دفاع از آرمان فلسطین

حمیدرضا محمدی 

او از آن دست رجالی است که نوشتن درباره‌اش، هم سهل است و هم ممتنع. آن هم کسی که نخستین فعالیت سیاسی‌اش را در شانزده‌سالگی تجربه کرد، وقتی طلبه حوزه علمیه قم بود و این یعنی اکبر هاشمی رفسنجانی. از همان نوجوانی، به آنچه در اطرافش می‌گذشت، حساس بود و از همان نخستین سفر تبلیغی به همدان، در 11مرداد 1337، موی دماغ حکومت شد؛ «چون یکی از طلاب علوم دینی به نام اکبر هاشمی، دانش‌آموز حوزه علمیه قم که به همدان آمده بود در روزهای تاسوعا و عاشورا مطالب تا اندازه‌ای تحریک‌آمیز ایراد می‌نموده، به‌وسیله مأموران به شهربانی احضار و با پرونده امر تحویل پادگان شد.»
او اما در اوج مبارزات هم همیشه نسبت به وضعیت ملل مسلمان به‌ویژه فلسطین حساس بود؛ هم وقتی در عراق، عبدالکریم قاسم کودتا کرد، واکنش نشان داد و هم آنکه کتاب «سرگذشت فلسطین» با عنوان اصلی «القضیه الفلسطینیه» نوشته اکرم زعیتر، سفیر وقت اردن در ایران را در تابستان1343ترجمه کرد؛ کتابی که به فاصله کوتاهی، توقیف و ممنوع شد. او در مقدمه کتاب نوشته بود: «مسئله اشغال فلسطین که پیوندی عمیق با استعمارگرها دارد، به این زودی از حساسیت نخواهد افتاد و در آینده برای مدت طولانی در کانون مسائل مهم جهانی خواهد بود؛ همانطورکه در گذشته بوده است.» او در این کتاب، هم از طرح سازش که برای امت اسلام بلاخیز شده است... و مجاهدان فلسطینی در مقابل هم قرار می‌گیرند... و این، خسارت بزرگی است. کتابی که دکتر محمد مصدق، 11آذر 1343، درباره‌اش نوشت: «حیفم آمد که این کتاب در گوشه‌ای بماند و مورد استفاده قرار نگیرد» و به‌همین‌خاطر «چک ناقابلی تقدیم می‌کنم» تا در معرض استفاده عموم قرار گیرد. چون مسئله فلسطین، همیشه برای آزادیخواهان و استقلال‌طلبان، اولویت و ارجحیت داشته است. هاشمی رفسنجانی اما تا آخرین روز قدس حیات خود هم از فلسطین گفت: دفاع از آرمان‌های فلسطین، مشمول زمان و فراموشی نخواهد شد.