ورزش
کودتای 65
15بازیکن تیم ملی، با اعلام استعفای خود در اعتراض به مربیگری پرویز دهداری، شوک بزرگی به فوتبال وارد کردند
جواد نصرتی
یکی از امضاها تنها چند ساعت دوام داشت، بعضیها خیلی زود و بعضیها خیلی دیر پشیمان شدند، و هنوز هیچکس مسئولیت جمع‌آوری امضاها را گردن نمیگیرد؛ معروفترین استعفای دستهجمعی در فوتبال اما واقعیتی است که برخی نامها تا ابد با آن در یادها میمانند.
تیم ملی ایران به سرمربیگری پرویز دهداری در بازیهای آسیایی1985 سئول بعد از صعود از مرحله گروهی، در یک چهارم‌نهایی به کرهجنوبی باخت و خیلی زود به خانه برگشت. مدل سرمربیگری مرحوم دهداری که یک سال قبل از آن هدایت تیم را برعهده گرفته بود، سخت و متفاوت بود. توجه او به بازیکنان جوان، به مذاق باتجربهترهای تیم ملی خوش نمیآمد و برخی از آنها مشخصا از برخی رفتارهایش گله داشتند. رضا وطنخواه، دستیار سرمربی حتی از او خشکتر بود. کادر فنی، به خیلی چیزها، ازجمله خرید کردن بازیکنان و حتی بستنی خوردن آنها کار داشت. همه اینها باعث شد بعد از پایان بازیها، احمد سجادی، محمد پنجعلی، اصغر حاجیلو، مرتضی فنونی‌زاده، شاهین بیانی، شاهرخ بیانی، حمید درخشان، مرتضی یکه، فرشاد پیوس، عبدالعلی چنگیز، ناصر محمدخانی، سیدمهدی ابطحی، ضیاء عربشاهی، سیروس قایقران و غلامرضا فتحآبادی در نامهای که به خبرنگار ابرار ورزشی دادند تا منتشر کند، «ضمن آرزوی موفقیت برای ملت شهیدپرور ایران و پیروزی رزمندگان اسلام و مسلمین بر کفر» اعلام کردند «دیگر قادر به ادامه همکاری با مربیان تیم ملی» نیستند. بعدها برخی از بازیکنان گفتند که هدف اصلی برکناری دهداری بوده اما حمایت مقامات از این سرمربی، کار را پیچیده کرد و کودتای آنها را ناکام گذاشت. از این نامها قایقران قبل از رسیدن به تهران استعفایش را پس گرفت و چند نفر دیگر ازجمله مرتضی فنونی‌زاده، عربشاهی، سجادی و فتحآبادی در دوران دهداری معذرتخواهی کردند. چند نفر را دهداری بخشید و اکثریت بازیکنانی هم که پای استعفای خود ایستاده بودند، بعدها در دوره پروین به تیم ملی برگشتند. با این حال بعد از انتشار نامه، چنگیز 9ماه، پنجعلی و حاجیلو 6ماه و درخشان 3ماه از حضور در فوتبال محروم شدند. گفته میشود محمد پنجعلی که در بازیها از نیمکتنشینی آزرده بود پشت جمع‌آوری امضاهای این نامه بود اما او بعدها در مصاحبههای متعدد این مسئله را قویا تکذیب کرد. این کودتای نافرجام، ناخودآگاه راه را برای ورود نسل جدیدی از بازیکنان به تیم ملی باز کرد و دهداری را به هدفی که داشت رساند.
هیچ کدام از بازیکنان امضاکننده نامه استعفا، هرگز مربی بزرگی نشدند و تجربههای کوتاه و بیحاصلی در فوتبال داشتند و دهداری، بعدها چنان تلخ از تیم ملی دور شد که به سختی میتوان گفت پیروز کودتا بوده است.
