همه‌‌چیزهایی که دوست داشتیم

از قرار معلوم زور کرونا به فوتبال نرسید و بعد از وقفه ناشی از مسابقات ملی، لیگ برتر با برگزاری بازی‌های هفته دوم از سر گرفته خواهد شد. این خیلی خوب است که در این روزهای سخت، حداقل «فوتبال» را داریم، اما چیزهای بیشتری دل‌مان می‌خواست. دوست داشتیم تماشاگران را در استادیوم‌ها ببینیم؛ با همان جنب‌وجوش و عشق و علاقه همیشگی. صدای ضبط شده، هیچ‌کس را جز جواد خیابانی فریب نمی‌دهد. دوست داشتیم عادل فردوسی‌پور را داشته باشیم که جذاب‌ترین بازی هر هفته را برای‌مان گزارش کند، از بداهه‌گویی‌هایش لذت ببریم و به زمین و زمان طعنه بزند. دوست داشتیم صدای مزدک میرزایی را با همان تکیه‌کلام همیشگی‌اش «فوق واکنش» بشنویم. دوست داشتیم علیرضا فغانی را داشته باشیم و پز بدهیم به اینکه بزرگ‌ترین داور دنیا، لیگ برتر ما را سوت می‌زند. دوست داشتیم علی دایی را داشته باشیم، کنار زمین فریاد بکشد، با داور دعوا کند و بعد از بازی بگوید: «تیم حریف فقط 3 تا توپ آورد و 3 تا گل زد!» دوست داشتیم علی کریمی را داشته باشیم و باز تماشاگران قرار تشویق دقیقه 8 بگذارند و او برای همه استادیوم دست تکان بدهد. دوست داشتیم شجاع خلیل‌زاده، مهدی ترابی، علی علیپور، مهدی طارمی و علی کریمی استقلال را داشته باشیم. دوست داشتیم بخشی از جذابیت سالیان گذشته لیگ برگردد، اما حیف که این سفره هی آب می‌رود؛ گاهی حتی به‌خاطر بدسلیقگی برخی‌ها! با این همه هنوز خوشحالیم که خود فوتبال هست.