خاطرات فینال

 استقلال

استقلال1990؛ این یک کلیدواژه تاریخی در فوتبال ایران است. درست مثل تیم‌ملی1998که جایگاه خاصی در تاریخ پیدا کرد و هنوز هم آن تیم به بهانه بازی‌های خیریه و... گاهی دور هم جمع می‌شوند، استقلال1990هم تیمی است که بازیکنان حالا سن‌وسال‌دارش هنوز هم گاهی دور هم جمع می‌شوند و خاطرات را زنده می‌کنند؛ خاطراتی از قهرمانی آسیا در سال90و نایب‌قهرمانی در سال91.نامجومطلق، حسن‌زاده و سایر همبازی‌ها، طی فقط چند‌ماه افتخاراتی به‌دست آوردند که برای بعضی از تیم‌ها در کل تاریخ‌شان هم به‌دست نیامده است.

نامجومطلق: هر 11نفر ملی‌پوش بودیم
قهرمانی با استقلال در سال1990یک اتفاق شیرین برای ما بود. ما در بازی فینال برابر لیائونینگ چین قرار گرفتیم و بازی‌ها به‌صورت متمرکز در بنگلادش انجام می‌شد. در آن سال تیم فوق‌العاده‌ای داشتیم و اعتقاد من این است که آن تیم بهترین تیم تاریخ استقلال است. ما 11بازیکن ملی‌پوش داشتیم و چهار،پنج بازیکن دیگر که تا 2سال قبل از فینال سال90 در تیم ملی بودند. آن تیم هماهنگی تاکتیکی خوبی داشت. در فینال با 2 گل رضا حسن‌زاده و صمد مرفاوی برنده شدیم و من هم یک پاس گل به حسن‌زاده دادم. آن تیم آنقدر خوب بود که در آن دوره از مسابقات تمامی عناوین را درو کرد و مورد تحسین کارشناسان و رسانه‌های خارجی هم قرار گرفت. بعد از قهرمانی در آسیا، یک سال بعد هم فرصت بسیار خوبی داشتیم تا دوباره به قهرمانی برسیم. ما در بازی فینال برابر الهلال عربستان قرار گرفتیم، استقلال حتی گل اول را هم زد ولی در ادامه گل تساوی را خوردیم و بازی در نهایت به پنالتی کشید که متأسفانه شکست خوردیم و به مقام نایب‌قهرمانی رسیدیم. البته باید این را هم بگویم که در بازی فینال من و امیر قلعه‌نویی مصدوم بودیم و شاهرخ بیانی هم محروم بود و این موضوع کار استقلال را سخت‌تر کرد. در آن دوره هم این شایستگی را داشتیم تا قهرمان شویم ولی متأسفانه این اتفاق رخ نداد.

حسن‌زاده: حس گلزنی در فینال قابل توصیف نیست
من 3بار به همراه استقلال به فینال لیگ قهرمانان آسیا راه پیدا کردم که یک‌بار قهرمان شدیم و دو بار هم به نایب‌قهرمانی رسیدیم. در سال90که همراه استقلال قهرمان آسیا شدیم بهترین و کامل‌ترین تیم را در اختیار داشتیم و به جرأت می‌توانم بگویم هیچ سالی استقلال به اندازه تیم ۹۰ بازیکن نداشت. در فینال جام باشگاه‌های آسیا با لیائونینگ چین روبه‌رو شدیم، تیمی که چند سال قهرمان لیگ کشور خود شده بود و ۱۰ملی‌پوش داشت. همه بازیکنان و کادر فنی استقلال هم‌قسم شده بودند تا قهرمان آسیا شویم و هیچ تیمی نمی‌توانست با ما برابری کند. من در بازی فینال یک گل زدم که هیچ‌وقت برایم فراموش‌شدنی نیست. مجید نامجومطلق‌ توپ فوق‌العاده‌ای را ارسال کرد و من با ضربه سر دروازه لیائونینگ را باز کردم. گل زدن در فینال آسیا لذت زیادی داشت و با هیچ کلمه و جمله‌ای نمی‌توان این حس خوب را وصف کرد. منصور پورحیدری در قهرمانی استقلال در آسیا نقش مهمی داشت و نام او برای همیشه در یاد و خاطره هواداران استقلال خواهد ماند.

پاس
 
آخرین باشگاه ایرانی‌ای که قهرمان آسیا شد، باشگاهی است که حالا دیگر وجود خارجی ندارد! پاس تهران در ژانویه1993با برتری مقابل الشباب عربستان در فینال جام باشگاه‌های آسیا، این جام را برای آخرین بار به ایران آورد. سرمربی آن تیم فیروز کریمی بود که در آن زمان فقط 36سال داشت و محسن گروسی به همراه علی‌اصغر مدیرروستا ستاره‌های خط حمله آن تیم سبزپوش بودند. گروسی تک‌گل بازی فینال را زد و مدیرروستا یکی از دو گلزن پاس در بازی نیمه‌نهایی بود.

مدیرروستا: روز خوب غلامپور بود
سالی که همراه با پاس در جام باشگاه‌های آسیا قهرمان شدیم، واقعا 2بازی سخت داشتیم. در نیمه‌نهایی یومیوری ژاپن را بردیم که واقعا تیم پرقدرتی بود و برای قهرمانی در این جام خیلی هزینه کرده بود. در فینال هم برابر الشباب عربستان برنده شدیم. آنها تیم بسیار خوبی داشتند و از چند بازیکن برزیلی هم بهره می‌بردند ولی مهم‌ترین دلیل قهرمانی پاس، همدلی و اتحاد مثال‌زدنی بازیکنان بود. در بازی فینال، الشباب فشار زیادی روی دروازه ما آورد ولی بهزاد غلامپور یکی از روزهای خوبش را پشت‌ سر گذاشت. البته ما هم تیم دست‌وپابسته‌ای نبودیم و جدا از گلی که محسن گروسی زد، یکی دو موقعیت دیگر هم داشتیم که هدر رفت. آن سال بازی‌ها در بحرین برگزار می‌شد و قهرمانی پاس یک اتفاق مهم بود. ما واقعا تیم یکدست و خوبی داشتیم و آن قهرمانی برای ما و فوتبال ایران تاریخی شد.

پرسپولیس

 تا قبل از فینال2018پرسپولیس سابقه رسیدن به فینال لیگ قهرمانان و جام باشگاه‌های آسیا را نداشت اما در عوض دو بار در فینال جام‌درجام آسیا حاضر شده بود. در این جام که فقط 12دوره (از 1990تا 2002) برگزار شد استقلال دو بار به نیمه‌نهایی رسید اما هر دو بار مقابل تیم‌های عربستانی (الهلال و الشباب) ناکام ماند. در عوض پرسپولیس دو بار عربستانی‌ها (الهلال و الاتحاد) را در نیمه‌نهایی برد و به فینال رسید. یک قهرمانی و یک نایب‌قهرمانی سهم قرمزها از این جام بود و حمید درخشان در هر دو فینال حضور داشت.

درخشان: قبل از فینال 10روز تمرین نکردیم!
قهرمانی با پرسپولیس در فینال جام در جام آسیا یک اتفاق شیرین برای ما بود که در سال1991رخ داد. ما در بازی رفت فینال در بحرین برابر المحرق قرار گرفتیم که آن بازی با تساوی بدون گل به پایان رسید. بازی برگشت در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شد که بهترین فرصت برای قهرمانی پرسپولیس بود. ما در فینال بازی خوبی انجام دادیم و با تک‌گل محمدحسن انصاری‌فرد به پیروزی رسیدیم تا جام قهرمانی را بالای سر ببریم. در آن دوره تیم‌های خوبی حضور داشتند که قبل از فینال به هم خوردند و حذف شدند ولی ما هم در نیمه‌نهایی الهلال عربستان را بردیم و به فینال رفتیم. جالب اینجاست که ما بعد از آن قهرمانی هیچ پاداشی از فدراسیون، باشگاه یا سازمان تربیت‌بدنی دریافت نکردیم. حتی یک تشکر خشک و خالی هم از ما نکردند که قهرمان آسیا شدیم! 2سال بعد یعنی در سال1993باز هم به فینال جام در جام راه پیدا کردیم. در بازی رفت که در ژاپن برگزار شد با تیم نیسان به تساوی 1-1رسیدیم و در بازی برگشت این فرصت را داشتیم که قهرمان شویم ولی متأسفانه در عین ناباوری شکست خوردیم. یادم می‌آید که وقتی به تهران برگشتیم تمرینات تیم به‌مدت 10روز تعطیل شد و این واقعا عجیب بود. دوست ندارم در مورد برخی صحبت کنم ولی این تعطیلی برای تیم ما به هیچ عنوان خوب و البته منطقی نبود. از طرفی در تهران برف آمده بود و نتوانستیم خوب تمرین کنیم. در بازی برگشت بد بازی نکردیم ولی روی یک غافلگیری گل خوردیم و با همان یک گل باختیم. ما خیلی راحت می‌توانستیم قهرمان شویم ولی آن تعطیلی ده‌روزه کار را خراب کرد.

استقلال
 
4سال قبل از آنکه رقابت‌های باشگاهی آسیا با فرمت سابقش به پایان برسد، استقلال یک‌بار دیگر به فینال این جام رسید و در تهران مغلوب جوبیلوایواتا از ژاپن شد. مرحوم ناصر حجازی که در نیمه‌نهایی طی یک بازی دراماتیک دالیان چین را 4بر 3برده بود قبل از فینال گلر اصلی‌اش پرویز برومند را کنار گذاشت و دروازه تیم را به محمدعلی یحیوی سپرد. آن فینال تبدیل به یکی از حسرت‌های بزرگ تاریخ برای استقلال شد، برای استقلال، برای حجازی و برای سیروس دین‌محمدی که شوت تماشایی‌اش در فینال گل شد اما گل قهرمانی نشد.

دین‌محمدی: کاش سهراب محروم نبود
در بازی با جوبیلوایواتا، سهراب بختیاری‌زاده را به‌دلیل محرومیت در اختیار نداشتیم که این موضوع تأثیر منفی در تیم داشت و متأسفانه 2گل یک‌شکل خوردیم. بعد از بازی خیلی‌ها گفتند که اگر پرویز برومند بازی می‌کرد شاید شکست نمی‌خوردیم ولی به هر حال این تصمیمی بود که کادر فنی گرفت. ما در آن روز خیلی بدشانس بودیم و اگر موقعیت‌هایمان تبدیل به گل می‌شد بازی را 2-4می‌بردیم. من یک گل زدم و یک گل دیگر هم می‌توانستم بزنم. در یک موقعیت خوب گلر حریف را هم دریبل کردم ولی می‌خواستم پنالتی بگیرم. اگر خودم را زمین نمی‌انداختم شاید ضربه‌ام تبدیل به گل می‌شد ولی گلر جوبیلو به من برخورد کرد و داور می‌توانست پنالتی بگیرد که نگرفت. آن زمان آنالیز کردن تیم حریف مثل فوتبال امروز نبود و ما به‌خوبی جوبیلو را آنالیز نکرده بودیم. شاید اگر در فوتبال امروز با آنها بازی می‌کردیم برنده می‌شدیم. آن فینال و از دست دادن قهرمانی یک حسرت بزرگ برای استقلال بود.

سپاهان
 
بعد از آنکه لیگ قهرمانان آسیا با فرمت جدیدش به راه افتاد، سپاهان نخستین تیم ایرانی بود که توانست به فینال این لیگ برسد. شاید بتوان گفت شایسته‌ترین تیم ایرانی برای قهرمانی در لیگ قهرمانان نیز همان تیم بوده است؛ تیمی با ستاره‌های فراوان و با هدایت لوکا بوناچیچ که در یک‌چهارم نهایی، کاوازاکی ژاپن را شکست داد اما در فینال به یک ژاپنی دیگر باخت.

هادی عقیلی: خوابمان به هم ریخته بود
در آن سال بازی فینال به‌صورت رفت و برگشت انجام می‌شد. اگر خوش‌شانس بودیم بازی اول را در خانه حریف انجام می‌دادیم تا برای بازی برگشت میزبان باشیم ولی متأسفانه این اتفاق برای سپاهان رخ نداد. در آن سال بازی رفت در اصفهان برگزار شد که نمایش خوبی هم داشتیم ولی بازی در نهایت 1-1مساوی شد. آنها در خانه ما گل زده داشتند و ما باید حتما در بازی برگشت گل می‌زدیم که این موضوع بازی را برای ما جذاب‌تر کرده بود. البته برای مساوی یا نباختن بازی نکردیم و دنبال برد و گل زدن بودیم. سپاهان خوب بازی کرد ولی در نهایت اوراواردز با 2گل برنده شد و تیم شایسته‌ای هم بود. بزرگ‌ترین مشکل سپاهان برای بازی فینال این بود که زود به ژاپن رفتیم. خیلی‌‌ها تصور می‌کنند که اگر تیم چند روز زودتر سفر کند خواب بازیکنان تنظیم می‌شود ولی اصلا اینطور نبود و خواب بچه‌ها به هم خورد. حتی این مشکل برای بازیکنان پرسپولیس هم که 2سال پیش به فینال رفتند رخ داد. این اشتباه بزرگی بود که ما چند روز زودتر به ژاپن رفتیم.

 ذوب آهن

آخرین تیم ایرانی که در فینال لیگ قهرمانان آسیا گل زده ذوب‌آهن است و آخرین گلزن ایرانی یعنی محمدرضا خلعتبری هنوز هم دارد فوتبال بازی می‌کند. دقیقا 10سال قبل ذوب‌آهن با منصور ابراهیم‌زاده به فینال آسیا رسید تا دومین ایرانی حاضر در فینال هم اصفهانی باشد. ذوب‌آهن در فصلی که در لیگ ایران بعد از سپاهان نایب‌قهرمان شد در آسیا هم به همین مقام رسید. امروز از آن تیم فقط قاسم حدادی‌فر باقی‌مانده که هنوز برای ذوب‌آهن بازی می‌کند.

حدادی‌فر: جو ورزشگاه علیه ما بود
بعد از چند سال، یک تیم خوب در ذوب‌آهن دور هم جمع شدند و با انجام بازی‌های خوب توانستیم به فینال لیگ قهرمانان آسیا راه پیدا کنیم. ما به این خودباوری رسیدیم که می‌توانیم یک کار بزرگ انجام دهیم و بهترین تیم تاریخ ذوب‌آهن در آن زمان شکل گرفته بود. ما تلفیقی از بازیکنان جوان و باتجربه را در اختیار داشتیم، همینطور کادر فنی و مدیریت قوی که باید از زحمات منصور ابراهیم‌زاده هم تشکر کنم. 
فرمت بازی‌های آن زمان سخت‌تر از الان بود. بازی فینال هم به‌صورت تک‌بازی بود و برابر سئونگ‌نام کره قرار گرفتیم. در فینال که در توکیو برگزار شد، تیم حریف به‌خوبی از سوی هوادارانش حمایت می‌شد و جو ورزشگاه علیه ما بود. ما در 20دقیقه اول 2گل بد خوردیم و البته یکی را جبران کردیم. می‌خواستیم گل‌های دیگر را هم بزنیم ولی غافلگیر شدیم و گل خوردیم. اگر آن تیم تجربه بیشتری داشت، آن اتفاق برای ما رخ نمی‌داد. آنها به خوبی ما را آنالیز کرده بودند و از روی نقاط ضعف‌مان به ما گل زدند. ما در مراحل قبلی الهلال و پوهانگ را شکست دادیم که به‌مراتب از سئونگ‌نام قوی‌تر بودند اما روز فینال، روز خوب ما نبود.