کرونای معکوس در ایران

رسول بهروش ـ روزنامه‌نگار


با آغاز شیوع ویروس کرونا در جهان، واکنش فوتبالیست‌های حرفه‌ای به این بیماری، اغلب شامل رفتارهای همدلانه و همراهانه می‌شده است. غیراز مسئله فعالیت در امور خیریه، بازیکنان تلاش کردند در کنار تیم باقی بمانند و تا حد ممکن نسبت به باشگاه ارفاق کنند. امسال در لیگ‌های معتبر اروپایی تقریبا انتقال جنجالی نداشتیم. خیلی هم به‌ندرت دیده شد بازیکنان برخلاف میل باشگاه جدا شوند. شاید حادترین مسئله در این مورد بین بارسلونا و لیونل مسی پیش آمد که آنجا هم ستاره آرژانتینی با یک جمله مهم به غائله پایان داد؛ «جای من و بارسا در دادگاه نیست. نمی‌خواهم از تیمی شکایت کنم که همه‌‌چیز به من داد.» به اینها اضافه کنید مسئله موافقت با کاهش دستمزدها را که بسیار رواج یافت؛ تا حدی که به عرفی محکم در فوتبال جهان تبدیل شد. در ایران اما دقیقا تمام اتفاقاتی که افتاد برعکس بود. اینجا یک مورد هم ندیدیم که بازیکنی به‌خاطر کمک به باشگاه از یک ریال دستمزدش صرف‌نظر کند. تازه برعکس؛ بازیکنان و مربیان پرسپولیس به‌صورت گروهی خواهان افزایش رقم قرارداد مکتوب‌شان شدند، چرا که عقیده داشتند تورم باعث کاهش ارزش پول ملی شده است. این مسئله در بقیه تیم‌ها هم وجود داشت، اما خب طبیعتا کمتر سروصدا کرد. مثلا گفته می‌شود مشکل مهدی کیانی با سپاهان همین بوده. از این گذشته اگرچه مسی با بارسا راهی دادگاه نشد، اما تکلیف نصف انتقال‌های فوتبال ایران در دادگاه روشن شد. هر کسی از دستش برآمد یکطرفه فسخ کرد و رفت. هر کسی فرصت گیر آورد به هوای 2ریال بالاتر تیمش را عوض کرد. موج مهاجرت به خارج از کشور هم که قوی‌تر از هر زمان دیگری بود. خلاصه ظاهرا کرونای معکوس در ایران شایع شده؛ چرا که اینجا آدم‌ها به جای کنار هم ماندن، ایستادن روبه‌روی هم را انتخاب کرده‌اند. با این روحیات و خلقیات، از همیشه محکم‌تر باید دعا کنیم هیچ آفتی گریبان کشورمان را نگیرد!