سریال
به امید یه هوای تازهتر
سریالی که از «خط قرمز» تلویزیون گذشت
محمدمسعود احدی
در دومین دوره اصلاحات هم مانند دوره اولش، جوانان، ستاره بلامنازع فیلمها بهحساب میآمدند و پردههای سینما را به تسخیر خود درآورده بودند. سوپراستاری مانند ابوالفضل پورعرب که شمایل جوان اول دهه70 سینما محسوب میشد، حالا با نسخههای تلطیفشدهای مانند محمدرضا گلزار و بهرام رادان جایگزین شده بود و داستان فیلمها هم اغلب حول محور دغدغههای عاطفی و مشکلات جوانان میچرخید. تحتتأثیر این فضا بود که صداوسیما در سال1380، سریال خط قرمز را تولید کرد. این مجموعه 25قسمتی که توسط قاسم جعفری کارگردانی شده، درباره چند جوان است که هریک بهدلیلی از خانه فرار کرده‌اند. این جوانان همسفر با یکدیگر راهی یکی از شهرهای شمالی میشوند تا در فرصتی مناسب از کشور خارج شوند. اما برنامه آن‌طور که باید پیش نمیرود و مشکلات عدیدهای سر راه آنها قرار میگیرد. دغدغه مالی جوانان، تفاوت نسلی و اختلاف با والدین از اصلیترین مباحثی بود که در این سریال به آن پرداخته میشد؛ مسائلی که تا آن زمان چندان در مجموعههای تلویزیونی موردتوجه قرار نمیگرفت. خط قرمز با مطرح‌کردن موضوعاتی مانند فرار از خانه، اعتیاد به موادمخدر و ابتلا به بیماری ایدز، خطوط قرمز تلویزیون را جابهجا کرد و طرفداران و مخالفان زیادی را برای خود فراهم آورد. قاسم جعفری طبق الگوی موفق آن دوران، از چهرههای جدیدی استفاده کرد که از جوانان دهه قبل آشنازدایی میکردند. شهرام حقیقت‌دوست، شهرام عبدلی و سروش گودرزی ازجمله بازیگرانی بودند که با خط قرمز به مخاطب تلویزیون معرفی شدند. ترانه تیتراژ با مطلع «به امید یه هوای تازهتر»، با آهنگسازی پیروز ارجمند و صدای حسین رضائیان- که شور و حالی جوانانه داشت و چکیدهای از درونمایه سریال را روایت میکرد - محبوبیت زیادی میان جوانان داشت.
