینمایی بود بنابراین هم از نظر کمی و هم به لحاظ کیفی نوعی غربالگری در عضوگیری صورت گرفت و درنهایت تعداد اعضای باشگاه از ۱۸ به ۲۰ هزار نفر افزایش یافت.
مدیر باشگاه جشنواره جهانی فیلم فجر در پایان از درنظر گرفتن سانس‌های نمایش فوق‌العاده به‌دلیل استقبال زیاد اعضای باشگاه خبر داده و اعلام کرد: زمانبندی دقیق سانس‌های ویژه در سینما فلسطین قابل پیگیری است.
فرانکو نرو: تارانتینو به رم آمد تا من را ببیند
فرانکو نرو، بازیگر کهنه‌کار ایتالیایی میگوید: همه نقش‌های خود را دوست دارد، هرچند ممکن است بعضی از آنها کمی بهتر و بعضی کمی ضعیف‌تر باشند.
فرانکو نرو، بازیگر سرشناس ایتالیایی که در بیش از ۲۰۰ فیلم سینمایی و تلویزیونی مقابل دوربین رفته، یکی از مهمانان ویژه سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر است.
نرو که سابقه همکاری با فیلمسازانی چون جان هیوستن، لوئیس بونوئل، راینر ورنر فاسبیندر و فرانکو زفیرلی را دارد، در اواسط دهه ۱۹۶۰ با بازی در نقش اصلی وسترن اسپاگتی «جانگو» (سرجو کوربوچی) به شهرت رسید. او سال‌ها بعد در «جانگوی از بند رسته» (۲۰۱۲، کوئنتین تارانتینو) که وامدار فیلم‌های وسترن اسپاگتی است، نقشی کوتاه ایفا کرد.
نرو در گفت‌وگو با ستاد خبری جشنواره به نحوه پذیرش نقش «جانگو» در وسترن اسپاگتی اشاره کرد: «من همراه پائولو پتری، همسر الیو پتری که یکی از فیلمسازان مشهور ایتالیایی است، در ماشین بودم. الیو پتری یکی از محبوب‌ترین فیلمسازان ایتالیایی من است. به پائولو گفتم یک فیلم وسترن به من پیشنهاد شده است، اما نمی‌توانم در فیلمی وسترن بازی کنم چون من بازیگری جدی هستم. پائولو گفت چند نفر تو را می‌شناسند؟ گفتم: «هیچ‌کس». او پاسخ داد: «پس برو در آن فیلم بازی کن.»
او درباره همکاری با تارانتینو هم گفت: « در شهر اویدو اسپانیا مشغول فیلمبرداری فیلمی اسپانیایی بودیم. تهیه‌کننده‌اش هاروی واینستین بود؛ تهیه‌کننده‌ای که امروز اسمش بر سر زبان‌هاست. پنه‌لوپه کروز در این فیلم اسپانیایی («گفت‌وگو با فرشتگان» ساخته نیک هم محصول ۱۹۹۸) نقش دخترم را ایفا کرد. یک روز واینستین به جشنواره سن سباستین رفت. در جشنواره به فیلمساز جوانی میگوید که با فرانکو نرو دارد فیلم می‌سازد. این فیلمساز جوان هیجان‌زده می‌شود و میگوید او بت من است. حتماً نرو را به من معرفی کن. او کوئنتین تارانتینو بود. تارانتینو در سال‌های بعد در مصاحبه‌های مختلف بارها به من اشاره کرد. روزی به رم آمد تا با من ملاقات کند و گفت شهر را ترک نمی‌کند تا من را ببیند. بعد در رستوران خیلی معروفی در یکی از میدان‌های مشهور شهر رم همدیگر را دیدیم. تا من را دید در آغوشم گرفت و از زندگی خود تعریف کرد.
نرو به یکی از حسرت‌های سینمایش هم اشاره کرده است:در میان فیلمسازان ایتالیایی دوست داشتم با فدریکو فلینی همکاری کنم؛ نه به‌خاطر اینکه فیلمساز خوبی بود، بلکه چون دوستان خوبی بودیم و همیشه با من شوخی می‌کرد.»
در همینه زمینه :
