انفجار در راه آهن
19شهروند در بمبگذاری به شهادت رسیدند
ترمه هوشیار
هیچکدام از آن 19نفری که حدود ساعت 9صبح روز اول شهریور 1363راهشان به میدان راهآهنتهران افتاد فکر نمیکردند این میدان آخرین جایی باشد که خواهند دید؛ نه آنها و نه آنهایی که آن روز در میدان راهآهن بودند و زنده ماندند، نمیدانستند میدان 46ساله راهآهن با بمبی چند کیلویی آنها را در خود فرو میبرد.
در آن سالها شنیدن صدای انفجار زیاد مردم شهرها را غافلگیر نمیکرد؛ یا چند هواپیمای عراقی بودند که بمب بر سر مردم بیگناه شهر میانداختند یا گروهکی تروریستی و در رأس آنها مجاهدین خلق که به منافقین مشهور شده بودند، ناجوانمردانه بمبی در گوشهای پررفتوآمد از شهر را منفجر میکردند. بمبهای منافقین مخربتر بودند. عراقیها چندان جرأت نمیکردند در شهرهایی مثل تهران بمبهایشان را به هدف بزنند و از فاصلهای دور و بیهدف آن را بالای شهر رها میکردند. اما منافقین با برنامهریزی، جایی از شهر را برای بمبگذاری انتخاب میکردند که خسارت و تلفات بیشتری داشته باشد. هنوز حفره ایجاد شده در اثر انفجاری قوی در میدان امام خمینی تهران، پر نشده بود که این بار بمبی قویتر میدان راهآهن را زیر و رو کرد.
ساعت حدود 9صبح اواسط تابستان بود و میدان راهآهن مثل همیشه شلوغ و پر رفتوآمد. به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی، بمب در بخش شمال غربی میدان راهآهن احتمالا در یک کیوسک آبمیوهفروشی که آنجا قرار داشت جاسازی شده بود. حجم زیاد مواد انفجاری در این بمب، بر شدت آن افزود. شدت انفجار به حدی بود که صدای آن در شهر پیچید و تا شعاع صد متری شیشه ساختمانها را شکست؛ «به گفته مسئولین بیمارستان راهآهن ساعت 10صبح حدود 200مجروح انفجار به بیمارستان و و عدهای نیز به بیمارستانهای اطراف ازجمله بیمارستان لقمانالدوله منتقل شدند.»
براثر این انفجار 20باب مغازه از 80تا 100درصد آسیب دیده و دهها اتومبیل در حال تردد یا پارک شده در میدان، با خسارت جزئی و کلی مواجه شدند.
در ادامه این گزارش آمده تا ساعت 10شب آن روز، 17 نفر براثر جراحات وارد شده به شهادت رسیده و با شهادت 2نفر دیگر از مجروحین، آمار شهدای این اقدام تروریستی که در میان قربانیان، کودکان و زنان و مردان سالخورده هم بودند به 19نفر رسید. هرچند میدان راهآهن فردای آن روز به زندگی ادامه داد اما هیچگاه اقدامات تروریستی منافقین از حافظه مردم این سرزمین بیرون نرفت.