دندان‌پزشک شاعر

ستایش یگانه   

مریم میرهادی در سال 1292 شمسی در شیراز متولد شد. او در کودکی پدر و مادرش را از دست داد و تحت سرپرستی عمویش، سرهنگ سیدابوالقاسم میرهادی، قرار گرفت. مریم تحصیلات متوسطه‌اش را در تهران گذراند و در سال1310، برای تحصیل در رشته زبان و ادبیات فرانسه به دانشگاه سوربن پاریس رفت. 3 سال بعد، وارد مدرسه عالی طب شد و در سال1320، با نوشتن رساله دکتری خود درباره سفلیس دهان، با درجه عالی فارغ‌التحصیل شد. همان سال به تهران بازگشت و طبابت را در ابتدای بازار تجریش آغاز کرد. او که قریحه نویسندگی و شاعری داشت، شعرها و نوشته‌های خود را در نشریات به چاپ می‌رساند. 2 دیوان از او باقی مانده و تخلصش در بیشتر شعرهایش ناهید بود. 
او صاحب‌‎امتیاز و مدیر روزنامه «ندای زنان» بود که 32 شماره از این روزنامه هفتگی از 21 مهر 1326 تا اول شهریور 1327 در 4 صفحه منتشر می‌شد. میرهادی پس از تعطیلی روزنامه، مجله ندای زنان را در سال 1329 منتشر کرد که بیشتر به ادبیات و مسائل اجتماعی می‌پرداخت و همانطور که از نامش پیداست ویژه زنان بود. این مجله به صورت ماهانه تا سال 1342 در تهران به چاپ می‌رسید. میرهادی در سال 1331 از سوی سندیکای دندان‌پزشکی ایران در یازدهمین کنگره جهانی دندان‌پزشکان در لندن شرکت کرد. در سال۱۳۳۴، از سوی وزارت فرهنگ به ‌مدت 2 سال در دانشگاه پاریس و در رشته بیماری‌های دهان و دندان کودکان به تحصیل پرداخت و توانست با دریافت مدارک تخصصی از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شود. او در انجمن سلطنتی بهداشت لندن نیز عضویت داشت. 
مریم میرهادی در 28 اسفند ۱۳۵۹ درگذشت و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.