فوتبال آسیا در مشت تهرانی‌ها

 جواد نصرتی    
 
 بعد از قهرمانی تیم ملی فوتبال ایران در بازی‎‌‎های آسیایی، طبیعی بود که استقلال و پرسپولیس هم مدعی اصلی قهرمانی در رقابت‎‌‎های آسیایی باشند؛ آن تیم ملی که غول‎‌‎هایی آسیایی مثل کره‎‌‎جنوبی و ژاپن را برده بود، عملا منتخب سرخابی‎‌‎های تهران بود و حالا نوبت باشگاه‎‌‎ها بود که به آسیا ثابت کنند چه‎‌‎کسی بهترینِ فوتبال آسیاست. استقلال که پیش‎‌‎تر یک‎‌‎بار در ابتدای رقابت‎‌‎های جام باشگاه‎‌‎های آسیا قهرمان شده بود، جمعی از بهترین ستارگان تاریخ باشگاه را زیرنظر مرحوم منصور پورحیدری جمع کرده بود و انگیزه زیادی برای تکرار قهرمانی‎‌‎اش در آسیا داشت. آبی‎‌‎های تهران تا پیش از رسیدن به فینال السد قطر، 25 آوریل کره‎‌‎شمالی، بانک بانکوک، محمدان بنگلادش و پلیتاجایای اندونزی را با گلزنی بازیکنانی مثل عباس سرخاب، شاهرخ بیانی و عبدالصمد مرفاوی شکست دادند. این تیم در فینال بازی‎‌‎های آن فصل در داکای بنگلادش، با گل‎‌‎های رضا حسن‎‌‎زاده و صمد مرفاوی، لیائونینگ چین را 2 بر یک برد و برای دومین و آخرین بار قهرمان آسیا شد. پرسپولیس، دیگر تیم تهرانی در رقابت‎‌‎های جام در جام آسیا که برای نخستین بار برگزار می‎‌‎شد به میدان رفت؛ این تیم هم ستاره‎‌‎های زیادی داشت و با مربیگری علی پروین که در بازی‎‌‎های آسیایی ایران را قهرمان کرده بود، بخت زیادی برای قهرمانی داشت. پرسپولیس، توفانی شروع کرد و در 2بازی رفت و برگشت، پنجاب را 13 بر 2شکست داد. فرشاد پیوس 8گل در 2بازی به ثمر رساند. پرسپولیس در دور بعدی، به‎‌‎خاطر انصراف تیم کره‎‌‎ای برنده اعلام شد تا در نیمه نهایی به مصاف الهلال، یکی از پرقدرت‎‌‎ترین باشگاه‎‌‎های آسیا برود. این بازی، با تک‌گل مرتضی کرمانی‎‌‎مقدم به نفع پرسپولیس به پایان رسید تا تیم تهرانی، حریف المحرق بحرین شود. بازی رفت در بحرین بدون گل به پایان رسید و در بازی برگشت، تک‌گل محمدحسن انصاری‎‌‎فرد کافی بود تا پرسپولیس قهرمان آسیا شود.