چهره اول
اهل حدیث
همه کسانی که اهل پژوهش پیرامون احادیث هستند، غفاری را می‌شناسند
سید محمد حسین محمدی
تمام کسانی که اهل مطالعه و پژوهش در حوزه حدیث هستند علیاکبر غفاری و انتشارات «مکتبه‌الصدوق» را می‌شناسند. غفاری را باید مهمترین پل میان کتابهای چاپ سنگی مذهبی و کتابهای چاپ امروزی دانست. او کسی بود که با چاپ، تصحیح و ترجمه مهمترین آثار حدیثی شیعه، زمینه تحول بسیار زیادی را هم در حوزه پژوهش و هم در ارتقای سطح مطالعات حدیث جامعه مذهبی فراهم کرد.
غفاری، متولد1303بود. دروس ادبیات عرب و فقه و اصول را در تهران فراگرفته و در زمینه تفسیر از شاگردان میرزاخلیل کمرهای بود. او هیچ وقت لباس روحانیت به تن نکرد اما مورد توجه و احترام بسیاری از علما بود؛ ازجمله علامه سیدشرف‌الدین او را «آیتالله» دانسته بود.
علامه شعرانی، محدث ارموی و علامه طباطبایی را باید ازجمله مهمترین افرادی دانست که بر غفاری تأثیر گذاشتهاند. او خود در مصاحبهای توضیح میدهد که هنگام تصحیح و ترجمه کتاب «کافی» برخی از مشکلات کتاب را با مشورتهای علامه طباطبایی حلوفصل کرده و برای تصحیح «تفسیر ابوالفتوح رازی» با علامه شعرانی همکاری داشته است.
فعالیتهای غفاری محدود به ترجمه و تصحیح چاپ کتاب نبود او حدود ۱۷سال در دانشگاه امام‌صادق، تربیت مدرس، دانشکده الهیات تهران و دانشگاه آزاد تدریس کرد. غفاری یک سال پیش از وفات بهعنوان چهره ماندگار معرفی شد و سرانجام در سال 1383از دنیا رفت و در کنار شیخ‌صدوق، کسی که بیش از همه به او دل داده بود مدفون شد. کتابهای «من لایحضره الفقیه»، «الاستبصار»، «تهذیب الاحکام»، «ترجمه مقاتل الطالبین»، «تحف العقول عن‌آل‌الرسول»، «تفسیر ابوالفتوح رازی»، و «کمال‌الدین و تمام‌النعمه» تنها برخی از آثار تحقیقشده توسط علیاکبر غفاری هستند که همچنان بعد از گذشت سالها بهعنوان معتبرترین چاپ از آنها یاد میشود.
در همینه زمینه :
