سهم انتخابات از تقویم 2021

سمانه معظمی- روزنامه‌نگار

 همانطور که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان در سال‌2020 پای صندوق‌های رأی رفتند، تقویم سیاسی سال‌2021 نیز انتخابات مختلفی در پیش دارد؛ انتخاباتی که دست‌کم در چند کشور سرنوشت‌ساز خواهد بود.
طی سال گذشته میلادی، تایوانی‌ها دوباره «تسای اینگ ون» را به‌عنوان رئیس‌جمهور انتخاب کردند؛ مردم کره‌جنوبی در انتخابات پارلمانی، یک پیروزی قاطع را برای حزب حاکم به ریاست «مون جائه‌این»، رئیس‌جمهور این کشور ثبت کردند؛ در انتخابات پارلمانی میانمار، حزب اتحاد ملی برای دمکراسی برنده شد و «آنگ‌سان‌سوچی» دوباره به قدرت برگشت؛ «آلفا کنده» در یک انتخابات پُرحاشیه برای‌ بار سوم به مقام ریاست‌جمهوری در گینه رسید؛ حزب عمل مردم سنگاپور در چهاردهمین انتخابات پارلمانی موفق شد که برای 6سال دیگر در قدرت بماند؛ انتخابات ریاست‌جمهوری‌2020 آمریکا نیز شاهد بالاترین میزان مشارکت در یک قرن اخیر بود و جو بایدن موفق شد که دونالد ترامپ را شکست بدهد. در طول این یک سال که زیر سایه همه‌گیری کرونا متفاوت‌تر از همیشه سپری شد، برخی انتخابات‌ها به سال بعد موکول و در مقابل، برخی رأی‌گیری‌ها که در تقویم برنامه‌های سال‌2020 نبود، زودتر برگزار شد.

انتخابات سراسری اکوادور

مردم اکوادور 7فوریه (19بهمن 99) برای انتخاب رئیس‌جمهور جدید و اعضای مجلس ملی این کشور پای صندوق‌های رأی می‌روند. لنین مورنو، رئیس‌جمهور فعلی که چندان در بین مردم محبوب نیست، تصمیم ندارد برای دور دوم در انتخابات شرکت کند. مورنو به‌ویژه در 2سال اخیر به‌دلیل سرکوب اعتراضات مردمی به قطع سوبسید بنزین، مورد انتقاد قرار گرفته است. مانند بسیاری کشورهای دیگر، اقتصاد اکوادور از شیوع کرونا آسیب جدی خورده است. نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که گیلرمو لاسو، نامزد حزب راست میانه «فرصت» از رقبا جلوتر است. او که سال‌2017 با 3درصد اختلاف نتیجه انتخابات را به مورنو واگذار کرد، قصد دارد با باز‌کردن درهای بازار اکوادور، میزان اشتغال‌زایی را افزایش دهد. نامزد دیگری که شانس پیروزی دارد، آندرس آراز، اقتصاددان 35ساله است که تمایلات پوپولیستی دارد. مردم اکوادور مشارکت سیاسی بالایی ندارند و نظرسنجی‌ای که اخیرا انجام شده نشان می‌دهد تقریبا 60درصد آنها گفته‌اند که اگر انتخابات اجباری نباشد، اصلا در آن شرکت نخواهند کرد.

انتخابات سراسری هلند

مردم هلند 17مارس (27اسفند 99)، 150نماینده پارلمان دومجلسی این کشور را انتخاب می‌کنند. حزب «مردم برای آزادی و دمکراسی» به رهبری مارک روته، نخست‌وزیر این کشور 10سال است که در قدرت است و انتظار می‌رود در انتخابات بعدی نیز پیروز شود. پیش‌بینی‌ها حاکی است که احزاب متحد این حزب میانه‌رو در این انتخابات چند کرسی خود را از دست بدهند. ائتلاف احزاب راست میانه که در سال‌2017 تشکیل شد، در سال‌2019 اکثریت خود را در هر دو مجلس از دست داد. این ائتلاف حالا باید با حزب پوپولیست «آزادی» و رهبرش، خیرت ویلدرز که طرفدار خروج هلند از اتحادیه اروپا و تعطیلی مساجد است، مبارزه کند. البته با انحلال حزب راست افراطی دیگر هلند به نام «مجمعی برای دمکراسی» به‌نظر می‌رسد که پوپولیست‌ها شانس بالایی برای پیروزی در انتخابات نداشته باشند. روته برای حفظ سمت نخست‌وزیری ممکن است به فکر تشکیل یک ائتلاف جدید باشد.

انتخابات سراسری پرو

مردم پرو به امید رسیدن به ثبات سیاسی، 11آوریل (22فروردین 1400) قرار است رئیس‌جمهور، 130عضو کنگره و 25فرماندار جدید این کشور را انتخاب کنند. کشور پرو سال گذشته بعد از اینکه مارتین ویزکارا به‌دلیل فساد برکنار شد، در یک هفته 3رئیس‌جمهور به‌خود دید. جانشین ویزکارا بعد از 5روز به‌دلیل اعتراضات مردمی استعفا داد و در نهایت کنگره پرو، فرانسیسکو ساگاستی، سیاستمدار میانه‌رو را به‌عنوان رئیس‌جمهور موقت معرفی کرد. پرو مانند خیلی از کشورهای دیگر با وجود شیوع گسترده کرونا و بحران اقتصادی، روزهای سختی را پشت سر می‌گذارد. ساگاستی گفته که همه تمرکز خود را بر برگزاری هر 3انتخابات امسال گذاشته است. پرو، سیستم حزبی ضعیفی دارد و خیلی از مردم از هیچ‌کدام از نامزدهای فعلی حمایت نمی‌کنند.

انتخابات پارلمانی عراق

انتخابات مجلس نمایندگان عراق 6ژوئن (16خرداد 1400) یعنی یک سال زودتر از زمان مقرر برگزار می‌شود. نمایندگان منتخب، رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر این کشور را انتخاب می‌کنند. حدود 1.5سال قبل (اکتبر 2019)، 600نفر در جریان اعتراضات گسترده به فساد سیاسی و ناکامی دولت در تامین منافع ملی، کشته شدند که منجر به استعفای عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر وقت شد. 6‌ماه بعد مصطفی الکاظمی، رئیس سازمان اطلاعات عراق به‌عنوان نخست‌وزیر موقت انتخاب شد و وعده مبارزه با فساد و اصلاح سیستم انتخابات را داد. هرچند اعتراضات با شیوع کرونا متوقف شد، اما الکاظمی پیشنهاد داد که انتخابات سراسری به جای تابستان2022 تابستان2021 برگزار شود. مجلس تاکنون تغییراتی در سیستم انتخاباتی داده است، اما هنوز نتوانسته نظر معترضان را تأمین کند. کاهش قیمت نفت که منبع تامین 90درصد درآمد دولت عراق است نیز به وضعیت نابسامان این کشور دامن زده است. به‌نظر نمی‌رسد انتخابات امسال بتواند از عمق درگیری‌های داخلی عراق بکاهد.

انتخابات سراسری زامبیا

ادگار لونگو، رئیس‌جمهور زامبیا از حزب «جبهه میهن‌پرست» قصد دارد برای دوره سوم در پست خود بماند. رقیب اصلی او در انتخابات 12آگوست (21مرداد 1400) هاکاینده هیچیلما از حزب «متحد برای توسعه ملی» است که برای ششمین بار در انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور شرکت می‌کند. بحران اقتصادی زامبیا که از پیش از همه‌گیری آغاز شده بود، همچنان ادامه دارد. زامبیا دومین کشور تولیدکننده مس در قاره آفریقاست که در طول 3سال گذشته کاهش قیمت قابل‌توجهی داشته است. سؤال اینجاست که آیا نتایج انتخابات امسال هم مانند سال2016 که در آن لونگو بیش از 50درصد آرا را به دست آورد و هیچیلما انتخابات را زیر سؤال برد، منجر به اعتراضات مردمی می‌شود؟ تنش‌ها بین 2رقیب سال 2017 وقتی هیچیلما محکوم به خیانت شد و 4‌ماه به زندان رفت، شدت گرفت. منتقدان، دستگیری او و جمعی از اعضای حزبش را نشانه حرکت تدریجی حکومت زامبیا به سمت استبداد، ارزیابی می‌کنند.

انتخابات شورای قانونگذاری هنگ‌کنگ

مقام‌های هنگ‌کنگ انتخابات شورای قانونگذاری را که قرار بود سپتامبر2020 برگزار شود، به 5سپتامبر2021 (14شهریور) موکول کردند. این تصمیم به‌دلیل شیوع کرونا گرفته شد؛ هرچند این منطقه خودمختار در جمهوری خلق چین، عملکرد بسیار موفقی در کنترل ویروس داشته است. بسیاری از مردم هنگ‌کنگ، این تصمیم را تلاش دیگری از سوی دولت چین برای سرکوب جنبش دمکراسی‌خواه این منطقه که در انتخابات سال‌2019 بُرد قاطعی داشت، می‌دانند. این سرکوب به‌ویژه وقتی پاییز امسال، پکن چند نفر از نمایندگان شورای قانونگذاری هنگ‌کنگ را برکنار کرد، شکل علنی به‌خود گرفت. در واکنش به این اقدام، 15نفر دیگر از نمایندگان نیز استعفا دادند و به این ترتیب شورا، قانونگذاران دمکرات خود را از دست داد و نمایندگان متمایل به پکن این فرصت را پیدا کردند که قوانین مورد نظر حزب کمونیست چین را به تصویب برسانند. به‌نظرمی‌رسد جنبش دمکراسی‌خواه هنگ‌کنگ سال سخت و پرمخاطره‌ای را در پیش داشته باشد.

انتخابات فدرال آلمان

26سپتامبر یعنی اوایل پاییز، مردم آلمان بعد از 16سال، نخستین مجلس فدرالی را انتخاب می‌کنند که آنگلا مرکل ریاست آن را برعهده نخواهد داشت. صدر‌اعظم محبوب آلمان اعلام کرده که دیگر قصد ندارد در انتخابات شرکت کند. آنگرت کرامپ کارنباوئر که به‌عنوان جانشین مرکل در حزب «دمکرات مسیحی» انتخاب شده بود، به‌دلیل یک رسوایی سیاسی از سمت خود استعفا داد و حالا اعضای حزب حاکم قرار است رهبر جدید را از بین 3گزینه فریدریش مرتس‌ نماینده سابق پارلمان آلمان، آرمین لاشت‌ نخست‌وزیر ایالت نوردراین وستفالن و نوربرت روتگن‌ مسئول کمیته امور خارجه پارلمان، انتخاب کنند. به‌دلیل محبوبیت و موفقیت مرکل، حزب دمکرات مسیحی نسبت به دیگر حزب اصلی آلمان یعنی سوسیال دمکرات، شانس بالایی برای پیروزی در انتخابات فدرال آلمان دارد. نامزد حزب سوسیال دمکرات، اولاف شولتس، وزیر دارایی این کشور است. از سوی دیگر، محبوبیت حزب راست افراطی «جایگزین برای آلمان» که 4سال پیش افزایش یافته بود، اخیرا رو به کاهش رفته است.

انتخابات سراسری نیکاراگوئه

انتخابات عمومی نیکاراگوئه 7نوامبر یعنی 16آبان برگزار می‌شود. دانیل اورتگا 75ساله که از سال2007 رئیس‌جمهور این کشور است، قصد دارد برای بار چهارم نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری شود. او 3سال پیش دست به سرکوب گسترده مخالفان حکومت زد که خواهان برگزاری انتخابات پیش از موعد بودند. جبهه «آزادی‌بخش ملی ساندینیستا» به ریاست اورتگا، کنترل قوای مقننه و قضاییه و بیشتر رسانه‌های نیکاراگوئه را در دست دارد. نظرسنجی‌ای که تابستان امسال انجام شد نشان داد میزان محبوبیت اورتگا و حزبش به زیر 20درصد رسیده است. البته این به آن معنی نیست که حزب مخالف طرفداران زیادی دارد؛ 70درصد از شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی گفتند که طرفدار هیچ حزبی نیستند.

انتخابات پارلمانی اسرائیل

انتخابات پارلمان رژیم‌صیهونیستی (کنست) قرار است 23مارس برابر با 3فروردین‌1400 برای چهارمین‌بار ظرف 2سال گذشته برگزار شود. از سال‌۲۰۱۸ تاکنون هیچ‌یک از 2حزب اصلی اسرائیل یعنی حزب راست «لیکود» به رهبری بنیامین نتانیاهو و حزب میانه‌رو «آبی و سفید» به رهبری بنی گانتس موفق به کسب اکثریت 120کرسی‌ پارلمان و تشکیل دولت نشده‌اند. در آخرین انتخابات پارلمان که اوایل بهار برگزار شد، کرسی‌‌هایی که به حزب نتانیاهو رسید، آنقدر نبود که بتواند دولت تشکیل بدهد. او در نهایت به ائتلاف با بنی‌گانتس، رهبر حزب آبی و سفید و تشکیل دولت مشترک رضایت داد. اما اتحاد نتانیاهو و گانتس خیلی طول نکشید و حدود 40روز قبل، پارلمان اسرائیل به‌دلیل به توافق نرسیدن احزاب بر سر بودجه این کشور، منحل شد. گانتس با تشکیل دولت ائتلافی خیلی از طرفداران خود را از دست داده و نتانیاهو نیز که به‌دلیل عملکرد ناموفقش در کنترل کرونا مورد انتقاد قرار گرفته و دارای پرونده‌های فساد مالی است، اکنون با رقیب خطرناکی در حزبش به نام گیدون سعار، روبه‌روست.