چهره اول
سلوک عرفانی
آیت‌الله سیدرضا بهاءالدینی تعریف کامل یک عارف بود
سید محمد حسین محمدی
متولد قم بود و پدرش خادم حرم‌حضرت‌معصومه(س). سالهای آغازین طلبگیاش سالهای آغازین تأسیس حوزه علمیه قم بود. امتحان سال دوم طلبگی را خود شیخ‌عبدالکریم حائری از او گرفته بود. قدرت پاسخگویی و تسلطش آیت‌الله حائری را چنان به تحسین واداشت که نام سیدرضا و امتحانش حسابی سروصدا به‌پا کرد. تا زمان حیات شیخ عبدالکریم، شاگردی او را میکرد اما بعد از وفات مرحوم‌مؤسس، پای درس آیت‌الله سیدمحمدتقی خوانساری و مرحوم‌حجت زانوی شاگردی زد. مدتی نیز در محضر آیت‌الله بروجردی فقه خوانده بود. بساط تدریسش از همان سالهای جوانی به راه بود، کسانی چون آیت‌الله مرتضی مطهری، آیت‌الله احمد جنتی، آیت‌الله مشکینی، آیت‌الله سیدمصطفی خمینی و دیگران، دوره سطح را نزد او خوانده بودند. شهرتش ولی بهخاطر علمش نبود، این عملش بود که نامش را بر سر زبانها انداخت. آیت‌الله سیدرضا بهاءالدینی اگرچه به شکل رسمی به هیچیک از سنتهای عرفانی تعلقی نداشت و نمیتوان او را به هیچیک از جریانهای عرفانی نسبت داد اما سلوک رفتاریاش سبب شده بود تا او را بهعنوان شخصیتی عرفانی بشناسند. بسیاری از شخصیتهای عرفانی معاصر و علاقهمندان به سیر و سلوک از او بهعنوان الگو یاد میکنند و کرامتهایی را نیز به او نسبت میدهند. آیت‌الله بهاءالدینی ازجمله کسانی بود که علاوه بر ارادت بسیار زیادی که به امام‌خمینی داشت، یکی از طرفداران سرسخت آیت‌الله خامنهای بود. در نقلهای متعددی که توسط شاگردان و خانوادهاش گزارششده، او حتی در زمان انتخاب آیت‌الله منتظری به قائممقامی، معتقد بود که رهبری بعد از امام خمینی، به آیت‌الله خامنهای خواهد رسید. برخی این اتفاق را بهعنوان یکی از پیشگوییهای آیت‌الله بهاءالدینی دانستهاند. آیت‌الله بهاءالدینی همچنین رابطه بسیار نزدیکی با شهید صیاد شیرازی داشت. بسیاری، صیاد را یکی از مریدان پر و پا قرص او دانستهاند. آیت‌الله بهاءالدینی نیز در دیداری با طلاب شیراز گفته بود: «بروید از صیاد شیرازی درس زندگی بگیرید، اگر صیاد شیرازی شدید، هم دنیا دارید و هم آخرت.» آیت‌الله بهاءالدینی در سال1376 از دنیا رفت. درباره کیفیت دفن و محل دفن او در حرم حضرت معصومه نیز روایتهای قابلتوجهی گزارششده است. بعد از وفات او بسیاری از علما ازجمله آیت‌الله خامنهای پیامهای مختلفی صادر کردند و هرکدام بهنحوی مقام عملی و سلوک رفتاری او را ستوده و فقدان او را خسارتی عظیم دانستند.
