• شنبه 6 مرداد 1403
  • السَّبْت 20 محرم 1446
  • 2024 Jul 27
دو شنبه 26 آبان 1399
کد مطلب : 115849
+
-

روز راسو

برداشت‌های خیالی از چند خبر منتشر شده در آبان99


شهرام فرهنگی ـ روزنامه‌نگار


گلوله‌خوردن نرهای بالای 9سال هیچ اهمیتی ندارد. دلیلش هم این است که آنها هرچه ازشان برمی‌آمد برای طبیعت انجام داده‌اند و باقی عمرشان را قرار است فقط از طبیعت بردارند و جز مدفوع چیزی پس ندهند. البته اینطور که سازمان محیط‌زیست در توضیح قوانین شکار توضیح داده، یک نر 9ساله دیگر بیشتر از یکی،‌دو سال هم از عمرش باقی‌نمانده و به هرحال شکارگاه هم که بدون شکار مفهومی ندارد و باقی ماجرا که به نقل از روابط عمومی سازمان محیط‌زیست منتشر شد؛«حیوانات نر بالای ۹سال می‌توانند شکار شوند، زیرا عمر مفید هر حیوان ۱۰سال است.» که بی‌درنگ این فکر را به سر آدم می‌اندازد که کسی که لوله تفنگ را سوی شکار نشانه رفته، از کجا تشخیص بدهد که طرف نر بالای 9سال است یا نوجوان تازه به بلوغ رسیده یا سایر موارد؟ ولی اینطور که رئیس سازمان محیط‌زیست توضیح داده، مطلب از این قرار است که هر کس هوس شکار کرد، باید برود اطلاع بدهد، آن وقت یک شکاربان بلد حیوانات برایش پیدا کنند که او (شکاربان بلد آن حیوان خاص که شکارچی هوس شکارش را کرده) ابزار لازم برای رصد دقیق نر یا ماده بودن و بالا یا پایین 9سال بودن آن حیوان خاص را فراهم کند تا با هم بروند به شکارگاه و صبر کنند تا شکار موردنظر از راه برسد و بعد شکاربان همراه شکارچی ابزارش را راه‌بیندازد که دقیق از راه دور معاینه کند و... تا آن‌وقت یا شکار پریده یا حتی خیلی قبل‌تر از آن، هوس شکار از سر شکارچی پریده. البته این شیوه مناسبی برای کاهش آمار آدم‌های علاقه‌مند به کشتن حیوانات است ولی از آنجا که در انواع انسان، نوع بسیار سمجی هم وجود دارد که هرطور لهش کنی باز مثل فنر از کف زمین می‌پرد و خواسته‌هایش را پیگیری می‌کند، پس باید به طرز مشکوکی خوش‌بین باشیم که تصور کنیم امسال کسی به شکار نمی‌رود. حالا باید با این پرسش منطقی مواجه شویم که با جمعیت ترسناک آدم‌هایی که «خودشان بلدند» و نیاز به راهنمایی ندارند چه کنیم؟ اگر فقط کمی آدم بدبینی باشیم، می‌توانیم به آسانی تصویری از جسدهای حیوانات شکار شده را تصور کنیم که شکارچی در توضیح خطا زدن‌هایش- با اعتماد‌به‌نفس- توضیح می‌دهد: تیرم از میان شاخ‌های نرِ بالای 9سال گذشت و خورد به توله پشت سرش که الان مثل پلنگ مرده آنجا افتاده... . به‌نظر نمی‌رسد با چنین شکارچی گول‌زنک‌هایی، آمار تمایل به کشتن حیوانات از طبقه ششم به کف خیابان برسد. اگر می‌شد (به فرض، در خیال، مثلا) چنین آدم‌هایی را به دانمارک فرستاد، باز امیدی بود. البته راسو هم به هرحال یک‌جور حیوان است ولی الان حتی خانم مته فردریکسن (نخست‌وزیر دانمارک) هم با قلبی اندوهگین اعتراف کرده که چاره‌ای جز قتل‌عام راسوها نیست. خبر از این قرار است که دولت دانمارک برای پیشگیری از شیوع نوعی جهش یافته از ویروس کرونا که از راسو به انسان سرایت می‌کند، ناگزیر به اجرای طرح کشتار بیش از 17میلیون راسو در این کشور است. این عملیات که ‌ماه اکتبر با قتل‌عام بیش از یک‌میلیون راسو شروع شده بود، قرار است به شکل گسترده در تمام مزارع پرورش راسو در سرار کشور دانمارک اجرا‌شود. یک نسل‌کشی راسویی با حضور پلیس و ارتش که البته بدون تردید باز نیرو برای این مراسم کشتارجمعی کم‌می‌آورند. چون مردم عادی، گرچه پذیرفته باشند چاره دیگری نیست، باز دست‌ودلشان آسان به کشتن نمی‌رود. این است که ما این فرصت را پیدا می‌کنیم که به داستان تخیلی خودمان برگردیم که در آن به شکلی معجزه‌آسا، از جمعیت آدم‌های شیفته کشتن حیوانات در ایران کاسته می‌شود، چون آنها برای شرکت در عملیات پاکسازی راسوها به دانمارک اعزام شده‌اند. تخیل که محدودیت ندارد، بیایید یک راه‌گریز خیالی هم برای راسوها باز‌کنیم. یک گروه نجات؛ ارتش سری، که راسوهای تحت‌تعقیب را به خارج از مرزهای خطرناک کشور دانمارک برسانند. آنها می‌توانند با استفاده از روابطی که با راسوهای کشورهای دیگر دارند، راسوهای دانمارک را به خانه‌های امن برسانند؛ جایی که کسی حواسش به راسوها نباشد و آنها در دنیایی رویایی، مثل گربه‌ها آزادانه به سطل‌های زباله سرک‌بکشند و... از این خیال‌های رمانتیک ولی هلند و اسپانیا کشورهای امنی نیستند، چون پیش‌ از دانمارک، قتل‌عام راسوها در آن کشورها آغاز شده‌است. یک جای دورتر، یک جایی که کمتر سرزبان‌ها باشد... اسلواکی؛ کشوری که همین چند روز پیش در خبرها درباره‌اش نوشته بودند: اسلواکی در اقدامی منحصر‌به‌‌فرد در جهان از کل جمعیت خود آزمایش کرونا می‌گیرد؛ جایی که پلیس و ارتش‌اش به همراه 45هزار نفر از نیروهای داوطلب درگیر طرح ملی تست کرونا هستند. راسوها آن‌جا بدون هیچ تردیدی به آرامش می‌رسند. حتی اگر دلشان خواست (بعد از در کردن خستگی چندین مرز فرار از مرگ) می‌توانند به انتقام هم فکر کنند. کافی است پشت سر ارتش از خانه‌ای به خانه‌ای دیگر حرکت کنند و پوزه بر دستگیره در بمالند و...  و همینطور خانه‌به‌خانه تا پایان تست ملی کرونا پیش بروند.

این خبر را به اشتراک بگذارید
در همینه زمینه :