جای خالی «پلیس امنیت فردی» در تهران

ابوالفضل جلیلی | کارگردان سینما :

بسیاری از شهرهای توسعه‌یافته جهان «پلیس امنیت فردی» دارند. در شهر پاریس یکی از وظایف عمده این پلیس حفظ و حراست از جان و مال و امنیت شهروندان در طول شبانه‌روز است. درواقع این پلیس متعلق به شهرداری پاریس و اداره آن هم با شهرداری است اما در تهران شهرداری اجازه تأسیس چنین مرکزی را ندارد و به محض مطرح شدنش از زبان دیگران شاید اساساً آن را جدی نگیرند.

رو راست بگویم که اگر شهردار تهران ‌بودم و البته اختیارات کامل داشتم مانند برخی کشورهای پیشرفته «پلیس سکیوریتی»(امنیت فردی) ایجاد می‌کردم. من شهر را مملو از «پلیس سکیوریتی» می‌کردم تا قبل از هر اتفاقی شهروندان امنیت داشته باشند. این پلیسی که می‌گویم با پلیس نامحسوس که در دوره‌های قبل صحبتش در رسانه‌ها بود، کاملاً متفاوت است.

پلیس سکیوریتی کارش این است که مثلاً اگر ساعت 8 شب یک خانم محجبه از میدان ونک به میدان رسالت می‌رود یا می‌خواهد از رسالت به میدان آزادی حرکت کند، هیچ‌کس مزاحمش نشود. این پلیس می‌تواند به‌صورت نامحسوس بلافاصله به کمک او بشتابد. در طول فعالیت‌های هنری و تجربه‌های گردشگری‌ام در شهرهای بزرگ دنیا به این نکته ظریف رسیده‌ام که «امنیت» در شهر بزرگی مانند تهران از هر آنچه فکرش را بکنیم مهم‌تر است. امنیت از نان شب هم واجب‌تر است.