تمرین در زمین آموزش آنلاین

این‌روزها درس‌خواندن در فضای مجازی برای همه جدید است؛ برای ما، والدین، معلمان و حتی مسئولان! ما درست شبیه بازیکنان فوتبالی هستیم که تازه عضو یک تیم جدید شده‌اند و خودشان را گرم می‌کنند تا یاد بگیرند چه‌طور در زمین جدید بازی کنند؛ چه‌طور با امکانات جدید کنار بیایند و مشکلات جدید را از سر راهشان بردارند. پس بهتر است به این تغییر بسترآموزشی، مثل تغییر در باشگاه جدید یا یک مسابقه‌ی تمرینی نگاه کنیم.
«مونا ملکیان»، مشاور و روان‌شناس، در گفت‌و‌گو با هفته‌نامه‌ی دوچرخه می‌گوید: «‌آموزش از راه دور، چه در فضای مجازی و چه از راه تلویزیون، باعث شده مدرسه به خانه‌ بیاید، مسافت بین مدرسه و خانه حذف شود و بچه‌ها بیش‌تر استراحت کنند. از طرفی بچه‌ها فرصت دارند فعالیت‌های متفاوت بیش‌تری داشته باشند و نوع خاصی از آموزش را با وجود همه‌ی کاستی‌هایش تجربه کنند.»
او می‌گوید: «می‌توانیم از زاویه‌ا‌ی دیگر به حضور در کلاس‌های مجازی نگاه کنیم؛ این‌که آموزش در فضای مجازی، فضایی شخصی را در اختیار نوجوانان قرار می‌دهد؛ حریمی که حالا دیگرگسترش پیدا کرده و دیگر فقط فضای اتاقشان نیست  و همین ویژگی به بچه‌ها احساس توانمندی می‌بخشد که من یک فضای شخصی دارم. در واقع این فضا، یک جور تمرین مرزگذاری است و اگر ازین فضا به خوبی استفاده شود، کودکان و نوجوانان می‌توانند بحث حقوق و احترام به حریم هم‌دیگر را یاد بگیرند و این از داخل خانواده شروع می شود.»
ملکیان می‌گوید: «چیزی که بچه‌ها باید تمرین کنند، بحث مسئولیت‌پذیری در این فضاست و همین باعث می‌شود تا بتوانند بین خودشان و والدین و معلم‌هایشان اعتمادسازی کنند. وقتی والدین ببینند که من، دانش‌آموز مسئولیت‌پذیر‌ی‌هستم و قوانین خانواده را می‌شناسم و فعالیت‌های کلاسی و درسی را به‌تنهایی در محیط خانه پیش می‌برم، به من و حضورم در فضای مجازی اعتماد می‌کنند.»
ملکیان ادامه می‌دهد: «معمولاً دانش‌آموزان شکایت دارند که در آموزش مجازی، فشار مدرسه بیش‌تر شده و چه به لحاظ کمی و چه به لحاظ کیفی، معلم‌ها تکالیف بیش‌تری را به آن‌ها می‌دهند؛ اما باید پذیرفت که این تکالیف متفاوت، توانمندی‌ها و مهارت‌های جدیدی را به بچه‌ها آموزش می‌دهد و در نتیجه‌ی این تلاش‌ها، عزت نفس و خودباوری‌شان را  تقویت می‌کند.»
ملکیان معتقد است که الآن چیزی تغییر نکرده؛ تنها از بستر تعامل رودررو به بستر مجازی رفتیم و درواقع مسئله‌ها، همان مسئله‌هاست؛ یعنی باید بتوانیم در بستر جدید، مسائل گذشته را ببینیم و مثل قبل با کمک خودمان، والدین و معلم‌هایمان مشکلات را حل کنیم.
او می‌گوید: «البته گاهی مسائلی هم پیش می‌آید که خارج از توان بچه‌هاست؛ مثلاً گاهی در کلاس‌های آنلاین، یک‌هو از سیستم کلاس خارج می‌شویم تا درست در زمان امتحان آنلاین، اینترنت قطع می‌شود و نمی‌توانیم سر جلسه‌ی امتحان مجازی، حاضر شویم. در این مسائل درست مثل قبل، پای والدین هم به ماجرا باز می‌شود.باید پذیرفت نیازها و ابزارهای آموزشی بچه‌های امروز، با بچه‌های دیروز متفاوت است؛ همانطور که نیازهای ما با بچه‌های فردا متفاوت خواهد بود.»