گزارش
تجربه‌ای که می‌تواند موفق باشد
جشنواره سینماحقیقت به پنجمین روز برگزاری خود رسید
فهیمه پناه آذر_روزنامه نگار
سینماحقیقت پنجـمین روز از برگزاری جشنواره ۱۴ساله خود را سپری می‌کند؛ جشنواره‌ای که به شکل آنلاین در حال برگزاری است. تجربه اکران آنلاین در جشنواره‌های سینمایی، دوره‌های آزمون و خطایش را می‌گذراند؛ اکران آنلاینی که شاید سال دیگر شاهدش نباشیم و امسال نخستین و آخرین دوره‌اش باشد و شاید برپایی آنلاین جشنواره‌ها، سنتی در تقویم برگزاری آنها برای چندسال شود؛ هنوز هیچ‌چیز مشخص نیست.
نگاهی به مستندهای روز چهارم
در چهارمین روز از این جشنواره علاوه بر بزرگداشت فرشاد فدائیان، مستندساز؛ نزدیک به ۸۰فیلم مستند در بخش‌های ملی، کرونا و... اکران خود را داشتند. براساس برنامه‌ریزی انجام‌شده ساعت 17 تا 18:30 هر روز از جشنواره به بزرگداشت و نکوداشت بزرگان عرصه مستند اختصاص دارد. در این روز مستندهای «کامیون آبی»، «بازگشت دوباره»، «کل فاطمه»، «کراس»، «سینه مارکس» در ساعت 10:30 تا 11، مستندهای «ناخدا دریایی»، «رش او»، «کاکل»، «برف می‌نامد»،
«بر سر خاک»، «بیست دو بیست دو» در ساعت 12:30 تا 14 و مستندهای «ساکنین طبقه بالای لاله‌زار»، «وایو»، «زخم قند»، «موسیقی زندگی من است»، «گردان تک‌نفره» در ساعت 14:30 تا 16 تحت‌عنوان «فیلم‌خبر» 10، 12 و 13 در آمفی‌تئاتر باغ‌کتاب تهران نقد و بررسی شدند.
برنامه پنجمین روز جشنواره
در جدول نمایش عمومی فیلم‌های جشنواره سینماحقیقت؛ امروز شنبه فیلم‌های مستند آنجا سپیده‌دم، آخرین نفس‌ها، به یک آن، طاهر و... به نمایش درمی‌آید. همچنین در بخش مسابقه کرونا؛ فیلم‌هایی چون پسقله و روایت جهاد، اکران آنلاین خواهند داشت. در بخش مسابقه شهیدآوینی؛ دز هنوز از شهر من رد می‌شود، کراس و قمار اکران خواهد شد. در بخش کارآفرینی نیز آلاگل و زیر این چتر باران می‌برد اکران آنلاین خود را خواهند داشت. این فیلم‌ها از سامانه هاشور نمایش داده می‌شوند. در پلتفرم‌های دیگر چون تیوا و فیلیمو و نماوا نیز نزدیک به ۶۰فیلم مستند دیگر در بخش‌های مختلف اکران خواهند داشت.
کارگاه‌های آنلاین و مهمانان خارجی
در کنار نمایش فیلم‌ها و برگزاری جلسات نقد و بررسی مستندهای شرکت‌کننده در جشنواره امسال، ورک‌شاپ‌های آموزشی نیز برنامه‌های خود را دارند. یکی از این کارگاه‌ها؛ «مستند بیوگرافی و استفاده از تصاویر آرشیوی» به روایت برت مورگن بود. برت مورگن مستندساز در بخشی از این کارگاه آنلاین عنوان کرد: «در هر شاخه‌ای از هنر وقتی مستندساز زندگی فرد دیگری را به تصویر می‌کشد، در واقع انعکاسی از زندگی خود را به نمایش می‌گذارد. وقتی فیلمی درباره سوژه تاریخی و بیوگرافی می‌سازید نخستین سؤال از خود این است که چرا این فیلم را برای ساخت انتخاب کردم.» وی همچنین اضافه کرد: «اگر قرار باشد فیلمی درباره فردی بسازیم که چهره بزرگی باشد، نباید همه اطلاعات از او را یکجا بدهید. باید بدانید که خط اصلی داستان چیست و براساس آن اطلاعات لازم را بدهید.
مخاطب می‌تواند بقیه اطلاعات را از جاهای دیگری نیز به‌دست بیاورد. رویکرد من به فیلم مستند، ژورنالیستی نیست؛ بلکه تصویر کردن قسمتی از حقیقت است.» در این دوره با توجه به برگزاری آنلاین نزدیک به ۲۰کارگاه آموزشی تا دوم دی‌ماه برگزار می‌شود. با این حال برگزاری جشنواره به شکل آنلاین با نظریات متفاوت مستندسازان روبه‌روست. به زعم برخی مستندسازان این اکران آنلاین می‌تواند مخاطب گسترده‌ای داشته باشد و علاقه‌مندان به سینمامستند علاوه بر تهران اکران آنلاین را در شهرهای دیگر دنبال می‌کنند. برخی نیز معتقدند بدی اکران آنلاین این است که مخاطب خود را نمی‌بینند و نمی‌توانند حس و حال مخاطب را نسبت به اثر خود بدانند. وقتی مخاطب در سالن حضور دارد؛ در گفت‌وگو‌های بعد از اکران فیلم معمولا بدی‌ها و خوبی‌های کار از سوی تماشاگران اعلام و کارگردان از نقاط قوت و ضعف کار خود آگاه می‌شود.
