آژیر خطر
شور در مایه حیات
«توجه، توجه، علامتی که هماکنون میشنوید اعلام خطر یا وضعیت قرمز است و معنی و مفهوم آن این است که حمله هوایی نزدیک است. محل کار و کاشانه خود را ترک و به پناهگاه بروید.»
این پیام پیشدرآمد آژیر خطری بود که برای ایرانیهای سالهای 59 تا 67 نوستالژیک شده است. صدایی که تا میشنیدیمش باید میدویدیم سمت پناهگاه. البته این پیام نخستین‌بار زمان درگیریهای شدید ایران و عراق در دوره پهلوی (1349 تا 1353) برای مقابله با حمله هوایی احتمالی ارتش بعث به شهرهای ایران خلق شد و آنزمان رادیو چندبار هم آن را آزمایشی برای مردم پخش کرد.
روز اول جنگ حتی فرصت آژیر کشیدن هم نداشتیم و عراقیها چندین شهر را بمباران کردند، اما از روز دوم جنگ، یک‌مهر، این آژیر شد هشداری برای مردم که بدانند حمله هوایی شده است و باید بدوند سمت جانپناه. تا سال63 آژیر قرمز نشانه حمله هوایی بود و نخستین موشک هم در سال63 بدون آژیر بر سر مردم فرود آمد. اما از موشک دوم، دیگر آژیر قرمز نشانه موشکباران جدید هم بود و تعداد دفعات و شهرهایی که مردم آژیر قرمز میشنیدند بیشتر شد، طوری که بخشی از شبنشینیها به پناهگاهها منتقل شده بود.
