جم در التهاب

مرتضی کاردر- روزنامه نگار

بیش از 4 سال است که دوستداران استاد محمدرضا شجریان نگران سلامت او هستند، اما 8‌ماه اخیر ماه‌های ملتهبی برای دوستداران استادبزرگ آواز ایران بوده است. از دوم اسفند تا امروز، هر چند هفته یک‌بار خبری درباره حال نامساعد او و بستری شدنش در بیمارستان منتشر می‌شود و قلب دوستداران او به لرزه درمی‌آید و بعد از چند روز و چند هفته دوباره استاد از بیمارستان مرخص می‌شود و به خانه می‌رود و دوستداران کمی آرام می‌گیرند. نگرانی همیشگی دوستداران شجریان در 8‌ماه گذشته علاوه بر کرونا و همه مسائل ناشی از شیوع ویروس، سلامتی استاد بوده است. شجریان استادبزرگ آواز ایرانی و جامع سنت آوازی ایرانی است اما برای بسیاری فراتر از این‌هاست. شجریان نماد هنر ملی ایران است، هنرمندی است که همواره همراه مردم بوده، هنرمندی که هیچ‌گاه خود را در نسبت با سیاست و مصلحت تعریف نکرده است.
     
ساعت 10 صبح دوشنبه، چهاردهم مهر، بیمارستان جم اطلاعیه‌ای درباره وضعیت جسمانی استاد محمدرضا شجریان منتشر کرد. پیش از این چندوقتی بود که کسی خبر تازه‌ای از وضعیت سلامتی ایشان نداشت. آخرین بار روزهای نخست شهریور بود که استاد شجریان بعد از چند هفته بستری بودن در بیمارستان جم مرخص شدند و به خانه بازگشتند.
یکی دو ساعتی می‌گذرد تا خبر در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست بگردد. اطلاعیه بیمارستان جم خبرهای خوبی درباره سلامت محمدرضا شجریان ندارد. پس از اطلاعیه، مهرداد بهلولی از اعضای گروه معالج استاد نیز در گفت‌و‌گویی از سطح بسیار پایین هوشیاری او خبر می‌دهد و نگرانی‌ها بیشتر می‌شود.
حوالی ساعت۱۶ است که خبرگزاری صدا و سیما خبر درگذشت استاد محمدرضا شجریان را منتشر می‌کند. خبر تیر خلاصی است به قلب همه دوستداران. با وجود اینکه خبر دقایقی بعد از خبرگزاری پاک می‌شود و باشگاه خبرنگاران جوان خبر را تکذیب می‌کند اما شایعه درگذشت شجریان به سرعت در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود و بسیاری راه بیمارستان جم را در پیش می‌گیرند.

همه مسیرهای منتهی به خیابان مطهری و فجر(جم) راهبندان است.   در خیابان جم گروه‌هایی از مردم پس از انتشار خبر درگذشت استاد محمدرضا شجریان به بیمارستان آمده‌اند تا وضعیت سلامتی او را از نزدیک جویا شوند. عکاسان دوربین به‌دست منتظرند، خبرنگاران مشغول مکالمه‌های صوتی و تصویری هستند. کسانی گزارش لحظه به لحظه از بیمارستان به شبکه‌های اجتماعی می‌فرستند.
 باد سرد پاییز می‌وزد و ابر می‌غرد و برق می‌زند و باران می‌گیرد. جمعیت به گوشه و کنار خیابان جم می‌روند. ساعتی می‌گذرد و دکتر حسن عباسی به حیاط بیمارستان می‌آید و از آخرین وضعیت سلامتی استاد گزارش می‌دهد: «شرایط عمومی استاد پایدار نیست. وضعیت بحرانی است. گرفتاری زیاد است. با کمک همه متخصصان درصدد درمان گرفتاری‌ها هستیم. اگرچه مشکل است و اندام‌های زیادی درگیر است. اما خبری که منتشر شده به هیچ وجه درست نیست. یک دقیقه قبل بنده خدمت ایشان بودم و از صبح هیچ تغییری نداشته‌ایم. تمام امکاناتی را که در دنیا وجود دارد، ما به‌کار گرفته‌ایم. نگران نباشید. با اطمینان عرض می‌کنم که هر اتفاقی بیفتد ما کتمان نمی‌کنیم و به همه اعلام می‌کنیم.» دکتر مهرداد بهلولی نیز در گفت‌و‌گو با بخش خبری تلویزیون می‌گوید: «در پی شایعاتی که در یکی دو ساعت گذشته دهان به دهان گشته [باید بگویم] که شرایط ایشان ناپایدار است اما از صبح تغییری نکرده. کادر پزشکی تمام تلاش خود را به‌کار می‌گیرد. تا آخرین لحظه همه تلاشمان را انجام خواهیم داد. هیچ دستگاهی  کشیده  نخواهد شد. تمام کادر پزشکی تمام‌قدر در خدمت استاد هستند.»
انتشار فیلم‌های دکتر عباسی و دکتر بهلولی در شبکه‌های اجتماعی اندکی از نگرانی‌ها می‌کاهد. جمعیت اطراف بیمارستان کمتر می‌شود و همه‌‌چیز قدری به روال عادی برمی‌گردد. شب پاییز زودتر از همیشه می‌رسد. اما هنوز عده‌ای در اطراف بیمارستان جم نگران و منتظر ایستاده‌اند. نگرانی 8ماهه دوستداران استادبزرگ آواز ایرانی در ساعت‌های گذشته به اوج رسیده است. غم‌انگیز اینجاست که حتی اگر استاد از بیمارستان به خانه بازگردد نیز نگرانی‌ها همچنان ادامه خواهد داشت.