یاد/ او مطب نداشت

نسیم سوداگری- متخصص جراحی عمومی

یک سال از آسمانی شدن آموزگار اسوه، دکتر انوشیروان هدایت گذشت. شادروان دکتر هدایت، استاد جراحی دانشگاه علوم پزشکی تهران، از نوابغ پزشکی معاصر کشورمان بود که بیش از نیم قرن به درمان بیماران و تربیت پزشکان کشور همت گماشت. دکتر انوشیروان هدایت، علاوه بر استادی در طب، استاد جامع فضایل اخلاقی و مظهر نجابت و فضیلت و آزادگی و گذشت و مهربانی بود. او تأکید بسیار بر رعایت اصول شرح حال و معاینه دقیق بیمار و نیز احترام به‌ شأن انسانی و رعایت اصول اخلاقی داشت. آموزه‌های این پزشک دردآشنا در انجام جراحی به موقع و بجا و با حداقل آسیب به بیمار برای شاگردانش همیشه راه‌گشا بوده. با آنکه پزشکی مجرب و کارآزموده و از خاندانی با افراد سرشناس فرهنگی و علمی برخاسته بود، هیچ‌گاه دنبال مقامات و موقعیت‌های دولتی نبود و سودای قدرت و شهرت نداشت. دکتر هدایت، شاگرد مستقیم و دوست صمیمی اسطوره جراحی ایران، پروفسور یحیی عدل بود و همیشه به استاد خود احترام می‌گذاشت. با آنکه پس از انقلاب اسلامی به وی پیشنهاد طبابت در خارج از کشور را دادند، بر سر قول خود که در زمان تأسیس بیمارستان شریعتی به پروفسور عاملی داده بود، ماند و نیز به توصیه پروفسور عدل مبنی بر اینکه در دانشگاه تهران بماند و به درمان بیماران بپردازد و پزشک و جراح برای ایران تربیت کند، عمل کرد. او مطب شخصی نداشت و از سود و منفعت مالی برای خود چشم‌پوشی کرد و تا آخر عمر پربار خود فقط در بیمارستان دولتی دانشگاهی دکتر شریعتی، به معالجه و مداوای بیماران پرداخت. دکتر هدایت تأکید می‌کرد که دانشجویان و پزشکان ‌شأن والای انسانی بیماران را مدنظر داشته باشند، چرا که برخی از این بیماران به‌دلیل مشکلات مالی، آسیب‌پذیرترند و شما با برخورد انسانی خود به اینگونه بیماران و خانواده‌های‌شان، کرامت انسانی می‌بخشید و اندکی از بار سنگین بیماری را از دوش‌شان می‌کاهید. او تأکید می‌کرد من با سرمایه این ملت درس خوانده‌ام و اینک نیز همّ و تلاش خود را به کار می‌گیرم تا به مردم این مرز و بوم خدمت کنم. استاد عاشق ایران بود و همیشه می‌گفت که هیچ وقت از ناملایمات روزگار خسته و ناامید نشدم، چون اعتقاد داشتم که هرچه در توانم بود برای کشورم انجام دادم و اکنون وجدانم آسوده است. استاد هدایت رفت و به پزشکان جاوید نام این سرزمین پیوست. نام بلند او همیشه در تاریخ طب و جراحی این سرزمین باقی خواهد ماند. امیدوارم راه و رسم پزشکان جراحی عمومی ایران، راه و رسم استاد هدایت باشد و به این رویکرد باقی و برقرار باشد.