• چهار شنبه 5 اردیبهشت 1403
  • الأرْبِعَاء 15 شوال 1445
  • 2024 Apr 24
یکشنبه 30 شهریور 1399
کد مطلب : 110597
+
-

کاسب با انصاف محله سلسبیل در این روزهای همه گیری کرونا هوای همسایه‌ها را دارد

نیازمندان واقعی را دریابیم

نیازمندان واقعی را دریابیم

فائزه توکلی

  «اصغر لشکری» خواربار فروش محله سلسبیل در خیابان شهیدان (ناصری سابق) از دست آن  کسبه با انصافی است که در این روزها هوای مشتریان به ویژه همسایه‌ها را دارد.  این کاسب همسایه ما با توجه به نوع شغلش و نیاز مردم به تهیه خوراکی‌های روزانه، معمولا قیمت اجناس مغازه  را بر حسب نوسان دلار تغییر نمی‌دهد و اغلب قیمت‌ها را رند حساب می‌کند. راهی مغازه آقای لشگری شدیم و درباره کسب وکار و حمایت از نیازمندان در این روزهای همه گیری کرونا گفت و گو کردیم.
«اصغر لشگری» کاسب اصالتا قزوینی خیابان شهیدان، حدود 8 سال است که در محله سلسبیل مغازه خواربار فروشی دارد. او معتقد است باید هوای همسایه‌هایی را که نیازمند واقعی هستند در این روزهای کرونایی داشت. او با یادی از زادگاهش سر صحبت را باز می‌کند و می‌گوید:« در شهر ضیاآباد به دنیا آمدم و همشهری خلبان آزاده و معروف جنگ شهید «حسین لشگری» هستم. با او در مدرسه همکلاسی بودم. حدود 30 سال در ایران خودرو مشغول کار بودم و چند سالی است که با راه اندازی مغازه خواربارفروشی در خدمت همسایه ها هستم. در این روزهای همه گیری کرونا دست بسیاری از خانواده‌های آبرومند تنگ شده است. به همین دلیل سعی می‌کنم قیمت اجناس را با توجه به بودجه مالی مشتری‌ها کم کنم. اگر جنسی را از قبل خریداری کرده باشم با همان نرخ قدیمی ‌با مشتری حساب می‌کنم. ترجیح می‌دهم به جای این که به فکر افزایش قیمت‌ها بر اساس نوسانات دلار باشم، کاری کنم تا در این روزها  هیچ کس شرمنده خانواده‌اش نشود.»
به گفته اهالی، اصغرآقا در زمان ارائه صورتحساب به مشتری عموما قیمت را رند حساب می‌کند و پول خرد را از مشتری دریافت نمی‌کند.

 گداپروری نکنیم
اصغرآقا در کار خیر و شناسایی نیازمندان در محله دستی بر آتش دارد. او برای شناسایی نیازمندان واقعی و رساندن کمک‌های مردمی ‌از قبیل لباس و مواد غذایی به خیران کمک می‌کند و در این باره می‌گوید: «با توجه به شغلم با مشتریان و شرایط زندگی آنها تا حدودی آشنا هستم. به همین دلیل سعی می‌کنم تا با کمک خیران برای آنها اقلام غذایی تهیه کنیم. من چند سالی در سنگال بودم و آنجام هم به همین شکل کار می‌کردم و اگر نیازمند واقعی را می‌دیدم، حتما کمک می‌کردم. البته معتقدم کمک باید غیرنقدی باشد تا تداوم کمک کردن به گداپروری منجر نشود. اهالی یا خیران هم می‌توانند در این روزها برای سهیم شدن در کار خیر کمک‌های غیر نقدی خود را در قالب مواد غذایی به نحوی که شأن خانواده نیازمند حفظ شود، به دست آنها برسانند. یا می‌توانند اگر فرد مورد حمایت نیاز به کمک نقدی مثلا برای پول پیش یا پرداخت کرایه خانه دارد، مستقیما با خود صاحبخانه صحبت کنند.»
لشکری معتقد است وقتی پول نقد در اختیار فرد نیازمند قرار بگیرد، شاید نیاز اصلی خانواده تأمین نشود و از طرفی فرد این کار را وظیفه خیران تلقی کند و برای کار و فعالیت از خود میل و رغبتی نشان ندهد. اما وقتی کمک غیرنقدی باشد می‌داند که باید برای کسب روزی و تأمین مخارج خانواده تلاش کند.

این خبر را به اشتراک بگذارید