صعودهای افسانهای با پرچم ایران
افسانه حسامیفرد در تلویزیون اینترنتی همشهری قصه کوهنوردی خود را از «شیرآباد» تا «چوآیو» گفت
سیده زهرا عباسی | روزنامهنگار
اواخر مهر بود که فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی اعلام کرد، افسانه حسامیفرد موفق به صعود به قله چوآیو در تبت شده است؛ وی نخستین بانویی است که توانسته پروژه صعود به همه قلههای 8هزار متری جهان را به سرانجام برساند. افسانه حسامیفرد، پزشک و هیمالیانورد متولد سبزوار در خراسان رضوی است. او با حضور در برنامه تلویزیون اینترنتی همشهری درباره تجربه خود از کوهنوردی و ثبت رکوردهای جهانیاش صحبت کرد.
آغاز قصه کوهنوردی
بانوی تاریخساز ایران، «یکی بود، یکی نبود» قصهاش را از سال 1376آغاز کرد: «دانشجو بودم و برای تفریح به کوه میرفتم. اما کمکم جدیتر شد و به کوههای بلند ایران رفتم تا در نهایت وارد پروژه صعود به قلههای بینالمللی شدم. حدود 3سال و نیم پیش پروژه صعود به قلههای 8هزار متری را آغاز کردم که مهر امسال به سرانجام رسید.» افسانه حسامیفرد نخستین قلهای راکه صعود کرده ،شیرآباد در اطراف مشهد معرفی کرد. او توضیح داد: «تا 9سالگی در سبزوار زندگی کردم. از 9تا 12سالگی در گناباد بودم و بعد به فریمان، مشهد، گرگان و بجنورد رفتم. اگر این جغرافیا را نگاه کنید، هیچکدام ارتفاع بلندی ندارند و همینموضوع ، کار من را برای تمرین سختتر میکرد. اما میخواهم بگویم حتی در این جغرافیای محدود هم هیچچیز غیرممکن نیست.»
آغاز صعودهای بینالمللی
بانوی هیمالیانورد ایرانی در بخش دیگری از صحبتهای خود از صعودهای بینالمللیاش گفت. او نخستین صعود 8هزار متری خود را به هشتمین قله مرتفع جهان یعنی «ماناسلو» با ارتفاع 8156متر در مرز چین و پاکستان اعلام کرد و افزود: «این نخستین صعود من در باشگاه 8هزار متریها بود که هزینه این صعود را خودم پرداخت کردم. بعد از آن تصمیم گرفتم به اورست با ارتفاع 8849متر صعود کنم. برای این صعود خیلی بهدنبال حامی مالی بودم، اما متأسفانه به من اطمینان و حمایت نمیکردند. یک وام سنگین گرفتم که تا مدتی پیش هم قسط آن را پرداخت میکردم. بعد از اورست، یک شرکت دارویی حامی مالی من شد که حضور این اسپانسر باعث شد بقیه صعودهایم را به سرعت انجام بدهم.»
پیامی برای ایران
افسانه حسامیفرد پس از صعود به چوآیو، آخرین صعودش در پیامی برای مردم ایران نوشت: «برای همه زنانی که باور دارند ناممکن فقط یک واژه است... برای ایران که در هر صعود وجودم را گرما میبخشد. پاینده باد ایرانم.» این بانوی کوهنورد در تلویزیون اینترنتی همشهری در اینباره گفت: «هر صعودی که میکنم به عشق ایران و مردم ایران است؛ تقدیم به زنان و مردان سرزمینم. اما در صعود خاص آخر، میخواستم یک پیام انگیزشی داشته باشم که هر چند شرایط سخت است، اما یادمان باشد در دل سختیها میتوانیم امید بکاریم و به فردای بهتر فکر کنیم.»
در چوآیو اشک ریختم
«هیچکدام از حسهایی که در بالای قله دارم قابل گفتن به کلام نیست. آنچه بر قلهها تجربه میکنم را کسی نمیتواند حس کند، مگر اینکه خودش آن بالا باشد. حسی توأمان از شادی، غرور، خواستن و رهایی. در بالاترین نقطه زمین ایستادهای و دور و برت را نگاه میکنی و میبینی که چقدر همهچیز کوچک است. اما در صعود آخر یعنی قله چوآیو از شدت خوشحالی اشک ریختم؛ بهخاطر همه تلاشهایی که کردم، رنجهایی که کشیدم، امیدهایی که داشتم و حالا به نتیجه رسیده بود.» این، بخشی از صحبتهای افسانه حسامیفرد از حس و حالش بعد از صعود به چوآیوست. او گفت: «هنوز هم دوست دارم یک صعود دیگر را تجربه کنم. پروژه بعدیام صعود به 7قله بلند 7قاره دنیاست.»