• یکشنبه 30 اردیبهشت 1403
  • الأحَد 11 ذی القعده 1445
  • 2024 May 19
شنبه 8 آذر 1399
کد مطلب : 117055
+
-

به بهانه سالگرد درگذشت حسین علیمرادی داوطلب و فعال اجتماعی

«دست یاری به دشتیاری» ادامه دارد

مهراله رخشانی مهر- معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور

یک سال از درگذشت غمبار حسین علیمرادی، جوان عاشق میهن و کارهای خیر که درس ایثار، ازخودگذشتگی و فداکاری را طور دیگری معنا کرد، گذشت و ما ناگزیر به پذیرش فقدان این خیر نیک‌اندیش بنا بر مشیت الهی هستیم. علیمرادی دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی بود و همه او را با کانون خیریه این دانشگاه می‌شناختند، کانون خیریه‌ای که مدت‌ها دبیری آن را برعهده داشت.
او ازجمله افراد نیک‌اندیش و سعادتمندی بود که با دیدن محرومیت‌های دانش‌آموزان منطقه «دشتیاری» استان سیستان و بلوچستان، نتوانست بی‌تفاوت بماند و عزمش را جزم کرد تا محرومیت‌های آموزشی و پرورشی دانش‌آموزان این منطقه را رفع کند و برای رسیدن به هدف والایش به همت جمعی از دوستانش مؤسسه مردم نهاد «دست‌یاری به دشتیاری» را تاسیس کرد و بخش اعظمی از زمان و زندگی‌اش را در این مؤسسه گذراند. با اینکه محل سکونت و تحصیلش در پایتخت بود اما اغلب در منطقه دشتیاری حضور داشت. حسین معتقد بود در جامعه امروز ما ضرورت توجه فرهنگ کار داوطلبانه اندکی کمرنگ شده و دانشجویان باید تلاش کنند تا این فرهنگ در جامعه دوباره احیا و نهادینه شود و خود در این راه پیشقدم شد. هم و غمش به تمامی «دشتیاری» بود و پس از تاسیس مؤسسه دست یاری به دشتیاری با فعالیت‌های شبانه ‌روزی‌اش، دغدغه‌اش بر جهاد علمی در این منطقه متمرکز شده بود. علیمرادی بارها گفته بود:«هدفم آبادانی کامل۳۴۰ مدرسه منطقه دشتیاری سیستان و بلوچستان با ۳۲ هزار دانش‌آموز است. اینجا عده‌ای «دست روی دست» نگذاشته‌اند، «دست توی دست» هم گذاشته‌اند، تو هم دستت را بیاور و دستت را دست یاری کن. »
علیمرادی همچون صدها هزار خیر مدرسه ساز دریافت که برای پیشرفت کشور باید به آموزش و پرورش فرزندان این مرز و بوم بیش از پیش توجه شود. به همین دلیل هدفش را آبادانی کامل مدارس منطقه دشتیاری با کمک خیرین اعلام کرد و تا آخرین لحظه عمرش در این راه خداپسندانه از هیچ تلاشی فروگذار نکرد. اکنون یک‌سال از درگذشت حسین، یاریگر «دشتیاری» و بزرگمرد نیک‌اندیش می‌گذرد. جوانی که عشق به‌کار خیر، به‌ویژه کمک به مدرسه‌سازی‌ در مناطق محروم را هرگز فراموش نکرد و در کارزار زندگی مخلصانه گام در مسیر نوع دوستی نهاد و سرانجام هم در همین راه مقدس جان به جان آفرین تسلیم کرد. امید که اعمال پاک و خیرخواهانه‌اش دستگیرش باشد. «دست یاری به دشتیاری» یادگاری ارزشمند علیمرادی است که راه او را ادامه خواهد داد. سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور نیز بر عزم خویش در تامین فضاهای آموزشی و پرورشی مناسب در دشتیاری و دیگر مناطق با استفاده از کمک‌های خیرین محترم، منابع مالی استانی و ملی و نیز طرح «آجر به آجر» راسخ‌تر است.

این خبر را به اشتراک بگذارید