حفظ روحیه مهم است

هلیا نصیری- خبرنگار

آژیر قرمز در پایتخت به صدا درآمده؛ نه واکسنی هست و نه آنقدر وضعیت اقتصادی خوب است که با عرضه بسته‌های حمایتی بتوان گرهی از انبوه مشکلات را باز کرد. در نخستین روز اعلام تغییر رنگ تهران از نارنجی به کرونا نخستین اقدام تعطیلی سالن‌های تئاتر و سینما بود. شاید این یک مسکن موقت باشد اما قرار است چه اتفاقی بیفتد؟ مدیران مرکز هنرهای نمایشی و خانه تئاتر هر کدام در سمت خود از راهکارهای برون‌رفت صحبت کردند اما هیچ‌کدام هم به این راهکارها و اجرایی شدنش امیدوار نبودند.

امیدی به بهبود اوضاع نیست
شهرام گیل‌آبادی، مدیرعامل خانه تئاتر به همشهری می‌گوید: «واقعیت این است گمگشتی حال حاضر این مملکت نتیجه عدم ‌مدیریت در این سال‌ها و ماه‌های اخیر است. این عدم‌مدیریت علاوه بر حوزه‌های هنر و فرهنگ در حوزه‌های دیگر هم دیده می‌شود. فکر می‌کنم اگر همه‌‌چیز در دست  مردم بود، مردم و قشر هنرمند مجبور نبودند با این انسداد جدی روبه‌رو شوند.» وی در ادامه دلیل انسداد موجود را نبود چشم‌انداز عنوان می‌کند:«در ماه‌های گذشته پدیده‌های متعدد و هشدارها مطرح شد و آن زمان به راحتی می‌شد آینده محتملی رو ترسیم کرد، اما این عدم ‌ترسیم آینده محتمل باعث شده نه چشم‌اندازی داشته باشیم و نه با رویکرد مثبتی مواجه شویم.اساسا به‌نظر مسئولان در هر بخش و حوزه‌ای حرکت گنگی داشتند و یکی از آنها نوروز و سفرهای نوروزی بود.تناقضی در گفتار مسئولان وجود داشت و در نهایت تمام تقصیرها به گردن مردم افتاد. توپ به زمین مردم پرت شد. این مدل مقصریابی در همه حوزه‌ها ازجمله هنر وجود دارد و با توجه به این، امیدی به بهبود اوضاع زمانه با توجه به شرایط مدیریتی و اقتصادی وجود ندارد. چه مسکن فوری می‌توان تزریق کرد. قرنطینه کردن به معیشت آسیب بیشتری می‌زند. واکسن را با چه بودجه‌ای و از کجا می‌توانند خریداری کنند. راستش به‌نظر می‌رسد این مقطع می‌تواند درسی برای آیندگان باشد تا عبرت بگیرند.» گیل‌آبادی همچنین از نبود هدف‌گذاری‌ها و در ادامه اعمال سیاست‌های ناقص می‌گوید و اینکه همه‌‌چیز به این شکل است که مردم تنها در سختی روزگار خود را می‌گذرانند.»

تعطیلی تبعاتی دارد، اما چاره‌ای نداریم
ابراهیم گله‌دارزاده، مدیر مجموعه تئاترشهر نیز با عنوان این مطلب که نمی‌توان به‌طورکلی برای این موضوع نسخه‌ای پیچید و باید کارها به شکل کارشناسی و سریع انجام و عملیاتی شود به همشهری می‌گوید:«هم‌اکنون بحث فقط وضعیت معیشت و اقتصاد نیست بحث سلامت روانی و حفظ روحیه نیز مهم است. تبعاتی که وجود دارد و به مرور دیده می‌شود. هنرهای مختلف ازجمله نمایش می‌تواند به این موضوع کمک کند اما نکته این است که خود تئاتر درگیر مشکلات متعددی است.» وی با تأکید بر این نکته که بعضی از مباحث در حوزه تخصص و مسئولیت من نیست، اضافه می‌کند: «تعطیلی تئاتر تبعات خود را دارد اما وقتی مجبور هستیم باید انجام دهیم چرا که سلامت مهم‌تر است.ما نمی‌توانیم همه تئاتر کشور را بر دوش پلتفرم‌ها و فضای مجازی بیندازیم؛ چرا که به دلایل مختلف این امکان وجود ندارد اما در همین وضعیت می‌توان از فضاهای باز استفاده کرد و اینکه با برنامه‌ریزی دقیق، مسئولان باری از دوش اهالی تئاتر بردارند و خود گروه‌ها هم برای اجرا در فضاهای باز تدارکاتی ببینند. البته این نظر هم ایده‌ای است که با طولانی شدن تعطیلی‌ها می‌تواند با برنامه‌ریزی اجرایی شود. ممکن است واکسنی نرسد و ممکن است وضعیت همچنان سخت باشد اما می‌توان با برنامه‌ریزی کمی از مشکلات را کم کنیم.»