مسکن زیر ضرب تورم فولادی
آخرین اطلاعات آماری از تورم 150درصدی نهادههای فولادی مورد استفاده در ساختوساز حکایت دارد؛ آنهم در شرایطی که بهواسطه رکودی شدن فضای بازار مسکن، رغبت سازندگان برای آغاز پروژههای مسکونی جدید کمتر شده است.
بهگزارش همشهری، بهدنبال تداوم رشد تورم، هزینه تولید مسکن نیز در مسیر افزایشی قرار گرفته و بهخصوص در مورد نهادههای اثرپذیر از قیمت دلار نظیر مصنوعات فولادی با چالشهایی جدی مواجه شده؛ درحالیکه شاخص مدیران خرید (PMI) بخش ساختمان از وضعیت تردیدآمیز سازندگان مسکن در مرز میان رکود و تورم حکایت دارد و افزایش قیمت مصالح ساختمانی میتواند در کسادتر شدن تولید ساختمان مؤثر باشد.
پرش قیمت تیرآهن
آخرین گزارش مرکز آمار ایران از جزئیات تغییر قیمت 179قلم از نهادههای ساختمانی در نیمه نخست امسال نشان میدهد در این دوره زمانی، قیمت همه اقلام موردبررسی نسبت بهمدت مشابه سال قبل افزایش یافته و بهخصوص میانگین قیمت محصولات فولادی اعم از تیرآهن و میلگرد با افزایش چشمگیر مواجه شده است. مطابق این آمار، در 6ماهه امسال نسبت بهمدت مشابه سال قبل، قیمت ورق سیاه فولادی با ضخامت بیش از 3میلیمتر 252درصد افزایش داشته و رکورددار رشد قیمت بوده است و در مقابل، کمترین میزان افزایش قیمت نیز مربوط به لمبه چوبی بوده که فقط 6.3درصد رشد داشته است.
فولادیها پیشتاز گرانی
مقایسه متوسط قیمت 9قلم مهم از نهادههای ساختمانی در 6ماهه امسال نسبت به 6ماهه اول و دوم سال98 حاکی از این است که امسال، تیرآهن و میلگرد نسبت به هر دو دوره سال قبل پیشتاز رشد قیمت بوده است. براساس اطلاعات مرکز آمار ایران، در 6ماهه امسال نسبت به پاییز و زمستان پارسال، تیرآهن نمره 14 با 124.2درصد رشد، رکورددار بیشترین افزایش قیمت و آجر فشاری با رشد 18.9درصدی دارای کمترین میزان افزایش قیمت بوده است.
همچنین در مقایسه قیمتهای امسال با نیمه اول سال قبل نیز رکوردداران تغییر نکردهاند و فقط میزان رشد قیمت آنها تغییر کرده است؛ بهگونهای که در این دوره بیشترین افزایش قیمت مربوط به تیرآهن نمره 14 با 221.9درصد و کمترین افزایش قیمت، مربوط به آجر فشاری با 44.7درصد بوده است.
چالشهای پیشروی تولید مسکن
سهم بالای تقاضای سرمایهگذاری در بازار مسکن، یکی از عواملی است که بهخصوص در دهه90 باعث شده در دورههای رکود مسکن، تولید این کالا نیز کساد شود؛ زیرا بهواسطه هجوم تقاضای سرمایهگذاری به بازار مسکن اولا قیمت مسکن افزایش قابلتوجهی پیدا کرده و عملا متقاضیان مصرفی مسکن را بهعنوان تقاضای همیشگی از بازار حذف کرده و دوم اینکه تداوم معاملات این بازار را به تداوم حضور سرمایهگذاران گره زده است. در این شرایط، با کاهش تقاضای سرمایهگذاری مسکن در دورههای رکود، عملا گردش نقدینگی در این بازار کند میشود و دورنمای فروش پروژههای مسکونی در دست ساخت نیز با چالشی جدی مواجه خواهد شد؛ ازاینرو بخش قابلتوجهی از سازندگان مسکن ترجیح میدهند پروژههای خود را در آستانه دورههای رونق مسکن آغاز کنند و تا پیش از فرارسیدن رکود، آنها را به فروش برسانند. نکته دیگر اینکه جهش حدود 8برابری نرخ ارز در 3سال اخیر، عملا قدرت خرید سرمایه در گردش سازندگان را تا یکسوم کاهش داده است؛ درنتیجه توان تولیدی این افراد نیز نسبت به قبل از جهش ارز در بهترین حالت یکسوم شده و قادر به حفظ ظرفیت قبلی تولید نیستند. به این موضوع باید رشد روزافزون قیمت نهادههای ساختمانی را نیز اضافه کرد که از یکسو قدرت برنامهریزی سرمایهگذاران در حوزه تولید مسکن را با مشکل مواجه میکند و از سوی دیگر هزینه تمامشده تولید مسکن را بالاتر میبرد.