نگاه2
تعارض‌های سیاسی و اجتماعی محصول ناکارآمدی‌هاست
مجتبی توانگر- نماینده تهران
انقلابی که کاملا مغایر با ماهیت نظام سلطه بین‌المللی برپا شد و خارج از دو‌قطبی غرب و شرق در انتهای دهه۷۰ میلادی شکل گرفت و به پیروزی رسید، یک پدیده منحصر‌به‌فرد بود. تداوم حیات چنین انقلابی، با وجود بحران‌های سنگینی نظیر جنگ‌های داخلی، تجاوز نظامی و تحمیل سنگین‌ترین تحریم‌های خارجی، نشان‌دهنده قوت این انقلاب است. مهم‌ترین نقطه قوت انقلاب، همراهی مردم با رهبری انقلاب است که توانسته کشور را از همه جنگ‌ها، تجاوزها و تحریم‌ها، با وجود آسیب‌های وارده به سلامت عبور دهد.
اتکا به مردم در دفاع، سیاست و امنیت، ایجاد روحیه خودباوری در مردم، پیشرفت‌های علمی بزرگ، توسعه زیرساخت‌های عمرانی و دسترسی بسیاری از اقشار محروم و مناطق دوردست به برخی امکانات ازجمله موفقیت‌های این 42 سال است.
با این حال، ناکارآمدی در نظام اداری، وقوع برخی فسادها و ناکارآمدی‌ها در بین بخشی از مدیران، ضعف در شکل‌دهی به یک نظام اقتصادی مطلوب و برخی تعارض‌های سیاسی و اجتماعی بین مسئولان و بین بخش‌هایی از جامعه با یکدیگر از مهم‌ترین نقاط ضعف 42 سال اخیر است.
مهم‌ترین اولویت دهه پنجم، تقویت اقتصاد است. شبکه در‌هم‌تنیده‌ای از مسائل اقتصادی، از اشکالات ساختاری بودجه تا فضای نامساعد کسب‌وکار، موجب شده است تا اقتصاد ایران فهرست بلندبالایی از مشکلات مختلف را به شکل یک کلاف پیچیده و در‌هم‌تنیده داشته باشد. اولویت دهه پنجم باید این باشد که بتواند همزمان مشکلات متعدد اقتصادی را در برنامه‌ای هماهنگ و با زمانبندی مشخص سامان دهد. به‌عنوان مثال، اصلاحات ساختاری بودجه با شاخص‌هایی از جمله کاهش تراز عملیاتی منفی، کاهش وابستگی به درآمد نفت و افزایش نسبت درآمدهای مالیاتی به منابع بودجه باید به‌تدریج طی سال‌ها با هدف‌گذاری کمی و تعیین الزامات آن از جمله اصلاحات لازم در قوانین و مقررات، اجرایی شود.
در هر صورت باید برای نحوه حکمرانی در دهه پنجم انقلاب، در شرایطی که معضلات اقتصادی در‌هم‌تنیده‌ای وجود دارد و توسعه فضای مجازی، بسیاری از اقتضائات اداره کشور را عوض کرده است، تدبیرهای جدیدی اندیشید و نظام اداره کشور را متناسب با تحولات دنیای دیجیتال به‌روز کرد.
در همینه زمینه :
