یک دیپلم به فروش می‌رسد

  احسان بهرام غفاری  

یکی از موضوعاتی که در  سال‌های منتهی به 1330 در رسانه‌ها مطرح بود، ماجرای دیپلمه‌های زیادی بود که در کشور از هر سو به‌دنبال شغل دولتی می‌گشتند و آمار زیادی از دانشجویان با این مدرک تحصیلی به چشم می‌آمد. از آنجا ‌که طبق قوانین دولتی تنها دیپلمه‌ها به استخدام رسمی دولت درمی‌آمدند، هر کسی به‌دنبال دریافت مدرک دیپلم بود تا شغلی پیدا کند و از مناسبات و مزایای کار دولتی سود ببرد. همین امر باعث شده بود که شایستگی تخصصی، علمی و حتی اخلاقی سازمان‌های اداری زیر سؤال برود و رسانه‌ها دست به انتقاد از این تصمیم عجولانه دولتی بزنند و از دیپلمه‌ها به عنوان مشتی بی‌سواد که تنها به فکر معیشت هستند، نام ببرند. یکی از روزنامه‌های آن‌ زمان در این‌باره نوشته بود: «وقتی ارزش علم از میان برود، یک ورقه چاپی معرف صلاحیت آدم‌ها می‌شود و طبیعی است که هرکس به‌دنبال آن ورقه برود و خریدو‌فروش دیپلم امری عادی شود؛ جوانانی که حتی لیسانس در دست دارند و هنوز یک عبارت فارسی را درست نمی‌توانند بخوانند، کلمات عادی را غلط می‌نویسند و با این سواد کم، مایه بدنامی کسانی می‌شوند که زحمت کشیده و رنج تحصیل را بر خود هموار کرده‌اند تا به ‌مدارج علمی دست یابند».