آقای رنگین‌کمون

مسعود میر/ خبرنگار
10سال از مرگ مردی گذشته که در سال‌های هنرستان به‌دلیل مشکل مالی نتوانست ساز پیانو را بیاموزد و حتی با ویولن تعمیر شده مادرش هم این امکان را پیدا نکرد که سراغ دومین ساز محبوبش برود. او بالاخره در هنرستان موسیقی، ‌سازی‌ را برای تحصیل انتخاب کرد که برای تمرینش می‌توانست آن‌را از دفتر هنرستان قرض بگیرد. 10سال از مرگ مردی می‌گذرد که خیلی زود از زیر سایه نام بلند پدر بیرون آمد و شد یک باغچه‌بان دیگر، با همان خلاقیت‌ها و سختکوشی‌ها و البته دلبستگی‌ها به ایران و کودکانش. حرف از ثمین باغچه‌بان است که از روزهای ابوآ آموختنش در هنرستان موسیقی تا روزی که نخستین اثر حرفه‌ای خود در دنیای آهنگسازی را عرضه کرد حدود یک دهه زمان نیاز داشت.

10سال از مرگ مردی گذشته که در مراسم گشایش تالار رودکی تهران «زال و رودابه» را با الهام از داستان‌های شاهنامه آفرید و حالا در جمعه‌ای که گذشت باز هم یاد و نام و نوای او در این تالار باغچه‌بان هنر ایران بود. برنامه‌ای با حضور علاقه‌مندان مردی که 10سال قبل در شب چهارشنبه سوری نت مرگ را نوشت و در روز اول فروردین در خاک خفت. ثمین باغچه‌بان البته بیش از هر چیز برای چندین نسل از کودکان ایران با آلبوم خواستنی و پرتیراژ «رنگین کمون» شناخته می‌شد و می‌شود.

او این آلبوم را در واپسین سال‌های پیش از انقلاب منتشر کرد که شامل10قطعه برای تکخوان، آواز گروهی و ارکستر بود. رنگین کمون با همکاری نوازندگان ارکستر سمفونیک رادیو وین ضبط و منتشر شد. اِولین باغچه‌بان، همسر ترک‌تبار ثمین در اجرای این آلبوم کوشش فراوانی کرد. ثمین و  اِولین در سال‌های بعد از انقلاب به ترکیه کوچ کردند و هر دو در همان کشور از دنیا رفتند. ثمین در اسفند86 درگذشت و در نوروز87 در گورستان ایرانیان استانبول به خاک سپرده شد و همسرش هم در آبان89 از دنیا رفت. کاوه فرزند ثمین در مراسم بزرگداشت پدرش در روز جمعه در تالار رودکی حاضر بود و قطعاتی از ساخته‌های پدر و مادرش را اجرا کرد. کاوه البته اخیرا بخش دوم آلبوم رنگین کمون را با عنوان «چهارشنبه سوری» منتشر کرده است.

ثمین باغچه‌بان، فرزند میرزا جبار عسگرزاده معروف به جبار باغچه‌بان بنیانگذار نخستین کودکستان و نخستین مدرسه ناشنوایان ایران بود. جبار باغچه‌بان نخستین مؤلف و ناشر کتاب کودک در ایران بود و فرزندش ثمین از پایه گذاران موسیقی کودک در ایران. بزرگداشت مراسم یادبود برای ثمین باغچه‌بان تنها ادای احترامی است به مردی که آهنگ‌هایش کودکی‌های چندین نسل از فرزندان ایران را پر شور کرد.