چرا ممکن است تجربه اردیبهشت تکرار شود؟

خسرو صادق نیت- رئیس مجتمع بیمارستانی امام خمینی(ره)

با اجرای سیاست‌های محدود‌سازی‌ و قرنطینه عمومی در ماه‌های اردیبهشت و خرداد که منجر به اولویت دادن به طرح‌های پیشگیرانه و اجرای پروتکل‌های بهداشتی شد، شاهد آن بودیم رعایت مقررات بهداشتی که مردم تا قبل از آن کمتر رعایت می‌کردند سبب شد تعداد ناقلان و افراد نیازمند به بستری در بیمارستان‌ها و در پی آن تعداد جان‌باختگان از بیماری کاهش محسوسی داشته باشد. این اتفاق منجر به آن شد که مردم این احساس و فهم را پیدا کنند که موفق شده‌اند کرونا را شکست دهند و با این تفکر به این نتیجه برسند که می‌توانند به زندگی عادی و روزانه خود در دوره قبل شیوع بیماری بازگردند. متأسفانه با این نگرش، بلافاصله پس از پایان محدودیت‌ها شاهد رعایت نشدن پروتکل‌ها و کاهش عمل به دستورات بهداشتی از سوی مسئولان به کمترین مقدار از سوی مردم بودیم. چنین اتفاقی منجر به اوج‌گیری دوباره بیماری و قرارگیری کشور در وضعیت شیوع دور سوم ویروس کرونا شد. براساس آمارها، با بی‌توجهی به قوانین بهداشتی و نگاه نامناسب به موضوع بیماری دوباره آمار ناقلان، مبتلایان نیازمند بستری در بیمارستان‌ها و جان باختگان روند صعودی به‌خود گرفت به‌گونه‌ای که این وضعیت تا هفته‌های گذشته نیز ادامه داشت و رکوردهای تلخی از نظر تعداد جان باختگان و بیماران شناسایی شده کشور ثبت شد. رکوردهایی که دولت را متقاعد کرد تا با اجرای دوباره سیاست محدودیت و قرنطینه عمومی روند بیماری را مدیریت کند و مانع از افزایش همه‌گیری ویروس در میان مردم شود. اکنون 2هفته از اجرای سیاست‌های محدودیت و قرنطینه در مناطق مختلف کشور می‌گذرد و می‌توان به وضوح شاهد اثرات مثبت اجرای سختگیرانه قوانین بهداشتی بود. خوشبختانه اکنون شاهد کاهش تعداد جان باختگان و افراد نیازمند بستری در بیمارستان‌ها هستیم و این اتفاق می‌تواند نویدبخش وضعیتی به‌مراتب بهتر از هفته‌های اخیرباشد. از سوی دیگر، این نگرانی وجود دارد که مردم با شنیدن و دیدن آمارهای تازه و نتایج حاصل از قرنطینه این احساس را پیدا کنند که بیماری کنترل شده است و به این دلیل تصمیم به کاهش استفاده از ماسک و رعایت پروتکل‌های بهداشتی بزنند. آنچه اکنون باعث موفقیت کشور در کنترل شیوع موج سوم بیماری شده است، رعایت محدودیت‌ها از سوی مردم و نیز اجرای درست و منطقی برنامه‌ریزی‌های ضد‌کرونایی بوده است. بنابراین ضرورت دارد، در کناراطلاع‌رسانی و حساس نگاه داشتن مردم در مقابل بیماری، محدودیت‌ها به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی شود که کمترین صدمه از نظر معیشتی به مردم وارد شود تا به شکل هدفمند بتواند کانون‌های انتشار بیماری را از بین ببرد.