تنها استثنا در همکاری جمعی رانندگان ایرانی

حمید ضیایی‌پرور
روزنامه‌نگار

بسیاری از رانندگان ایرانی عمدتا فردگرا هستند و می‌خواهند گلیم خود را از آب بگیرند. اینکه چه بلایی بر سر دیگران می‌آید، برایشان مهم نیست. اینکه انحراف آنها از مسیر اصلی و پیچیدن به جلو خودروها چگونه باعث افزایش و گره خوردن ترافیک می‌شود، برایشان اهمیتی ندارد. رانندگان ایرانی تصور می‌کنند رانندگی یک امر فردی است، درحالی‌که واقعیت این است که رانندگی یک فعالیت جمعی است. تنها استثنا در این مورد در جاده‌های ایران رخ می‌دهد؛ جایی که رانندگان به دیگر خودروها چراغ می‌دهند و اطلاع می‌دهند که جلوتر پلیس ایستاده است و دوربین دارد! مواظب‌باش گیر نیفتی. دیده شده است که حتی دست خود را از پنجره بیرون آورده و بالای سر خود به علامت گردون پلیس چرخانده‌اند تا دیگران شیرفهم شوند که پلیس جلوتر ایستاده است مبادا گیر بیفتید! درحالی‌که در دنیا موضوع برعکس است و اگر راننده‌ای در غیاب پلیس، تخلفی از دیگران ببیند، در نخستین فرصت موضوع را به پلیس اطلاع می‌دهد.