بهترین کارگردان تاریخ سینمای ایران

  داریوش مهرجویی کارگردان محبوب منتقدان است. این را می‌شود از نتایج نظرسنجی از منتقدان و سینمایی‌نویسان برای انتخاب بهترین‌های تاریخ سینمای ایران متوجه شد. ماهنامه فیلم هر 10سال یک‌بار اقدام به‌نظرسنجی می‌کند که از دوره اول (۱۳۶۷) تا دوره چهارم(۱۳۹۸) عنوان بهترین کارگردان تاریخ سینمای ایران به یک نفر رسیده است: داریوش مهرجویی. درحالی‌که معمولا یک یا دو فیلم خاص از کارگردان‌های شاخص سینما، به پانتئون منتقدان راه می‌یابند، در مورد مهرجویی با تنوع قابل‌توجهی از آثار مواجه‌هستیم؛ به شکلی که از«گاو» تا «اجاره‌نشین‌ها» و «هامون» و «لیلا» در فهرست برگزیدگان حضور دارند و نتیجه اینکه همیشه مهرجویی بیشترین آرا را کسب می‌کند و میان نام‌های بزرگ سینمای ایران همواره نام او در صدر قرار‌می‌گیرد. اگر بخواهیم برای انتخاب بهترین کارگردان قبل از انقلاب نظرسنجی کنیم، احتمالا مسعود کیمیایی با سیاه‌و‌سفید‌های درخشانش و مشخصا با «قیصر» و «گوزن‌ها»یش، با قاطعیت در صدر خواهد ایستاد.
اگر دامنه نظرسنجی دهه60 را دربرگیرد ناصر تقوایی و بهرام بیضایی هم گزینه‌های جدی‌ای محسوب می‌شوند. در دهه70، عباس کیارستمی و ابراهیم حاتمی‌کیا جایگاهی ویژه دارند و در دهه‌های 80 و 90 احتمالا اصغر فرهادی گزینه بی‌گفت‌وگویی است. اما وقتی کل تاریخ سینمای ایران را درنظر بگیریم، با هر ترکیبی از منتقدان، نتیجه می‌شود داریوش مهرجویی؛ لااقل ۳دهه است که این نتیجه تکرار شده. مهرجویی فیلمساز مورد‌علاقه منتقدان و سینمایی‌نویسان است و کمتر منتقد و روزنامه‌نگاری را می‌توان سراغ‌گرفت که فهرست برگزیدگانش بدون نام فیلم یا فیلم‌هایی از مهرجویی بسته‌شود.