آ.اس.پ؛ سه‌قلوی افسانه‌ای

 سعید برآبادی     

تهران در آستانه ورود به دهه تازه، قرار بود در کنار رشد افقی، به‌صورت عمودی نیز مترقی شود. دلیل این اقدام، اجرای طرحی بود که به آن مدرنیزاسیونِ شهری می‌گفتند و بنا داشت از صورتِ نیمه‌سنتی پایتخت، چهره‌ای مدرن و بلندمرتبه بسازد. عملیات ساخت بسیاری از برج‌های بلندمرتبه تهران در همین سال‌ها آغاز شد؛ برج‌های دوقلوی سامان در بلوار کشاورز، برج‌های اسکان در میرداماد، برج‌های آ.اس.پ در کردستان و کمی آن‌طرف‌تر، برج‌های مجموعه ونک پارک و پارک پرنس. در بسیاری از این پروژه‌ها نکات مشترک فراوانی وجود دارد که مهم‌ترین آنها، حضور عبدالعزیر فرمانفرمائیان به‌عنوان معمار، مشاور، طراح یا ناظر است. او در این دوره به کمک تجربیاتی که پیش‌تر در ساخت آسمانخراش‌های دولتی پیدا کرده بود، یکی از عمده سازندگان و طراحان چنین مجتمع‌هایی محسوب می‌شد. شاید کمی سهل‌انگاری و ساده‌انگاری باشد اما می‌توان گفت که تقریبا تمام برج‌های یادشده، شبیه به هم ساخته شده‌اند و تفاوت‌های اندکشان، مرهون و وامدار شرکت سازنده است. به‌عنوان مثال، تفاوت اسکان با آ.اس.پ نه در طراحی بلکه در این واقعیت نهفته شده که اسکان را شرکت عمران اسکان ساخته که یکی از شرکت‌های مهم در اجرای پروژه‌های عمرانی نظیر فرودگاه و جاده‌سازی‌ بوده و آ.اس.پ را یک شرکت به نام آ.اس.پ که از سال 1348 فعالیت خود را در بستر تهران آغاز کرده بود و پروژه‌های مختلفی چون برج سپر، هتل بزرگ فردوسی، باشگاه بانک صادرات و برج تهران را با کمک مشاور قدری به نام Setec Batiment Consultant Co به انجام رسانده بود. شرکت آ.اس.پ که وابسته به یک شرکت بزرگ‌تر به نام شرکت بین‌المللی توسعه ساختمان بود، بعد از انقلاب به یکی از زیرمجموعه‌های شرکت سرمایه‌گذاری غدیر بدل می‌شود و به فعالیت خود ادامه می‌دهد. آ.اس.پ یک شهرک عمودی سه‌گانه در فضایی به بزرگی 11هزار مترمربع است. این مجموعه 250واحد آپارتمانی، 120واحد ویلایی، 140واحد تجاری و 570واحد انباری و پارکینگ دارد. اصلی‌ترین ویژگی این برج، دسترسی آسان به هر نوع خدماتی است که کاربران نیاز دارند؛ از رستوران‌ها و فروشگاه‌ها گرفته تا پاتوق‌های دیدار و استخر و فضای سبز عمومی. از سال1349 که عملیات ساخت این مجموعه آغاز شد، تنها 72‌ماه طول کشید تا به بهره‌برداری برسد و به یکی از ماندگارترین و گران‌ترین برج‌های مسکونی تهران بدل شود.